Academici willen ook ’s nachts kunnen werken op kantoor

21 mrt 2024

Zit je net lekker te werken, moet je naar huis. Met name internationale medewerkers vragen zich af waarom ze niet gewoon de hele nacht door kunnen werken, bijvoorbeeld in het Elinor Ostromgebouw.

Wanneer hij ’s avonds in het Elinor Ostromgebouw aan een paper werkt, verliest universitair docent internationale economie Ankush Asri de tijd wel eens uit het oog. ‘Dan ben ik zo gefocust op het ritme van het schrijven dat ik niet meer weet hoe laat het is’, zegt hij. ‘Het liefst zou ik dan de hele nacht doorwerken.

Helaas voor de uit New Delhi afkomstige Asri is dat geen optie: al meermaals werd hij uit zijn schrijfritme gehaald door portiers die hem vroegen het gebouw te verlaten. Het Elinor Ostromgebouw sluit officieel om half elf de deuren, soms worden medewerkers al uren eerder gevraagd naar huis te gaan. Dat geldt eveneens voor enkele andere gebouwen op de campus (zie kader).

Online meetings

Ook universitair docent Imtiaz Sifat moest wennen aan de beperkte openingsuren van zijn nieuwe werkplek toen hij in 2021 in Nijmegen arriveerde. ‘Ik houd ervan om in sommige periodes lange dagen te maken, zodat ik op andere momenten meer tijd heb voor mijn familie.’

In Maleisië begon Sifat, die zichzelf een ochtendmens noemt, vaak al om vijf uur met werken. ‘Tegen de tijd dat mijn collega’s op het werk aankwamen, had ik er al een halve dag op zitten’, zegt hij. Het Maria Montessori­ gebouw daarentegen opent pas om acht uur. ‘Als ik een stevige deadline heb, dan werk ik in het weekend, maar ook dan is het gebouw gesloten.’

Na zijn promotie aan een openbare Maleisische universiteit werkte Sifat achtereenvolgens aan een private Maleisische universiteit en aan een Maleisische depen­dance van de Australische Monash University. Uitgezonderd enkele feestdagen waren de drie universiteiten 365 dagen en 24 uur per dag open voor medewerkers – niet voor studenten. ‘Het gebouw was zo ingericht dat wij via een aparte ingang naar onze kamer konden, stu­denten konden alleen terecht in de bibliotheek.’

Bioritme

Politiek econoom en ondernemingsraadslid Frank Bohn somt op aan welke universiteiten hij heeft gewerkt: Heidelberg, Princeton, Strathclyde (Glasgow), Dublin, Durham en Essex. ‘Overal kon ik met een sleutel of een keycard naar binnen, 24 uur lang.’ Zelfs in zijn vaderland Duitsland. ‘Terwijl mensen altijd denken dat alles daar zo strak gereguleerd is.’

Het Huygensgebouw in de nacht. Foto: Johannes Fiebig

Voor de universiteiten van Bologna en Konstanz, waar de Indiase Asri eerder werkte, geldt hetzelfde. ‘Eigenlijk ken ik geen enkele academische instel­ling waar gebouwen niet altijd open zijn’, zegt hij. Waarom mogen medewerkers niet gewoon zelf kiezen wanneer ze werken, vraagt Frank Bohn zich af. ‘Vooral jonge onderzoekers hebben een heel onregelmatig ritme. Sommige wetenschap­pers krijgen hun beste ideeën tussen tien uur ’s avonds en twee uur ’s nachts, anderen staan om vijf uur op om te werken. Niet iedereen heeft de luxe om dit ook vanuit huis te kunnen.’

Dat beaamt Asri: hij wil zijn partner niet storen als hij ’s nachts een call heeft met collega’s in India of de Verenigde Staten. Hetzelfde geldt voor Sifat, die samen­ woont met zijn vrouw en dochtertje. Omdat hij thuis geen geschikte werkplek heeft, heeft hij zijn bioritme omgegooid. ‘Tegenwoordig sta ik op om zeven uur. Maar om eerlijk te zijn, mis ik mijn oude ritme.’

Balans tussen werk en privé

Kan de Nederlandse voorkeur voor een gezonde balans tussen werk en privé dan niet op begrip rekenen van internationale medewerkers? ‘Mijn persoonlijke ervaring is dat men in Nederland behoorlijk paternalistisch is’, zegt Bohn. ‘Natuurlijk is het een goede zaak dat de uni­versiteit oog heeft voor het welzijn van haar medewerkers, maar dat doe je niet door mensen te laten werken op vaste uren.’

Bohn benadrukt dat academici de flexibiliteit willen hebben om in hun eigen kamer te werken wanneer ze willen, zonder ‘naar een ander gebouw te worden verwezen.’ De reactie van het college van bestuur toont volgens hem hoe weinig begrip er is voor de noden van academici. Gebouwen ’s nachts sluiten vanwege duurzaamheid vindt Bohn geen goede rechtvaardiging. ‘De verwarming kan ik in mijn kamer zelf regelen. Dat is bovendien alleen een probleem in de winter.’

‘In Nederland is men behoorlijk paternalistisch’

Volgens Asri kan je een vast werkritme niet zomaar opleg­gen aan medewerkers. ‘Het is paternalistisch om keuzes die ik zelf kan maken te beïnvloeden. Ik heb liever volle­dige keuzevrijheid. En ik wil niet thuiswerken omdat mijn werk­ en privéleven dan door elkaar gaan lopen.’

