Amerikadeskundige: ‘Vrouwen in de suburbs hebben het weer eens geschafft’

07 nov 2018

De democraten verkregen vannacht een meerderheid in het Huis van Afgevaardigden. Amerikadeskundige Peter van der Heiden haalde opgelucht adem, vertelde hij zojuist tijdens het Actualiteitencollege van Radboud Reflects en Vox. In een propvol CC5 sprak hij onderstaande column uit.

Ik moet zeggen dat ik hier wat prettiger sta dan twee jaar geleden. Natuurlijk had dat toen te maken met het feit dat Radboud Reflects pas ná de verkiezingen bedacht dat het wel eens een goed idee kon zijn om een actualiteitencollege te organiseren – en ik dus met een brakke kop van het slaapgebrek omdat ik de uitslagenavond had bijgewoond door het stof moest. Want ja, dat was toen ook wel een dingetje – het feit dat ik volledig naast de uitslag zat. Net als iedereen natuurlijk – inclusief, als we het fraaie boek Fire and Fury mogen geloven – Donald Trump zelf – en aangezien het niet rechtstreeks van Trump zélf komt, is er geen reden om aan te nemen dat het niet waar is.

Wat een kater was dat in 2016 zeg. Waar Amerika geschiedenis had kunnen, nee, had móeten schrijven met de eerste vrouwelijke president, ging het terug in de geschiedenis met de hopelijk laatste racistische president. Mijn ongeloof gold niet zozeer de uitslag – hoewel ik die destijds ook maar moeilijk kon en nog steeds kan accepteren – maar vooral het feit dat dus blijkbaar zo veel Amerikanen de politieke non-valeur Trump steunden, hoezeer ze ook daarvoor tot de Nevertrumpers hadden behoord. Mijn favoriete land was in één nacht weer eens door het ijs gezakt, zoals het ook al had gedaan in 2000 toen het in plaats van Al Gore George W. Bush op het schild hees, met alle gevolgen van dien. Want, zonder Bush geen IS, en zonder IS geen Trump – daarvan ben ik wel overtuigd.

‘Want, zonder Bush geen IS, en zonder IS geen Trump – daarvan ben ik wel overtuigd’

Maar gisteren heeft deze shining city on a hill zichzelf weer een stukje aan de haren uit het moeras omhooggetrokken, inderdaad uit de swamp die Trump zou drainen, maar die alsmaar groter en dieper leek te worden en de wereld als in een sink hole leek mee te slepen. Het beleid van Trump is in één nacht tot wat de Amerikanen zo mooi noemen een grinding halt gebracht. De president (die al weinig voor elkaar kreeg met een volledig Republikeins Congres) kan op wetgevend terrein niets meer zonder medewerking van de Democraten in het Huis van Afgevaardigden, die daar, tegen alle gerrymandering in, een meerderheid hebben verkregen. De senaat zijn ze nog wat dieper kwijt dan voorheen, maar dat komt over twee jaar wel goed als er vooral republikeinse senatoren voor herverkiezing op moeten. Het belangrijkste is dat alle progressieve opperrechters nog twee jaar blijven ademen – want rechters benoemen is zo’n beetje het enige dat Trump nog zonder de Democraten kan.

Ik haal dus opgelucht adem. Niet alleen omdat ik blijkbaar mijn voorspellende gaven niet helemaal kwijt ben – want, lieve mensen, DIT HAD IK DUS VOORSPELD! – maar vooral omdat we misschien de Verenigde Staten nog niet volledig en definitief hoeven uit te sluiten van de beschaafde wereld. Vrouwen in de suburbs hebben het weer eens geschafft – misschien wordt het tijd – ik weet het, het is een gek idee, maar echt, misschien wordt het tijd – dat een van hen eens president wordt.

9 reacties

  1. Reagan schreef op 7 november 2018 om 15:21

    Niks mis met het geven van een mening (in tegenstelling tot links ben ik voor vrijheid van meningsuiting) , maar men zal er niet heel ver naast zitten als men aanneemt dat dit Peter’s normale manier van college geven is. Dan is het alleen geen lesgeven meer, maar indoctrinatie.

    Knappe voorspelling trouwens dat de partij van de president zetels verliest tijdens de midterms, dat is alleen in 1934 en 2002 NIET voorgekomen.

    • Bron? schreef op 8 november 2018 om 14:00

    • Nixon schreef op 9 november 2018 om 12:37

      Hold my beer.

