Zijn aangekondigde vertrek komt voor velen uit de lucht vallen. Collega's, studenten en de burgemeester reageren op het naderende afscheid, de managementstijl en de verdiensten van collegevoorzitter Gerard Meijer.

Het vertrek van Gerard Meijer

Karl Dittrich, voorzitter VSNU, werkte samen met Meijer aan de open access-onderhandelingen:
‘Zijn vertrek vind ik niet verrassend. De afgelopen jaren heeft hij steeds laten blijken dat zijn hart bij het onderzoek ligt. Ik ben eens bij hem op bezoek geweest in het instituut in Berlijn: hij was zo enthousiast, hij leek daar nog twee keer groter dan in het echt. We weten allemaal dat hij de afgelopen jaren in een spagaat heeft gezeten.’

Bas Kortmann, tot 2014 rector:
‘Jammer dat hij vertrekt. Maar ik heb met begrip gereageerd. Dat hij een bevlogen wetenschapper is, wist hij zelf ook. Met zijn benoeming is daardoor een zeker risico genomen. Ik had graag gezien dat hij langer was gebleven, maar vier jaar vind ik ook weer niet te kort.’

Hubert Bruls, burgemeester van Nijmegen:
‘Ik had verwacht dat hij er nog wel wat jaren aan vast zou plakken. Vier jaar is voor een bestuurder kort omdat je zeker een jaar nodig hebt om er goed in te komen. Wil je iets uitzetten, dan duurt dat vaak een paar jaar. Dit is een compliment voor Gerard, hoor. Als we hem nou zaten weg te kijken… maar het tegendeel is waar. Onze samenwerking is meer dan uitstekend.’

Bernadette Smelik, voorzitter van de Ondernemingsraad:
‘Hij is een goede voorzitter en heeft veel bereikt. Ik vind het jammer dat hij gaat.’

Bas van de Meerakker, molecuulfysicus:
‘Dat Gerard weer de stap maakt naar de wetenschap, is verrassend en zeker niet gebruikelijk. Na zijn vertrek in Berlijn is zijn laboratorium afgebouwd. Hij begint als het ware weer van voren af aan.’

De stijl van besturen van Gerard Meijer

Karl Dittrich:
‘De VSNU en de universiteiten kunnen hem heel dankbaar zijn voor zijn inzet voor open access. Rond de onderhandelingen met Elsevier heb ik genoten van zijn stijl: hij is erg overtuigd van zijn eigen gelijk en legt aan zijn gesprekspartners uit waarom. Hij heeft doorzettingsvermogen en is altijd goed voorbereid.’

Pim van Zanen, hoofd Dienst Marketing en Communicatie:
‘Als Gerard iets een goed idee vindt, gaat hij erachter staan en krijg je de ruimte. In overleggen is hij pragmatisch. Geen blabla, maar beslissingen nemen. Je weet meteen waar je aan toe bent.’

Monique van Vegchel, voorzitter Universitaire studentenraad 2015-2016:
‘Wat ik waardeerde aan Gerard was zijn duidelijke manier van communiceren. Hij is eerlijk en houdt zich aan zijn woord. Als medebèta kon ik dat zeer waarderen: ik wist altijd waar ik aan toe was. Dat was overigens niet meteen zo. In het begin voelde ik me minder op mijn gemak. Maar als je hem een tijdje kent, weet je beter hoe hij te werk gaat.’

Bas Kortmann:
‘Hij heeft een heel duidelijke eigen visie. Nee, hij heeft daardoor niet alleen maar vrienden op de universiteit. Je moet wel met stevige argumenten komen als je tegen hem in wil gaan.’

Bas van de Meerakker:
‘Ik ken Gerard als iemand die direct kan zijn. In zijn positie zal hij ook best af en toe bot zijn, maar dat hoeft niet slecht te zijn. Hij is vooral heel goed voor zijn mensen: ook als de samenwerking is beëindigd, blijft hij betrokken en biedt hij ondersteuning waar nodig. Het is niet gemakkelijk om met Gerard een afspraak te maken, maar als die eenmaal staat, is die wel in steen gebeiteld.’

Monique van Vegchel:
‘Vorig jaar hebben wij als medezeggenschap flink met Gerard gediscussieerd over de ophoging van het Bindend Studieadvies (BSA). Wij werden niet betrokken in die besluitvorming. Toen ik Gerard moest gaan vertellen dat we een geschil zouden aanspannen (waarmee de medezeggenschap het ‘hogerop’ zou zoeken, iets wat sinds het begin van de Gezamenlijke Vergadering nooit eerder is gebeurd, red.). liep ik met klamme handjes zijn kamer binnen. Maar hij reageerde heel professioneel.’

Bernadette Smelik:
‘Tijdens de discussie over de ophoging van het BSA heb ik eerlijk tegen Gerard gezegd dat hij het naar mijn mening verkeerd aanpakte. Dat was slechts een zakelijk meningsverschil en dat bleef heeft ook. Gerard blijft altijd benaderbaar.’

De verdiensten van Gerard Meijer

Bas van de Meerakker:
‘Als bestuurder wilde hij  sommige zaken verbeteren op de Radboud Universiteit en dat is gelukt. In Duitsland deed hij het idee op om een traject te starten voor het aantrekken van excellente onderzoekers: dat is het Radboud Excellence Initiative geworden.’

Pim van Zanen:
‘Erg jammer voor de universiteit en voor de samenwerking met DMC dat hij vertrekt. Hij staat achter de koers om de naam Radboud Universiteit beter uit te dragen en zorgt ervoor dat die koers kracht wordt bijgezet. Maakt daarvoor ook middelen vrij.’

Bernadette Smelik:
‘Waar Gerard zeker een bijdrage aan heeft geleverd is een wijziging van de mentaliteit op de campus. We zijn minder bescheiden geworden in Nijmegen – we dragen nu beter uit dat de Radboud Universiteit een goede universiteit is. Daar heeft zijn ervaring bij het Max Planck Instituut in Berlijn zeker bij geholpen.’

Bas Kortmann:
‘Met Gerard verliezen we een bestuurder met gezag, met name wetenschappelijk gezag. Dat laatst was voor de Radboud Universiteit heel belangrijk. Niet alleen binnen Nederland, maar ook daarbuiten had hij een naam.’

Karl Dittrich:
‘Gerard is een internationale speler pur sang.’

Hubert Bruls:
‘Hij straalt aan alle kanten uit dat hij open staat voor Nijmegen. Gerard is toegetreden tot de Economic Board Arnhem Nijmegen, een samenwerking tussen  ondernemers, kennisinstellingen en overheden. Door er zelf in te gaan, laat je zien dat je de regio belangrijk vindt.’

Bas Kortmann:
‘Gerard heeft de samenwerking die er was met Max Planck (denk aan het Donders Instituut,red.) verbreed tot het Max Plack Gesellschaft.  Het Gesellschaft is een onderzoeksorganisatie waar ze topsport bedrijven. Onze promovendi en postdocs kunnen naar Duitsland en onderzoekers komen hier. Voor de Radboud Universiteit is dat van groot belang. Gerard zit bij het Gesellschaft in Berlijn, dus voor de toekomst blijft deze samenwerking.’

(Dit artikel is geschreven door Annemarie Haverkamp en Mathijs Noij)