Uit onderzoek van Vox blijkt dat de meeste Nijmeegse studenten over het algemeen minder naar drank en drugs grijpen tijdens de coronacrisis. Een kleine groep is echter door eenzaamheid en stress méér gaan drinken en gebruiken. Vox sprak drie studenten over hun drank- en drugsgebruik tijdens de coronacrisis. Anoniem doen zij hun verhaal.

‘Ik heb tijdens de eerste lockdown voor het eerst drugs gebruikt’

(Studente van 19 jaar)

‘Ik woon in een groot pand met veel studio’s en kamers. Ik ben hier in de zomer komen wonen, dat was voor mij ook voor het eerst dat ik op kamers ging. Ondanks de beperkingen van de tweede lockdown bleef de onderlinge interactie groot: we eten samen, spelen spelletjes of chillen ’s avonds met elkaar op de bank. Ik merkte gelijk dat het drinken van alcohol of het gebruiken van drugs dan ineens veel makkelijker is en sociaal ook veel meer geaccepteerd wordt. Ik heb tijdens de eerste lockdown, dus nog voor ik naar Nijmegen verhuisde, voor het eerst drugs gebruikt. Dat was overigens niet uit verveling, ik was er altijd al wel nieuwsgierig naar.’

‘Zeker met de avondklok nu is er weinig te doen: je kan niet meer weg in de avond. Als alternatief spreken we soms met een deel van het huis af om drugs te gaan gebruiken: xtc of miauw (de bijnaam voor designerdrug 4MMC, red) bijvoorbeeld. Dan toveren we een kamer om tot partyroom, inclusief discolampen en technomuziek. Het gebruiken van drugs gebeurt hier overigens in een ongedwongen sfeer. Als iemand geen zin heeft, dan hoeft hij of zij niet mee te doen. Hoeveel ik precies gebruik, vind ik lastig aan te geven. Bij mooi weer is de verleiding groter, in tentamenperiodes wordt er juist helemaal niets gebruikt.’

‘Inmiddels heb ik wel al veel verschillende drugs gebruikt, daardoor is mijn beeld erover ook veranderd. Voor mensen die geen drugs gebruiken klinken dingen al snel heel heftig, maar ik doe het in een veilige omgeving. Afgelopen zomer ben ik wel meer gaan gebruiken. Achteraf gezien denk ik dat het niet nodig was om zoveel in zo’n korte tijd te doen. Dat was simpelweg teveel. Ik werd er moe en futloos van. Nu ben ik veel bewuster bezig. Ik hou er rekening mee dat ik minder voor studie kan doen als ik gebruik en mijn prestaties lijden er verder ook niet onder.’

‘Ik kon me niet concentreren en was moe’

(Studente van 25 jaar)

‘Mijn drugsgebruik is tijdens de coronacrisis enorm gestegen. Voor de crisis gebruikte ik slechts om de paar maanden drugs. Als ik naar een festival ging of een avondje ging trippen met vrienden bijvoorbeeld. Maar tijdens de crisis, vooral in de eerste lockdown en tijdens de zomermaanden daarna, ben ik meer gaan gebruiken. Eigenlijk bijna iedere week wel. Daarnaast dronk ik ook nog bijna iedere avond. Het klinkt misschien stom, maar als er zo weinig gebeurt dan raak je op een gegeven moment ook uitgepraat met elkaar. Een keertje xtc, truffels of miauw gebruiken met huisgenoten maakt je avond dan ineens een stuk leuker.’

‘Ik ben ook gaan experimenteren met andere drugs, waaronder LSD en cocaïne. Vooral LSD vond ik echt een hele toffe ervaring. Het klinkt misschien heftig, maar ik denk dat het vooral belangrijk is om goed geïnformeerd te zijn over de drugs die je gebruikt en de effecten ervan. Daarmee wil ik het niet goedpraten. Wie ben ik om te zeggen dat drugs gebruiken de norm is? Als iemand het niet wil om bepaalde redenen dan is dat wat mij betreft net zo normaal als iemand die de weloverwogen beslissing maakt het wel te doen.’

‘Hoewel ik geen slechte ervaringen heb gehad door de drugs zelf, kwam bij mij op den duur het besef dat mijn drugsgebruik niet goed samen ging met mijn studie. Ik ben momenteel bezig met mijn scriptie en ik merkte dat ik me soms enkele dagen lang slecht voelde, nadat ik had gebruikt. Dan kon ik me niet concentreren en was ik moe. Dat was wel het signaal voor mij dat ik moest gaan minderen. Daarbij werkt ook de avondklok mee. Voorheen ging ik nog wel eens spontaan aan de drugs als iemand dat voorstelde. Maar nu rijdt de dealer ook niet meer na 21.00 uur, dus dan gaat dat ook simpelweg niet.’

 

‘Een tijdje weer bij mijn ouders wonen was mijn redding’

(Student van 20 jaar)

‘Voor de crisis werkte ik meerdere avonden per week als barman. Dat is bij uitstek een omgeving waarin overmatig alcoholgebruik, roken en drugsgebruik als normaal gezien worden. Aan het begin was dat leuk: je komt in een nieuwe wereld terecht en leert veel mensen kennen. Na het werk ga je vaak ook zelf de kroeg in. Maar als ik terugkijk op die periode, dan stond ik zo’n vijf keer per week in de kroeg. En daar zaten avonden tussen dat ik wel 24 glazen bier achterover tikte. De dagen zelf werden daardoor ook moeilijker. Ik voelde me futloos en dronk veel energydrank of koffie om de dag door te komen. Daarvan werd ik weer heel gestrest, waardoor ik weer flink ging roken om tot rust te komen. Ik zat als het ware in een neerwaartse spiraal, waar ik depressief van werd.’

‘Voor mij was de eerste lockdown echt een omslagpunt. Ik had vlak daarvoor drugs gekocht om te gaan gebruiken, terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wilde. Het festival ging uiteindelijk niet door, wat mij wel goed uitkwam. Ik besefte me dat ik mijn principes voorbij was gegaan en dat ik een probleem had qua alcohol-, koffie- en nicotineverslaving. Ook sliep ik slecht en was ik gestrest. Ik heb toen een tijdje bij mijn ouders thuis gezeten. Omdat die niets afweten van mijn verslavingen was ik gedwongen om helemaal niets te gebruiken.’

‘Dat is, zo concludeer ik achteraf, mijn redding geweest. Het klinkt wat cliché, maar daar kwam ik weer tot bezinning. Ik heb veel nagedacht over wie ik ben en waar ik waarde aan hecht in mijn leven. Ik ben bijvoorbeeld meer voldoening gaan halen uit koken of diepgaande gesprekken, in plaats van oppervlakkige dingen. Ook kan ik veel meer genieten van de smaak van een biertje in plaats van dat ik mezelf vol giet met alcohol. Ik vraag mezelf soms echt af waar ik had gestaan als ik niet gedwongen was om uit dat patroon te stappen. Dan was ik niet de gezonde en gelukkige persoon geweest die ik nu ben.’