      Bron: kijk om je heen.
      Het mag natuurlijk duidelijk zijn dat niet iedere linkse persoon tegen de vrijheid van meningsuiting is. Maar het is ondertussen wel duidelijk dat er vanuit het westen een ongezonde portie identiteitspolitiek en politieke correctheid overwaait naar Nederland. Op basaal niveau mogen bepaalde woorden zoals ‘blank’, ‘neger’, ‘Westen’, etc. niet meer gezegd worden met de overgesimplificeerde en discutabele reden dat deze taalacten onderdrukkende machtsstructuren zouden bevestigen. Dit zijn nog louter woorden. Maar als we verder gaan kijken worden bepaalde zaken als nationalisme en islamkritiek al gauw afgedaan als fascistisch en islamofoob, terwijl daar in beide gevallen vaak helemaal geen reden voor is om dat zo op te vatten. De neiging bij veel linkse stemmen in de NL’se samenleving is dat beide, nationalisme en islamkritiek, uitgebannen dienen te worden vanwege een vermeende glijdende schaal waarop die zich zouden bevinden. Het is zonder meer waar dat er extreemrechts nationalistische groeperingen actief zijn in NL, maar dat betekent niet dat nationalisme in een andere vorm 1. daartoe leiden zal en 2. intrinsiek kwaadaardig is. Toch worden beide op een hoop gegooid, want glijdende schaal. Wat tot gevolg heeft dat conservatieve(re) meningen die naar nationalisme rieken steeds sneller worden weggezet als fascistisch en daarmee niet meer serieus genomen worden in het publieke debat. Dat schaadt niet alleen een gezond publiek debat, maar zorgt ook voor een verdere polarisatie in Nederland.
      Uiteraard – en God verhoedde – betekent dat nog niet dat dergelijke meningen – tenzij ze op een of andere manier tot geweld oproepen – verboden zijn. Maar het mag ondertussen wel duidelijk zijn dat er een steeds grotere waaier aan meningen steeds sneller als ongewenst bestempeld wordt door een voornamelijk linkse ‘kritische’ massa.

      Een van de vele oorzaken van Trump – waarvan IS niet de grootste is – is zonder meer de politieke correctheid en identiteitspolitiek die door links/liberal/democratisch Amerika bedreven werd en nog steeds wordt. Als u bronnen zoekt voor het verstikkende klimaat waar identiteitspolitiek in de USA tot geleid heeft, kijk dan naar mensen als Jonathan Haidt, de zaak rond James Damore bij Google, Francis Fukuyama en ja, de ondertussen ook in NL bekende Jordan B Peterson (Wie op bijzonder respectloze manier benaderd werd door een groep uiterst linkse medewerkers van de UvA. Het mag duidelijk zijn dat de enige reden dat zij niet opgeroepen hebben Peterson te weigeren was om te voorkomen dat zij op hun beurt weer niet het verwijt zouden krijgen tegen de vrijheid van meningsuiting te zijn. Maar het zat er knap dichtbij vanwege de achteloze en verkeerde framing van de Canadese professor).

      De uitspraak van mijn collega is misschien wat zwart wit gesteld, maar er zijn zeker genoeg redenen aan te wijzen om een dergelijk verwijt aan ‘links’ te maken.

    • Clinton schreef op 9 november 2018 om 15:50

      Hold my beer.
      Bron: kijk om je heen.
      Het mag natuurlijk duidelijk zijn dat niet iedere rechts persoon tegen de vrijheid van meningsuiting is, maar het is ondertussen wel duidelijk dat er vanuit het westen een ongezonde portie xenofobie en ongefundeerde uitspraken overwaaien naar Nederland. Op basaal niveau mogen bepaalde woorden zoals ‘vluchteling’, ‘gender’, ‘EU’, etc. niet meer gezegd worden met de overgesimplificeerde en discutabele reden dat deze taalacten elitaire machtsstructuren zouden bevestigen. Dit zijn nog louter woorden

      Maar als we verder gaan kijken worden bepaalde zaken als internationalisme en vrijheid van geloof al gauw afgedaan als anti-Nederlands en verdediging van fundamentalisme, terwijl daar in beide gevallen vaak helemaal geen reden voor is om dat zo op te vatten. De neiging bij veel rechts stemmen in de NL’se samenleving is dat beide, internationalisme en vrijheid van geloof, uitgebannen dienen te worden vanwege een vermeende glijdende schaal waarop die zich zouden bevinden. Het is zonder meer waar dat er extreemlinkse groeperingen actief zijn in NL, maar dat betekent niet dat internationalisme in een andere vorm 1. daartoe leiden zal en 2. intrinsiek kwaadaardig is. Toch worden beide op een hoop gegooid, want glijdende schaal. Wat tot gevolg heeft dat progressieve(re) meningen die naar internationalisme rieken steeds sneller worden weggezet als anti-Nederlands en daarmee niet meer serieus genomen worden in het publieke debat. Dat schaadt niet alleen een gezond publiek debat, maar zorgt ook voor een verdere polarisatie in Nederland.

