Hoe voelt dat: ouder worden, met pensioen gaan en de tijd daarna opnieuw invulling geven? Emeritus hoogleraar Richard Grol en journalist Bert Ummelen maakten er een boek over: Onvoltooid verleden. Vanavond opent de bijbehorende tentoonstelling in de Aula op de campus.

Het had eigenlijk een simpel smoelenboek van de club moeten worden. Het boek Onvoltooid Verleden, dat sinds september in de winkels ligt, vertelt de verhalen van 34 ‘oude mannen’ uit Nijmegen. Negentien daarvan zijn op de een of andere manier verbonden geweest aan de Radboud Universiteit. Hun portretten hangen vanaf vandaag in de Aula.

Emeritus zorghoogleraar Richard Grol is de fotograaf van het boek. ‘Ik zit bij één van de Nijmeegse Probus clubs’, zegt hij. ‘Dat zijn clubs voor gepensioneerden. In ons geval bestaande uit alleen maar mannen. Sinds mijn pensioen fotografeer ik veel en dat wisten ze bij de club, dus vroegen ze of ik niet eens een smoelenboek wilde maken. Gewoon, met zo’n een fotootje en een tekstje.’

Uitgever

Dat liep een beetje uit de hand, vertelt Grol lachend. Voor simpele kiekjes wilde hij niet gaan: hij vroeg al zijn clubgenoten of ze met een waardevol object op de foto wilden. Al snel raakten ze in gesprek. Over de betekenis van die objecten, de pensionering, en het leven dat ze nu hebben.

‘Toen kwam toevallig oud-journalist Bert Ummelen bij de club’, zegt Grol. ‘Die wilde het tekstgedeelte op zich nemen. Zo kregen we het boek zelfs gepubliceerd bij uitgeverij Valkhof Pers.’

Het resultaat: een bloemlezing van hoe dat eigenlijk is – ouder worden. Met antwoord op vragen als: Wat was zo mooi aan het werkende leven? Hoe vul je de pakweg twintig jaar in die je nog hebt na je pensioen? En hoe veerkrachtig ben je?

Geriatrie

Emiritus hoogleraar Willibrord Hoefnagels is één van de geportretteerden. Hij zette tijdens zijn carrière de toen gloednieuwe afdeling geriatrie op in het Radboudumc, waar hij jarenlang het proces van ouder worden onderzocht. Nu behoort hij, inmiddels vijftien jaar gepensioneerd, zelf tot de categorie senioren.

‘Het gekke is, ik voel me nog helemaal niet oud. Vroeger dacht ik je als 75-jarige écht bejaard was. Nu ben ik dat zelf, en voel ik me nog hartstikke jong.’

Bovendien heeft ouder worden ook iets moois, zegt Hoefnagels. ‘Je wordt getekend door je leven. Dat klinkt misschien sentimenteel, maar ik bedoel het ook op een goede manier. Als je ouder wordt, word je steeds meer jezelf.’

De tentoonstelling Onvoltooid Verleden opent vanavond om 17.30 uur in de Aula. Het boek is verkrijgbaar in de boekhandels, of via www.valkhofpers.nl.