Geschreeuw en muziek voor de sporters bij het sportcentrum. Maar bovenop het dak van het Erasmusgebouw is de sfeer iets minder uitgelaten. Rustig stappen de deelnemers aan het tokkelen richting de reling om daar heel voorzichtig over het randje te kijken. De meeste deelnemers blijven kalm, maar bij een enkeling gaat de hartslag en de ademhaling wel heel snel omhoog.

Ruim tweehonderd mensen hadden zich aangemeld voor het tokkelen (afdalen via een soort diagonaal gespannen kabelbaan). Door loting bleven 25 gelukkigen over die vandaag naar beneden zoefden. Van onderaf zag het er allemaal ontspannen uit. De reacties van de nieuwsgierige toeschouwers zijn dan ook teleurgesteld wanneer de eerste tokkelaar naar beneden komt. ‘Het gaat heel langzaam, zo is er ook niets aan.’ Stilte 88 meter hoger, op het dak van het Erasmusgebouw, is de sfeer meer gespannen. Naast de deelnemers, komen er af en toe nieuwsgierigen langs om een kijkje te nemen. Dat mag vandaag voor een keer. ‘Best hoog, als je het vanaf hier bekijkt’, zijn toeschouwers en deelnemers het eens. Toch zijn er nog geen afmeldingen, vertelt Sharon Weijers, een van de organisatieleden. Student Annieck Bosch is de paniekaanval nabij. Zij is als volgende aan de beurt. ‘Ik heb er tot nu nog niet aan willen denken. Nu ik hier sta, is het wel spannend.’ Het duurt even voordat ze over de reling durft te klimmen, maar daarna zoeft ze gillend naar beneden. Eenmaal beneden is ze opgelucht. ‘Het was doodeng, maar toch wel heel gaaf.’ Student Elmar Dongelmans zit rustig te wachten op zijn beurt. ‘Ik ga deze zomer bungeejumpen. Dit is voor mij een mooie oefening.’ Een voor een glijden de deelnemers naar beneden. De een zenuwachtig, de ander kalm. Maar de reactie wanneer ze eenmaal beneden zijn is voor iedereen gelijk: ‘Jaaaaa gaaf!’ / Jolene Meijerink