      Uiteraard – en God verhoedde – betekent dat nog niet dat dergelijke meningen – tenzij ze op een of andere manier tot geweld oproepen – verboden zijn. Maar het mag ondertussen wel duidelijk zijn dat er een steeds grotere waaier aan meningen steeds sneller als ongewenst bestempeld wordt door een voornamelijk rechtse ‘kritische’ massa.

      Een van de vele oorzaken van Trump – waarvan IS niet de grootste is – is zonder meer de xenofobie en ongefundeerde uitspraken die door rechts/conservatief/republikeins Amerika bedreven werd en nog steeds wordt. Als u bronnen zoekt waar het xenofobe klimaat in de USA tot geleid heeft, kijk dan naar mensen als Barack Obama aan wiens nationaliteit continu werd/wordt getwijfeld, waaronder door de huidige president van de USA. Kijk naar David Hogg, een overlevende van de schietpartij op Stoneman Douglas High School, die binnen een dag een crisis acteur werd genoemd, want in een land waar naar schattingen tussen 256 en 310 miljoen wapens circuleren kunnen blijkbaar geen schietpartijen plaatsvinden. Kijk naar George Soros, die enige bekende verwierf in Nederland door zijn conflict met de premier van Hongarije, Victor Orban. Een Amerikaan vond het blijkbaar een goed idee om hem, maar ook andere zoals democratische politici en nieuwzenders, pijpbommen op te sturen.

      De uitspraak van mijn collega is misschien wat zwart wit gesteld, maar er zijn zeker genoeg redenen aan te wijzen om een dergelijk verwijt aan ‘rechts’ te maken.

      Geachte Nixon,

      Ik hoop dat u zich ervan bewust bent dat u nog steeds ongenuanceerde uitspraken doet, omdat argumentatie nog steeds “links” als deze gevaarlijke boeman afschildert. Ik heb dit proberen aan te tonen door uw stuk te herschrijven, maar dan met rechts als de boeman.

      Ik vermoed dat u politiek rechts bent en ik kan uw bevestigen dat ik me aan de linkere kant van het politieke spectrum bevind. We kunnen vast nog een eindeloze discussie hebben over de extreme aanhangers en extreme aspecten van onze politieke meningen, maar ik hoop dat we beide geen Amerikaans politiekklimaat in Nederland willen hebben.
      Willen we dat voorkomen dan zullen we genuanceerd moeten zijn of het nu links of rechts is. Een goede test voor de toekomst is misschien om alle woorden te vervangen door het politieke tegenovergestelde, zodat het beter zichtbaar wordt of de uitspraak ongenuanceerd is.

