Hulp bij zelfdoding toestaan als iemand een ‘voltooid leven’ ervaart, zonder dat er van medisch lijden sprake hoeft te zijn. Dit is het verrassende wetsvoorstel dat vorige week werd gelanceerd door de ministers Schippers van Volksgezondheid en Van der Steur van Justitie. Het zorgde voor veel ophef.

Theoloog Annemarieke van der Woude laat vanmiddag haar licht schijnen op de zaak tijdens een Actualiteitencollege van Radboud Reflects. Een van de vragen waar ze op in zal gaan is: hoe kan het dat dit wetsvoorstel er ligt, terwijl de commissie Schnabel, die in opdracht van Schippers onderzocht of wetsverruiming nodig was, concludeerde dat dit onnodig en onwenselijk was? Welke argumenten spelen er in dit debat?

Van der Woude komt als geestelijk verzorger veel in contact met hoogbejaarden. Met eigen ogen ziet ze dat sommige ouderen simpelweg de energie niet meer hebben om deel te nemen aan ‘zinvolle’ activiteiten. ‘Hoogbejaarden zijn vaak kwetsbaar en eenzaam’, zegt ze. ‘Ik idealiseer die periode van hoge ouderdom niet, die is niet altijd even mooi. Maar is het iets waar we een oplossing voor nodig hebben? Of is het simpelweg onderdeel van de tragiek van een mensenleven?’

Ouder worden hoort er nou eenmaal bij, stelt de theoloog. Misschien moet de samenleving daar een beetje meer voor open staan.

Het Actualiteitencollege is vanmiddag van 12.45 tot 13.30 uur in de hal van het Erasmusgebouw. Ethicus Marcel Becker begint het college met het uitspreken van een column.