Actievoerders nemen kantoor collegevoorzitter Wigboldus in en eten zijn chocolaatjes op
-
Actievoerders dringen het kantoor van Daniël Wigboldus binnen. Foto: Johannes Fiebig
Demonstranten uit het pro-Palestina kampement hebben vanmiddag het kantoor van de collegevoorzitter ingenomen. Daniël Wigboldus liep weg, waarna tien actievoerders in zijn kamer achterbleven.
Ze eten zijn chocolaatjes op en halen boeken uit de kast. Een van de demonstranten leest voor uit Why people radicalize (van Kees van den Bos) dat toevallig aanwezig is in de kamer.
Vanaf één uur vanmiddag houden pro-Palestina demonstranten het kantoor van collegevoorzitter Daniël Wigboldus bezet.
De voorzitter van het college van bestuur zat in overleg met vicevoorzitter Agnes Muskens toen de actievoerders voor zijn deur gingen zitten en dingen riepen als ‘Oh Daniël, shame on you, we see you’. Nadat ze zijn kamer binnenkwamen, brak hij zijn overleg af en liepen beiden de kamer uit. Aan verzoeken van een beveiliger om te vertrekken, gaven de studenten geen gehoor.
‘De universiteit heeft tot nu toe niets gedaan met onze eisen’, licht woordvoerder Ties de actie toe. ‘Ze willen niets ondernemen om de banden met Israël te verbreken. Zo lang zij zich zo blijven opstellen, laten wij van ons horen.’
Watermeloenen haken
De bezetting volgt op een ingelaste vergadering tussen college van bestuur en medezeggenschap in de Aula deze ochtend. Een vertegenwoordiging van de demonstranten luisterde daar mee vanaf de politieke tribune. Twee van hen haakten stilletjes watermeloenen van wol, uit solidariteit met het Palestijnse volk. In de vergadering reflecteerde het college op de ontruiming van het Erasmusgebouw afgelopen maandag, en beantwoordde het kritische vragen over waarom de politie eraan te pas moest komen.
Tijdens de bijeenkomst zei collegevoorzitter Wigboldus de banden met Israël nu niet te willen verbreken. Wel wordt een adviescommissie opgetuigd die alle samenwerkingen stuk voor stuk moet bekijken. ‘Maar daar zit helemaal geen urgentie achter’, reageert Ties als hij even later voor het raam van Wigboldus’ kantoor staat. Een groep van zo’n vijftien demonstranten zit dan al binnen.
Yoga-oefeningen
De studenten gebruiken het kantoor om yoga-oefeningen te doen en met elkaar te kletsen. Al snel gaat het gerucht dat de politie zal komen, vanaf dat moment posten mede-actievoerders aan alle kanten van het voormalige klooster. Portiers en beveiligingsmedewerkers laten de groep haar gang gaan en grijpen niet in. Aan de buitenkant zwaaien studenten met Palestijnse vlaggen terwijl ze sigaretten roken.
Na ruim twee uur afwachten verlaten de demonstranten uiteindelijk uit zichzelf de kamer van de collegevoorzitter. ‘We hebben honger’, zeggen ze. De politie heeft zich niet laten zien.
Herman van de Berg schreef op 31 mei 2024 om 16:35
Dit is toch te gek voor woorden. Pure intimidatie, heeft niks met ludiek actievoeren te maken.
Tom schreef op 31 mei 2024 om 18:02
Helemaal mee eens! Dit verliest heel snel sympathie zo…
Anoniem schreef op 31 mei 2024 om 17:14
Ik had als Radboud de politie erbij gehaald. Het tentenkamp en de demonstraties zijn goed maar dit gaat echt te ver.
Anonieme medewerker schreef op 31 mei 2024 om 18:23
Als je als medewerker het CvB wilt spreken mag je (wellicht een keer) langskomen om te spreken. Chocolaatjes kun je vergeten en langs de gesloten deuren kom je ook alleen maar het hulp van de portier. Maar zo kan het dus ook. Wat een bestuur hebben wij…
Herman van de Berg schreef op 31 mei 2024 om 20:06
Serieus? Je concludeert uit dit bericht dat het bestuur zich vreemd gedraagt en dat het hen aan te rekenen valt (niet de actievoerders) dat dit gebeurd is?!
Cloud schreef op 31 mei 2024 om 20:48
De enige reden dat contact zo dichtbij kwam is toch ook juist omdát het CvB zich zo gesloten opstelt tegenover de demonstranten? Zij hebben dezelfde frustratie als u.