      Met vriendelijke groet,
      Clinton

    • Nixon schreef op 12 november 2018 om 00:58

      Beste Clinton,

      Los van het feit dat enkele omdraaiingen van woorden in uw tekst tot een verkeerde voorstelling van zaken geleid hebben, kan ik niet anders dan u bedanken voor uw reactie. Om eerlijk te zijn, dit is een van de reacties die ik op wilde roepen, namelijk de gedeelde zorgen van zowel linkse als rechtse stemmen over de polarisering van het politieke klimaat in Nederland in navolging van dat in de VS. Deelt u ook mijn zorgen dat het intellectuele klimaat op de Nederlands campussen langzaamaan steeds meer begint te lijken op die van over de Oceaan?
      Wanneer we naar Amerikaanse campussen kijken zien we namelijk een soortgelijke ontwikkeling plaatsvinden: studenten eisen ‘triggerwarnings’ van hun docenten, conservatieve sprekers worden onheus en smadelijk bejegend, het curriculum moet opeens herzien worden omdat het ‘onderdrukkend’ zou zijn voor ‘andere perspectieven’, het debat over de multiculturele samenleving wordt simpelweg beslecht door ‘wetenschappelijke’ methoden die de ‘diverse’ samenleving als een axioma hebben, kapitalisme als intrinsiek kwaad opvatten, de Nederlandse, Europese en Westerse cultuur als ‘patriarchaal’, ‘imperialistisch’ en onderdrukkend bestempelen en ga zo nog maar even door. En al die maatregelen die uit die inzichten voortvloeien moeten met een noodvaart geïmplementeerd worden, een sceptische houding is uit den boze. Het nut van die maatregelen is in veel gevallen onbekend noch bewezen.
      Wat we wel zien in de VS is dat de identity politics, politieke correctheid en het streven naar ‘sociale gerechtigheid’ de campussen aldaar er niet gezelliger op heeft gemaakt. Serieuze studenten worden er bekeerd tot politieke activisten. Er zijn genoeg liberale stemmen in de VS die deze ontwikkelingen al enkele jaren kritisch volgen. Om dat te doen hoef je geen Milo Yiannopoulos, Ben Shapiro of Tucker Carlson te heten. In mijn vorige bericht heb ik al een vooraanstaande – liberale – stem in deze discussie genoemd, namelijk Jonathan Haidt, maar hij is naast bijvoorbeeld Bret Weinstein of Peter Boghossian en Helen Pluckrose (jawel, van de hoax: https://areomagazine.com/2018/10/02/academic-grievance-studies-and-the-corruption-of-scholarship/ ) zeker niet de enige.
      Zou het niet een gezond streven zijn om ook deze extreme tendensen uit Amerika hier buiten de deur te houden?
      Vriendelijke groeten,
      Nixon

    • Clinton schreef op 13 november 2018 om 10:07

      Beste Nixon,

      Ik herhaal nogmaals mijn vorige opmerking. U moet meer genuanceerd zijn. U bent nog steeds onnauwkeurige beschuldigingen aan het gooien met weinig onderbouwing.

      Maar om uw hoofdvragen te beantwoorden. Nee, ik heb niet het idee dat Nederlandse campussen op Amerikaanse campussen lijken, maar door mensen zoals u gaat dat in de toekomst misschien veranderen. Ja, ik ben voorstander om extreme tendensen uit de universiteit te houden, maar niet alles wat u beschrijft is per definitie extreem.

      Om al uw zorgen hopelijk enigszins weg te nemen zal ik hieronder ook al uw sub-vragen van een antwoord bedienen.

      1) Studenten eisen ‘triggerwarnings’ van hun docenten:
      Bent u dan ook tegen kijkwijzers? Als ik vragen mag? Dat zijn ook waarschuwingen voordat een bepaald medium (film, games, etc.) met controversiële inhoud wordt getoond.

      Een “triggerwarning” is niets meer dan een soort van kijkwijzer maar dan in een collegezaal. Het bepaalt niet en zo ook nooit moeten bepalen wat er in een college wordt besproken. (Over dit zijn we het waarschijnlijk beide eens) Is het niet gewoon respectvol tegenover studenten of andere aanwezige om een waarschuwing te geven als er bepaalde gevoelige of voor sommige mensen traumatische onderwerpen worden behandeld?

      2) Conservatieve sprekers worden onheus en smadelijk bejegend:
      Worden progressieve sprekers wel altijd met alle respect behandeld? De door uw genoemde Milo Yiannopoulos bijvoorbeeld is niet het toonbeeld van respect voor je “tegenstander”.

      Dit betekent overigens niet dat iedereen vrolijk door zou moeten gaan met beledigen, maar, in dit opzicht, ben ik pessimistisch gestemd over de vooruitzichten. Er zullen altijd mensen zijn die sprekers beledigen of onheus behandelen. Mag ik u er bijvoorbeeld aan herinneren dat de door u waarschijnlijk bewonderde “Free speech movement” uit de jaren 60 niet met gejuich werd onthaald.

      We hebben beide gewoon te accepteren dat mensen gaan worden beledigd. En als er sprake is van smaad, dat moet de spreker in kwestie naar de rechter stappen, want dat is strafbaar in Nederland en de VS.

      3) Het curriculum moet opeens herzien worden omdat het ‘onderdrukkend’ zou zijn voor ‘andere perspectieven’:
      U vind het dus een probleem als historici slavernij ook vanuit het perspectief van de slaven gaan behandelen en niet alleen vanuit de slaveneigenaren? U vind het dus een probleem als medicijnen worden getest op verscheidende proefpersonen en niet alleen op gezonde jonge mannen? U vind het dus een probleem als we kijken naar de impact van ons huidige economische systeem op verscheidende economische groepen en niet alleen naar het totaal plaatje?

