Hoogleraar Algebra Ben Moonen gaat in zijn oratie vandaag in op de vooruitgang in de wiskunde. Want die is enorm, stelt hij. Zo is de taal van de wiskunde beter dan ooit. ‘Iets dat vroeger heel moeilijk was, is voor studenten nu appeltje-eitje.’

Of die vooruitgang de wiskunde meteen ook leuker maakt, was de vraag. ‘Hoezo leuker?’, pareert Ben Moonen, een beetje geïrriteerd. ‘Alsof wiskunde níet leuk zou zijn! Wiskunde is speels, is creatief. Ik ben natuurlijk bevooroordeeld, dat weet ik ook wel, maar ik herken me helemaal niet in het beeld dat wiskunde saai zou zijn.’

Vandaag houdt de hoogleraar Algebra zijn oratie. De studentenaantallen wijzen er volgens hem niet op dat wiskunde een vak is dat je uit de weg moet gaan. ‘We hebben meer wiskundestudenten dan in de jaren dat ik begon met studeren. Ik denk dat we zelfs nog nooit zoveel wiskundestudenten hebben gehad als nu. In september gaf ik hier college aan maar liefst zeventig eerstejaarsstudenten. Eind jaren negentig, begin tweeduizend waren de studentenaantallen een tijd lang heel slecht, maar dat is helemaal bijgetrokken.’
Het is niet het makkelijkste vak, erkent Moonen. Dat is voor een deel waar de negatieve reputatie vandaan komt, denkt hij. ‘Op het moment dat je een spelletje niet uitkrijgt, raak je ook geïrriteerd.’

Doorbraken
De afgelopen decennia heeft de wiskunde grote sprongen voorwaarts gemaakt met belangrijke doorbraken, zegt Moonen. ‘De laatste stelling van Fermat is in 1995 opgelost, dat was meer dan 350 jaar niemand gelukt!’ Maar het is niet alleen een kwestie van geïsoleerde doorbraken. Ook de wiskundige taal is sterk verbeterd. ‘Iets dat vroeger heel moeilijk was, is nu voor jonge mensen appeltje-eitje. Vergelijk het met een docent die gebrekkig Engels spreekt. Dat maakt het voor studenten moeilijk om te doorgronden wat de essentie is van een theorie. Op het moment dat we met z’n allen beter begrijpen waar we het over hebben, kunnen we echt vorderingen maken.’
Moonen haalt een landelijk seminar aan waarbij een jonge wiskundehoogleraar uit Bonn, pas 26 jaar, zijn verhaal deed. De zaal, vol specialisten, was er stil van. ‘Zijn ideeën zijn zo knap, zo vernieuwend en origineel. En ze werken!’

Ook om zich heen ziet hij studenten die beter zijn onderlegd in de basis van de wiskunde dan hij was toen hij ging studeren. ‘Dat komt omdat ze opgroeien met beter gereedschap. Zo ontstaat er ruimte voor een volgende generatie om wéér een stap verder te komen. Het al die jaren doorgeven van kennis heeft z’n vruchten afgeworpen. Het vakgebied groeit. Je ziet echt vooruitgang.’ / Martine Zuidweg

Vanmiddag om 15.45 uur is de oratie van Moonen in de aula