Nathan schreef op 31 mei 2024 om 18:53
Waarom weigert het CvB nog steeds inhoudelijke uitleg te geven over waarom zij dergelijke banden niet willen verbreken?
Jan-Kees Helderman schreef op 31 mei 2024 om 19:49
Vreselijk. Dit is heel bedreigend en intimiderend en kan niet getolereerd worden. Het ‘grote gelijk’ is al lang niet meer de zijde van deze actievoerders en zelfs als dat zo zijn dan nog rechtvaardigt dat niet deze acties. Ik heb veel respect voor ons CvB en voor de rust waarmee zij zich hierin opstellen.
H.L. schreef op 31 mei 2024 om 21:28
Helemaal mee eens.
Gaard Kets schreef op 3 juni 2024 om 20:23
Als je intimidatie en bedreiging zo vreselijk vindt, lijkt me dat je met minstens zo veel afschuw hebt gereageerd op het besluit van dit ‘rustige’ CvB om de ME en een arrestatieteam af te sturen op vreedzaam demonstrerende studenten. Onze eigen studenten, die opkomen voor slachtoffers van grootschalige mensenrechtenschendingen, oorlogsmisdagen en genocide, en die aan hun onderwijsinstelling de volstrekt ligitieme en rechtvaardige vraag stellen om zich hierover uit te spreken en zich in te zetten niet medeplichtig te zijn. En als ze dan na maanden van creatieve acties, demonstraties, lezingen geven, besluiten een kampement op te zetten en een veldje te bezetten, worden ze alsnog met een kluitje-commissie in het riet gestuurd terwijl de afschuwelijke live-beelden uit Gaza binnen blijven stromen. Als ze dan een paar lokalen bezetten worden ze gewelddadig door de politie uit het Erasmusgebouw gegooid, en geeft het CvB aan dat deze studenten geen prioriteit meer voor haar is. Iedereen zou dan toch volkomen wanhopig en woedend worden? En wat doen onze studenten? Ze gaan rustig langs bij het kantoor van de collegevoorzitter om verhaal te halen, en een paar chocolaatjes. En dan wordt er hier ineens moord en brand geschreven over intimidatie en bedreiging? Dit lijkt me toch de wereld op z’n kop. Het CvB heeft de keuze gemaakt om geweld in te zetten tegen haar eigen studenten, en ze vervolgens te negeren. Het zijn onze studenten die gedisciplineerd geweldloos blijven en daarmee opnieuw het morele voorbeeld geven aan de bestuurders. Ik heb buitengewoon veel bewondering voor waar deze jonge mensen voor staan, de creativiteit en energie waarmee ze zich daar voor inzetten, en de discipline die ze opbrengen in hun omgang met zo veel wantrouwen en loze woorden.
Lara de Die schreef op 4 juni 2024 om 09:43
Beste Gaard,
Ik snap dat er twee kanten zijn aan dit verhaal en ik vind het goed dat ook het perspectief van de demonstranten door jou wordt belicht. Er zijn wel een paar dingen in je reactie die mij opvallen:
a) de demonstranten stellen geen vraag, zoals je schrijft, maar ze ‘eisen’, wat continue wordt benadrukt.
b) ik was zelf niet bij het ingrijpen van de politie in het Erasmusgebouw, maar in de media (waaronder hier in de Vox) klonk en leek deze actie niet per se geweldadig. Mensen konden zelf het gebouw verlaten (veel deden dit ook) en degenen die zich lieten verwijderen zullen hebben gekozen om dit onder dwang te doen (zo gaat het vaker bij protesten; denk ook aan de A12 blokkades, dat zijn de consequenties van protesteren op plekken waar dat niet mag).
c) je noemt dat de actievoerders met een kluitje in het riet worden gestuurd met deze commissie, “terwijl de afschuwelijke live-beelden uit Gaza binnen blijven stromen”. Maar deze beelden zullen ook binnen blijven stromen als de universiteit wel alle banden verbreekt met Israël. Het lijkt mij dus niet eerlijk om het CvB of de universiteit verantwoordelijk te houden voor de gevoelde wanhoop en woede, die door veel mensen over de hele wereld gevoeld wordt.
Zelf vind ik het moeilijk om mijn standpunt hierover te bepalen, want er zijn echt wel voors en tegens om deze banden te verbreken. Ik hoop vooral dat zowel de demonstranten als het CvB de menselijkheid van de andere partij niet uit het oog zullen verliezen.