      U wekt op mij de indruk dat u bepaalde veranderingen in curricula simpelweg niet aanstaat en ze daarom maar weggezet met deze onnauwkeurige opmerking. Dat is niet erg wetenschappelijk. Iets waar uw “tegenstanders” in de volgende opmerking van beschuldigd.

      Dit betekent niet dat er geen kritiek mag worden geleverd op curricula, maar u zult het preciezer onder woorden moet brengen. Want als ik de universiteit was of de docent dan zou ik niets met deze opmerking kunnen.

      4) Het debat over de multiculturele samenleving wordt simpelweg beslecht door ‘wetenschappelijke’ methoden die de ‘diverse’ samenleving als een axioma hebben:
      Sinds wanneer hebben we hier geen debat meer over?

      Hierover wordt nog veel gepubliceerd en meestal zijn ze genuanceerder dan de multiculturele samenleving is slecht of goed. Want elke wetenschapper weet dat een samenleving een complex systeem is.

      5) Kapitalisme als intrinsiek kwaad opvatten:
      Kritiek is niet hetzelfde als intrinsiek kwaad.

      Sinds de Koude oorlog hadden we het idee dat kapitalisme perfect was, want communisme was overwonnen. Iets wat onder andere is beschreven door de u genoemde Francis Fukuyama. Twee economische crisissen (de dotcom bubbel en de kredietcrisis) later en we zijn ons weer gaan afvragen of kapitalisme niet een aantal problemen heeft? Waarop natuurlijk ook de vraag volgt: Hoe kunnen we deze problemen oplossen?

      Ik vind dit terechte vragen of mogen we kapitalisme niet meer kritisch analyseren?

      6) De Nederlandse, Europese en Westerse cultuur als ‘patriarchaal’, ‘imperialistisch’ en onderdrukkend bestempelen en ga zo nog maar even door. En al die maatregelen die uit die inzichten voortvloeien moeten met een noodvaart geïmplementeerd worden, een sceptische houding is uit den boze. Het nut van die maatregelen is in veel gevallen onbekend noch bewezen.
      Zie mijn antwoord op punt 3. Voortbouwend op punt 3, zelfs als u preciezer onder woorden weet te brengen wat u exact kritiek is, dan noch moet u tegendruk verwachten van uw “tegenstanders”, want zij gaan natuurlijk niet stil zitten. Op het moment dat u recht wordt ontnomen om kritiek te geven dan is er een probleem, maar onze hele discussie op dit forum verbonden aan een universiteit lijkt het tegendeel te bewijzen.

      7) Er zijn genoeg liberale stemmen in de VS die deze ontwikkelingen al enkele jaren kritisch volgen. In mijn vorige bericht heb ik al een vooraanstaande – liberale – stem in deze discussie genoemd, namelijk Jonathan Haidt en maar hij is naast bijvoorbeeld Bret Weinstein:
      Ik ben niet bekend met de exacte kritiek die zij geven op Amerikaanse universiteiten, dus ik kan daar geen uitspraken over doen. Ik ben wel bekend met hoe Bret Weinstein is behandeld op Evergreen State College en dat kon natuurlijk niet door de beugel. Ik denk dat we het hier weer beide eens zijn dat daar de grens moet worden getrokken.

      8) Peter Boghossian en Helen Pluckrose (jawel, van de hoax: https://areomagazine.com/2018/10/02/academic-grievance-studies-and-the-corruption-of-scholarship/ ) zeker niet de enige.
      Ik raad u en ook andere aan om https://slate.com/technology/2018/10/grievance-studies-hoax-not-academic-scandal.html te lezen, waarin kritiek wordt geleverd op deze hoax. Of het genoeg argument levert om de hoax volledig onderuit te halen laat ik aan u over, maar u moet toch toegeven dat het artikel de conclusies van de hoax toch flink nuanceert.

