Tot hun eisen zijn ingewilligd, zullen de pro-Palestijnse demonstranten elke middag een mars naar het Berchmanianum houden. Dat kondigde een woordvoerder van de demonstranten aan na een eerste manifestatie met zo'n 200 aanwezigen.

Heel even leek het erop dat demonstranten vanmiddag het Berchmanianum zouden binnenlopen. Na een mars over de campus was de menigte aangekomen bij de ingang van het bestuursgebouw van de Radboud Universiteit, waar een universiteitswoordvoerder hen namens het college van bestuur stond op te wachten.

De demonstranten gaven aan in gesprek te willen met het college van bestuur om te vragen of al hun eisen al waren ingewilligd. Na overleg gaf de universiteitswoordvoerder aan dat een kleine delegatie welkom was. Daarop probeerde een groep van zo’n twintig manifestanten het gebouw te betreden. Een beveiliger die dat zag gebeuren, versperde de ingang.

Uiteindelijk werden dertien actievoerders toegelaten. Alle andere mensen, inclusief de pers, moest buiten wachten. ‘Onze onderhandelaars zijn nu binnen’, riep een demonstrant door de megafoon. ‘Bedankt voor het komen en om aan de juiste kant van de geschiedenis te staan.’

Rode handpalmen

De groep van naar schatting tweehonderd mensen vertrok rond half één van het tentenkamp, liep rond de Universiteitsbibliotheek om via het Erasmusplein en langs het terras van het Cultuurcafé naar het Berchmanianum te lopen. De groep zong leuzen als ‘Free, free Palestine’ en ‘Radboud, Radboud, you can’t hide, you’re supporting genocide’. Veel actievoerders hadden hun handpalmen rood geverfd, ter ondersteuning van de leus ‘Radboud, schande, bloed aan je handen.’

Toen de onderhandelaars weer naar buiten kwamen, nam een woordvoerder het woord. In een luidspreker riep hij dat de demonstranten elke dag zullen terugkomen, om 12.15 uur, totdat de universiteit transparant is over de banden met Israëlische instellingen en deze heeft verbroken. Ook aan andere eisen moet worden voldaan, zoals het opzeggen van het contract met HP Computers, omdat die hardware levert aan Israël.

In een kort gesprek met het college van bestuur, vertelt protestwoordvoerder Ties achteraf, hoorde hij vooral ‘veel bestuurlijk gewauwel’. De leden van het college lieten volgens hem weten met de medezeggenschap in gesprek te willen over de demonstratie. De actievoerders werden vriendelijk benaderd, zegt hij, maar het stoort hem dat het college bleef benadrukken dat het hoopt dat het protest vreedzaam blijft. ‘Wij hopen dat de mensen in Gaza hetzelfde kunnen zeggen.’

Ook benadrukte de demonstrant dat het de bedoeling is om vreedzaam te blijven. ‘Ze hebben ons geadviseerd om niet te kamperen, maar dat doen wel.’ Dat de universiteit geen actie onderneemt om de kampeerders te verwijderen, vindt Ties terecht. Er gelden volgens hem strenge regels op het terrein. ‘Het is hier geen festival.’

Een universiteitswoordvoerder bevestigt dat dertien mensen in gesprek zijn gegaan met het college van bestuur, en dat het college naar hen heeft geluisterd.

Wanneer de stoet weer terugloopt naar de tenten bij het Maria Montessori worden er drie verhuisdozen voor de ingang van het Berchmanianum geplaatst. De namen José, Daniël en Agnes (de voornamen van de drie leden van het college van bestuur, José Sanders, Daniël Wigboldus en Agnes Muskens, red.) staan op de dozen geschreven.