Gaard kets schreef op 4 juni 2024 om 13:58
Hoi Lara,
Thanks, ik snap je reactie. Inderdaad geeft de verslaggeving van Vox misschien het beeld dat het ‘niet per se gewelddadig’ was. Maar heeft Vox dit aan de studenten gevraagd? Ik vermoed van niet, want ik heb nu veel studenten gehoord over het geweld dat tegen hen is gebruikt bij de ontruiming. De pers (incl Vox dus) mochten niet bij de ontruiming van de bezette vleugel aanwezig zijn, en ook stafleden die als waarnemers bij de ontzetting wilden toekijken zijn geweigerd door het CvB. Twee voorbeelden van het geweld: al voor de bezetting zijn studenten in de fietsenkelder door beveiligers mishandeld (nekklem, onder andere) en bij de ontruiming heeft de ME studenten door ‘pijnprikkels’ gedwongen zichzelf te bevrijden uit zogenaamde lock-ons. Dit zijn maar twee van de verhalen die ik hoorde, er zijn er ongetwijfeld meer. Dus praat vooral een met de studenten en vraag wat ze hebben meegemaakt.
Het belangrijkste echter is dat de vragen (of, inderdaad, eisen) van de studenten om banden met Israëlische universiteiten nu te verbreken volstrekt legitiem en gemakkelijk te realiseren zijn. Niemand heeft de illusie dat dit direct een einde maakt aan de mensenrechtenschendingen, maar in ieder geval is onze onderwijsinstelling en werkgever dan niet meer medeplichtig.
Geen schreef op 31 mei 2024 om 23:59
Is er eigenlijk uitgezocht in hoeverre studenten en medewerkers de oproep van de demonstranten steunen? Is er ruimte om geen gehoor te geven aan de oproep (nee is ook een antwoord – wordt dat geaccepteerd)? En is er nog mogelijkheid voor een open gesprek, waarbij er geen oordeel wordt geveld over standpunten die worden ingenomen? Dat iemand van mening met jou verschilt, maakt de ander niet meteen een slecht mens.
Marc van Oostendorp schreef op 1 juni 2024 om 12:57
Ik denk niet dat het systematisch is uitgezocht, maar één van de studenten die hier op de foto staat, heeft bij mij college gevolgd. Donderdagochtend stuurde ze een mail aan een aantal docenten, waaronder ik, met het verzoek de oproep te ondersteunen.
Ik heb daarop geantwoord met een uitleg waarom ik dat niet doe – ik ben tegen iedere academische boycot (ook die van Rusland bijvoorbeeld) omdat ik denk dat we het gesprek altijd open moeten houden. Daarop volgde een korte uitwisseling van argumenten die ik als constructief en wederzijds respectvol heb ervaren, al zijn we het niet eens geworden over de inhoud.
Voor mij is het uiteindelijk doel waarnaar we hopelijk allen streven – dat er een einde komt aan het geweld, dat de Palestijnen zoals alle mensen in zelfbeschikking en veiligheid kunnen leven – te belangrijk om mij erg te willen laten afleiden door de manier waarop de studenten te werk gaan, vooral omdat ik wel zie dat ze grenzen overgaan, maar het nu allemaal ook weer niet zó grimmig is. Ook ik zou zeggen dat het geen goed idee is om de kamers van een individuele bestuurder te bezetten, of om diens chocolaatjes op te eten en dat het goed is dat een en ander spoedig en afgezien van die chocolaatjes zonder schade is gestopt. Vooral ook omdat ik denk dat die bestuurders helemaal geen ander einddoel hebben dan de studenten, alleen van mening verschillen over de weg om er te komen. Maar het is nu ook weer niet het einde van de wereld, en het is beter om ons te richten op een manier waarop we wél tot vrede kunnen komen.
Yvonne schreef op 1 juni 2024 om 11:58
Te gek voor woorden. Demonstreren voor een doel, prima. Maar houd hiermee op zeg! Plaatsvervangende schaamte.
Mark schreef op 1 juni 2024 om 12:17
Als medewerker ondersteun ik de oproep van de demonstranten én het recht om te demonstreren. Ik ben door het academische werk van Maya Wind overtuigd van het belang om *als instelling* duidelijk afstand te nemen van Israelische *instellingen* die aantoonbaar op allerlei manieren betrokken zijn bij de genocidale onderdrukking van Palestijnen. (N.B. het gaat de demonstranten om het verbreken van institutionele, legitimiserende banden; niet om persoonlijke samenwerkingen met Israelische wetenschappers.)