      Met vriendelijke groet,
      Clinton

    • Nixon schreef op 17 november 2018 om 18:39

      Beste Clinton,

      Het zijn vooral uw interpretaties van mijn woorden die ongenuanceerd zijn, zoals ik in mijn vorige bericht al op een andere manier heb duidelijk gemaakt (‘verkeerde voorstelling van zaken’)
      Om eerlijk met u te zijn, zijn enkele van uw antwoorden op mijn subvragen minstens zo ongenuanceerd. Ik zal overigens niet ontkennen dat ikzelf in sommige bewoordingen niet ongenuanceerd zou zijn, maar dat komt onder andere door de vorm die een ‘reactie’ nu eenmaal heeft en de gebrekkige tijd die mij ter beschikking staat om een uitgebreide reactie te geven. Het feit dat sommige van mijn uitingen ietwat ongenuanceerd zijn, hoeft echter niet te betekenen dat de achterliggende redenaties, de aanleiding voor de uitspraken en ook de uitspraken zelf incorrect of onwaar zouden zijn. Ik zal hier echter toch nog even reageren op enkele wedervragen en antwoorden die u aanbiedt tov de door mij geuite zorgen. Iets waarvoor ik u overigens ook nu, wederom, voor bedankt.
      1. Triggerwarnings en kijkwijzers zijn wat mij betreft wezenlijk verschillende zaken, aangezien de doelgroep voor kijkwijzers groepen mensen in de samenleving zijn die bepaalde content beter net zouden kunnen zien (vanwege bijvoorbeeld hun leeftijd) of aan kunnen geven dat bepaalde content als aanstootgevend, etc. ervaren zou kunnen worden. Kijkwijzer verschillen wezenlijk van triggerwarnings, omdat die laatste op de universiteit en daarmee studenten van toepassing zijn. Een student moet binnen de vereisten van zijn of haar studie vallen om die studie met succes te kunnen doorlopen, dat geldt uiteraard niet voor het bekijken van een film of een televisieprogramma (behalve dan wanneer die tot de inhoud van een vak behoren). Ik geef een voorbeeld: Wanneer je bijvoorbeeld als criminologiestudent beelden van een heftig politieverhoor te zien krijgt tijdens een college, dan weet je dat daar (1) schokkende beelden in kunnen voortkomen en (2) dat jij daar als student mee moet kunnen omgaan, omdat (a) dat nodig is om de desbetreffende casus te begrijpen en (b) jij als student wordt opgeleid om in de toekomst met dergelijke situaties professioneel om te kunnen gaan. Als die beelden toch te schokkend zouden zijn voor een student en daar vanuit zijn of haar psychologische gesteldheid beter niet aan blootgesteld zou kunnen worden, dan zal die student er beter aan kunnen doen een andere studie te kiezen. Niet iedere studie is voor iedereen geschikt, ook al gunnen wij iedereen ieders droomstudie.
      (2) Het is waar dat Milo mensen beledigd, maar tussen de over het algemeen humoristische en schertsende beledigende opmerkingen door is en blijft hij scherp: hij heeft een doel voor ogen met zijn beledigingen, namelijk de hypocrisie aan te tonen van zeer links personeel op universiteiten in Amerika. Ik ben van mening – maar daar kunnen wij uiteraard over verschillen – dat de grote groep academici een brief geschreven heeft die vooral blijk gaf van hun ideologische vooringenomenheid. Met hun brief veronderstelde zij namelijk dat er tegenwicht geboden diende te worden tegen een ‘‘conservatieve, patriarchale, antifeministische, anti-klimaatwetenschappelijke, ‘politiek incorrecte’ wereldbeschouwing’’. Van dat rijtje kloppen er twee simpelweg niet (patriarchaal en anti-klimaatwetenschappelijk), en laat ‘politiek incorrect’ alleen maar de magere ideologische gronden zien van de ondertekenaars van de brief. Beslissen zij wat ‘politiek incorrect’ is? En is ‘politiek incorrect’ per definitie verkeerd? (zeker niet) Wat mij betreft is er een verschil tussen Milo’s beledigingen en de manier hoe bovengenoemde academici van de UvA Peterson bejegenen. Yiannopoulos steekt vooral de draak met zijn opponenten, de ‘UvA academici’ grieven alleen maar om de komst van Peterson. Bovendien mag je van academici verwachten dat zij enigszins kennis hebben genomen van degene die zij bekritiseren, in het geval van Peterson is dat zeker zo, dat geldt niet voor de ‘Uva academici’. Dat laatste vind ik met name zo schrijnend aan de situatie.
      (3) Uw wedervragen bestaan uit veronderstellingen die niet alleen ongenuanceerd zijn, maar bovendien niet logischerwijs uit mijn redenering voort hoeven te vloeien. Dat u deze veronderstellingen heeft bij mijn reacties vind ik echter niet vreemd, met dezelfde reden die u daarvoor aandraagt.
      (4) Er is wel degelijk een debat over de multiculturele samenleving, maar dit blijkt echter niet of nauwelijks meer het geval te zijn binnen de – wat mij betreft onder andere daarom corrupte – wetenschapsgebieden die ‘diversiteit’, ‘inclusiviteit’ en ‘intersectionaliteit’ –onderzoek bedrijven. Slogans als ‘diversiteit is een gegeven, inclusiviteit een streven’ (jawel wordt op onze RU verkondigd!) veronderstellen dat een diversiteit aan culturen naast elkaar (1) geen kwaad kan en misschien zelfs een goede dan wel betere zaak is en (2) dat cultuurrelativisme niet eens een legitiem standpunt is, maar eerder de status quo van iedere discussie over diversiteit zou moeten zijn. Dat laatste is natuurlijk de grootste nonsens en bovendien hypocriet. Hoe kan je vrouwenrechten en een cultuur waar vrouwenbesnijdenis aan de orde van de dag is met elkaar combineren? (Dit is natuurlijk enigszins gechargeerd, maar het geeft wel de pijnlijke gevolgen van een cultuur relativistische houding aan.
      (5) Er is inderdaad een groot verschil tussen het opvatten van kapitalisme als iets dat intrinsiek kwaadaardig is en altijd bestreden zou moeten worden en de mogelijkheid om een kapitalistisch systeem te kunnen bekritiseren. Het mag duidelijk zijn dat wij het hierover eens zijn. Kapitalisme kritiek zowel constructief als destructief is bovendien overal te vinden. De gedachte dat kapitalisme zonder weerwoord bestreden dient te worden en daarmee intrinsiek kwaadaardig zou zijn is ook altijd al aanwezig op universiteitscampussen, maar het heeft er alle schijn van dat deze niet bepaald intellectuele houding vandaag de dag eerder gecultiveerd wordt dan kritisch onderzocht.
      (6) Over de ‘tegendruk’: mijn standpunt en argumenten zijn de ‘tegendruk’ tegen o.a. linkse axioma’s op de universiteit. Dat ik – en zoals ik heb aangegeven velen met mij (van verschillende politieke pluimage(!)) De reacties die de tegendruk vervolgens opleveren bevatten vooral herkouwingen en bezinksels van die behoorlijk ideologische axioma’s, even los van de gespeelde verontwaardiging uiteraard. (U heeft helemaal gelijk wanneer u de laatste zin ongenuanceerd zou noemen, dat is die ook.)
      (7) Het is de moeite waard, en veelal genuanceerder dan ik in mijn reacties hier ben.
      (8) U kunt er gerust op zijn dat ik de kritiek op de hoax ook tot mij genomen heb. Veel kritiekpunten zijn kritisch op de vorm, zo zou een hoax in de wetenschap niet ethisch zijn. Daar ben ik het tot op zekere hoogte mee eens. Maar voor Pluckrose, Lindsay en Boghossian en dan met name laatstgenoemde, is de hoax niet het enige wapenfeit dat zij geleverd hebben tegen de corruptie van de gender-diversiteits-en intersectionaliteits studies. Zie bijvoorbeeld ook de discussie rondom de James Damore zaak die onder andere in samenwerking met Bret Weinstein georganiseerd is: https://www.youtube.com/watch?v=VCrQ3EU8_PM&t=184s&frags=pl%2Cwn.