Sifat zegt zich niet erg bezig te houden met een gezonde balans tussen werk en vrije tijd. ‘In periodes met veel projecten werk ik soms 70 tot 80 uur per week. Natuurlijk is dat niet altijd gezond, maar soms is het gewoon druk. Meer flexibiliteit in de openingsuren van gebouwen zou dan fijn zijn.’

Leuk dat je Vox leest! Wil je op de hoogte blijven van al het universiteitsnieuws?

Bedankt voor het toevoegen van de vox-app!

7 reacties

  1. Anco schreef op 21 maart 2024 om 09:35

    De UB had een aantal jaren terug een (lange) pilot met ruime (ik meen zelfs 24/7) openingstijden. Is dat niet weer een optie? Misschien is het wat teveel om alle gebouwen zo ruim open te laten zijn, maar de UB is lekker centraal en heeft genoeg ruimte.

    Niet alleen internationals verlangen overigens naar ruimere openingstijden. Soms is er nu eenmaal een deadline of een internationaal overleg waardoor je buiten de reguliere tijden moet werken en heb je thuis niet te ruimte om dat te doen. En als je dat bijvoorbeeld combineert met mantelzorg thuis of het hebben van jonge kinderen die onverwachts ziek worden en van school / opvang moeten worden opgehaald, dan is een beetje flexibiliteit van je werkgever / onderwijsinstelling om ’s avonds laat of in het weekend even rustig door te werken wel zo fijn en in sommige gevallen zelfs stressverlagend!

    Ik begrijp dat we een gezonde balans tussen werk/privé willen bevorderen, maar hoe het nu is is wel erg rigoureus, niet op maat en misschien zelfs wel niet altijd gezond.

  2. L.J. Lekkerkerk (Hans) schreef op 21 maart 2024 om 14:28

    Waarom willen mensen wel 70-80 uur werken?
    Waar doen ze het voor?
    Is het louter de (incidentele) flow of tijdverschil en de ‘roeping’ voor de wetenschap?
    Of is het de ambitieuze hoop een leerstoel te bemachtigen?
    Zou zo’n leerstoel nog wel lekker zitten als het je een (v)echtscheiding en een deel van je gezondheid (want ook geen tijd om te sporten) heeft gekost?

  3. Luca schreef op 21 maart 2024 om 16:39

    Gooi de tent toch om 17u dicht. Maria, Elinor, Huygens. allemaal. iets met work leven balans.

  4. Pepperoni schreef op 21 maart 2024 om 19:34

    Dus als ik het goed begrijp moeten we voor anderhalve paardenkop of zo alle gebouwen 24/7 open houden, want men wil ook nog op zijn eigen kamer werken. Dat betekent bewaking regelen, airco en verwarming aan, verlichting aan, parkeergarage open dus parkeerbeheer, verhoogd risico op sociale onveiligheid want controle is er nauwelijks, etc. En dat allemaal om maar 80 uur te kunnen werken. Echt een goed idee.

    • Sophie schreef op 25 maart 2024 om 17:16

      Dit is precies het bezwaar dat ik ook heb. Volgens mij denkt men te simpel over een concept “het gebouw openhouden” en dat er meer bij komt kijken dan een pasje en je eigen verwarming uit of aan draaien. Desalniettemin vind ik dat er maatwerk en ruimte moet zijn voor afdelingen waarvoor het echt noodzakelijk is om ’s nachts te werken, maar dan denk ik wel aan laboratoria en onderzoeksgroepen die regelmatig met collega’s in het buitenland werken en niet aan een individuele wetenschapper die ’s nachts wil werken op een laptop.

  5. Karel schreef op 22 maart 2024 om 06:15

    Als de universiteit excellentie wil promoten op welk erkend&gewaardeerd vlak dan ook, dan moet men accepteren dat daar in veel gevallen avond/weekend-werk bij komt kijken – ten minste incidenteel, veelal structureel. Daar hoort een toegankelijke werkplek bij op de uren dat het voor de werknemer uitkomt om te werken. Het is aan de volwassen werknemer om dat op een verantwoordelijke, gezonde manier te doen en hoeft niet in een (v)echtscheiding te eindigen of zonder sport. Misschien wil de werknemer na het avondeten wel even aan de schijven hangen in het sportcentrum en daarna van het ververste brein gebruik maken?

  6. Annie Meijer schreef op 24 maart 2024 om 00:57

    Het klopt, rond 16 uur begin ik echt op stoom te komen. Dat was op de middelbare al het geval. Nu wordt verwacht dat ik om 17 uur mijn werk verlaat. Jammer, en ik voel me minder productief. Dus t benadeelt mijn welzijn, mijn kwaliteit van leven. Eigenlijk is t pure betutteling dat ‘wij’ vinden hoe laat iemands privéleven moet beginnen. Ik heb geen buitenlandse komaf. Hoef niet te bellen met andere tijdzones. Gewoon ander bio-ritme. Mag dat?

Geef een reactie

Vox Magazine

Het onafhankelijke magazine van de Radboud Universiteit

lees de laatste Vox online!

Vox Update

Een directe, dagelijkse of wekelijkse update met onze artikelen in je mailbox!

Wekelijks
Nederlands
Verzonden!