Tegelijk vind ik dit een jammere actie. Wigboldus bekleedt een functie en hoge bomen vangen veel wind, maar het binnendringen van zijn kantoor tijdens een bespreking riekt naar uitlokken tot escalatie en het raakt ook aan persoonlijke bedreiging. De RU toont zich tot nu to aardig bedreven in de-escalatiemethoden. Als het doel is om een hardere reactie uit te lokken en daarmee weer media-aandacht te genereren zal dat vast lukken, maar dan zal ontzetting over hard optreden toch een beetje hol gaan klinken.
Tenslotte: ik begrijp wél de frustratie van de demonstranten, want het CvB is tot nu toe vooral met vertragingstactieken gekomen die recht uit het playbook van de CIA lijken te komen (commissies instellen, hameren op due process, verhaspelen van de vraag — zie ‘simple sabotage manual’ van de CIA uit 1944). Het is mijns inziens mogelijk om recht te doen aan de oproep van demonstranten (institutionele banden met aantoonbaar medeplichtige instellingen verbreken) terwijl je tegelijk duidelijk maakt dat individuele samenwerkingen en communicatiekanalen openblijven. (Dit zou overigens ook een betere reactie geweest zijn in voorjaar 2022, toen abrupt alle banden met álle Russische instellingen werden verbroken.)
A. schreef op 1 juni 2024 om 12:50
Ik heb tot nu toe steeds sympathie gehad voor de demonstranten. Hoewel ik het niet eens ben met de eis samenwerkingsverbanden (zonder onderscheid) op te zeggen – juist een universiteiten moeten dialoog mogelijk maken – gruwel ik van wat er in Gaza gebeurt en deel ik het bijna wanhopige gevoel van urgentie, dat er iets moet gebeuren! Dat studenten het onrecht zo sterk voelen en bereid zijn hun drukke dagelijks leven on hold te zetten om hier in woorden en daden aandacht voor te vragen en meer stappen van ‘hun’ universiteit te eisen, vind ik lovenswaardig. Bij demonstreren hoort ook ‘lastig zijn’.
Met deze actie wordt wat mij betreft echter de grens overschreden tussen demonstreren en daarmee aandacht vragen voor de problematiek en je wensen aan de universiteit enerzijds en intimidatie anderzijds. Andere mensen intimideren om zo te proberen je wensen door te drijven, hoe oprecht je intentie ook is, draagt bij aan de wereld waarin niet de rechtvaardigheid maar het recht van de sterkste zegenviert en waarin mensen die niet precies denken en doen als wij de ‘vijand’ zijn en geen respect verdienen. Ik hoop dat dit groepje ‘demonstranten’ niet werkelijk gelooft in die ondemocratische wereld, maar dat hier sprake was van een oordeelsfout in de hitte van het moment.
Onveilige werknemer schreef op 2 juni 2024 om 22:28
Waarom is mijn commentaar over de beeldvorming van de eerste foto bij dit artikel niet geplaatst?
Bezorgde medewerker schreef op 3 juni 2024 om 13:31
Ik schrik van deze beelden.. Demonstreren is prima en past binnen onze democratie, maar dat recht kent ook grenzen. Deze persoonlijke aanval op ons college van bestuur gaat te ver. Het college heeft zich steeds welwillend opgesteld en is in gesprek gebleven. Toch escaleren de protesten steeds iets verder.
Ik vraag mij af waarom er zoveel inspanningen zijn richting het bestuur van een onderwijsinstelling terwijl ik weinig kritiek hoor over het beleid dat de Nederlandse overheid hanteert jegens Israel. Als je dan graag je stem laat horen en impact wil maken, waarom laat je je dan niet horen in Den Haag – het centrum van onze democratie? Ik denk dat een verenigde studentenactie zeker/meer impact zal hebben dan het dagelijkse bezoek aan het Berchmanianum.
Hendrik schreef op 4 juni 2024 om 20:09
Ik word zo moe van de selectieve verontwaardiging. Stil over Jemen, stil over Syrië, niet te horen als de Taliban de dames in Afghanistan elke vorm van onderwijs ontzegt maar oh wee als Israël na de verschrikkelijke pogrom haar burgers terug komt halen en de daders lik op stuk geeft. Ik durf wel te beweren dat de meeste demonstranten Israël het liefst van de kaart zouden vegen en dus indirect deze verschrikkelijke spiraal in de regio zo in stand houden in plaats van twee partijen te veroordelen en op te roepen tot een duurzame vrede.
Mag hopen dat er niet een ethische commissie komt die alleen banden met Israël onderzoekt zoals die hapsnurkers in Leiden bedacht hebben want dan gaan we echt 90 jaar terug in de tijd. Loop dan meteen alle landen langs waar mensenrechten in het gedrang zijn en vermijd zo de dubbele standaard die de demonstranten kenmerkt.