      NB1: Ongenuanceerd ben ik inderdaad nog altijd wanneer ik alle gender-en diversiteit, etc. studies op een hoop gooi en corrupt noem. Wat mij betreft is de zeer politieke en activistische tendens binnen deze ‘wetenschapsgebieden’ zeer problematisch. Die activistische houding is niet alleen onwenselijk op een universiteit, omdat die bijvoorbeeld veel genderwetenschappers ervan weerhoudt serieus te kijken naar bijvoorbeeld biologische inzichten, maar ook nog eens ver daarbuiten, omdat deze ‘wetenschappers’ buiten de universiteit wel serieus genomen worden door beleidsmakers en het publiek als ‘experts’ op de gebieden waar zij onderzoek naar doen. Wat mij betreft misbruiken zij hun academische functie om hun politieke opvattingen te rechtvaardigen én te verspreiden. Voor de soms pijnlijke verschillen tussen genderstudies en de biologische wetenschappen is de Noorse documentaire Hjernevask (https://www.youtube.com/watch?v=cVaTc15plVs) een luchtig bewijs.

      NB2: Uw veronderstelling dat ik een conservatieve blanke man ben is zeer begrijpelijk, maar zou u zich kunnen voorstellen dat een progressieve student bovengenoemde kritiek op zijn mede-progressievelingen zou kunnen geven?

      Met vriendelijke groeten,

      Nixon

    • Clinton schreef op 19 november 2018 om 14:06

      Beste Nixon,

      U heeft gelijk dat delen van mijn reacties ongenuanceerd zijn. Ik had hierbij duidelijk moeten vermelden dat delen van mijn reacties hyperbolisch waren bedoeld. Ik probeerde met deze overdrijvingen aan te tonen, dat uw uitspraken tot een ongewenste uitkomsten leiden. De drie vragen over slavernij, medicijnen en economie bijvoorbeeld waren bedoeld om aan te tonen dat het soms interessant is om vraagstukken vanuit “onderdrukte perspectieven” te bekijken. Dus hierbij hoop ik dat alsnog recht te hebben gezet, maar ook mijn excuses voor de door mij gecreëerde onduidelijkheid.

      Ik heb volgens mij nergens aangenomen dat u blank of man bent. In deze discussie lijkt mij dat ook niet zo relevante informatie. Ik heb wel aangenomen dat u conservatief bent en het zou me ook verbazen als u dat niet was, maar het lijkt mij geen vreemde conclusie op basis van onze discussie. Maar u heeft gelijk dat het inderdaad mogelijk is dat u progressieveling kunt zijn, die kritiek heeft op mede-progressievelingen. Zelfs als u een progressieveling bent, dan nog is dat niet per se relevant voor deze discussie. Ik ben volgens mij (corrigeer me als ik fout zit) ingegaan op uw standpunten en niet met uw vermeende politieke achtergrond. In mijn eerste reactie beschrijf ik conservatief wel als een boeman, maar in die reactie heb ik volgens mij duidelijk vermeld dat ik aan het overdrijven was als reactie op uw bericht. Ik heb ook mijn vermoeden uitgesproken dat uw kritiek op curricula verbonden is aan uw politieke mening, maar deze uitspraak heb ik gedaan in verband met het gebrek aan onderbouwing, die ik dus ergens vandaan moest halen.

      Maar misschien moeten we deze discussie verplaatsen naar een meer productieve hoek. Ik kan wel weer opnieuw op al uw vragen reageren, maar dan komen we nergens. Laten we onze vorige discussies beëindigen met de conclusie dat we het eens zijn over dat we het oneens zijn. Al wil ik nog wel vermelden dat onze meningen in aantal gevallen dichtbij elkaar zijn gekomen, zoals bij vraagstuk 1. In plaats daarvan wil ik u een productiever vraagstuk voorleggen. U wilt onwetenschappelijk activisme in de wetenschap voorkomen (correct?) en ik wil voorkomen dat we wetenschappelijk onderzoek weggooien omwille van een label. Dus hoe scheiden we die twee van elkaar? Hoe voorkomen we dat we het kind met het badwater weggooien, maar uiteindelijk wel het water laten weglopen? Waar zou ons huidig wetenschappelijk bestel moeten worden aangepast?

      Ik denk dat een goed begin misschien is om de publicatiedruk te verlagen en daarmee ook het aantal wetenschappelijke bladen. Daardoor verhoogt de kwaliteit van artikelen. Daardoor raakt ook het wetenschappelijk veld minder gefragmenteerd. En uiteindelijk lijdt dat er hopelijk toe dat er minder politiek artikelen verschijnen zonder excellent onderzoek weg te gooien, omdat het uit een bepaald onderzoeksveld komt.
      Maar misschien heeft u een beter of extra oplossing?

      Met vriendelijke groet,
      Clinton

  2. H schreef op 7 november 2018 om 18:06

    ” Waar Amerika geschiedenis had kunnen, nee, had móeten schrijven met de eerste vrouwelijke president”

    Ik geloof dat dit ook precies ook het moment is waar het mis is gegaan. Wie destijds social media een beetje heeft gevolgd zal misschien minder verbaast zijn geweest dat veel mensen niet voor Hillary hebben gestemd. De tendens was toch dat men vooral voor Hillary moest stemmen omdat zij een vrouw is, anders was je anti-feminist. Heeft zeker kwaad bloed gezet. Ik ben zeker voor een vrouwelijke president, maar dan wel om haar capaciteiten, niet om haar sexe.

Geef een reactie

Vox Magazine

Het onafhankelijke magazine van de Radboud Universiteit

lees de laatste Vox online!

Vox Update

Een directe, dagelijkse of wekelijkse update met onze artikelen in je mailbox!

Wekelijks
Nederlands
Verzonden!