Artsen in spe bijten op een houtje
In het hele land beten vanmiddag geneeskundestudenten op een houtje - letterlijk. Met deze actie willen ze minister Bussemaker duidelijk maken dat het hoog tijd wordt dat coassistenten een vergoeding krijgen voor hun werk. ‘We voegen wel degelijk iets toe in het ziekenhuis.’
Geneeskundestudenten strijden al jaren voor een stagevergoeding tijdens het lopen van coschappen. ‘Na de afschaffing van de studiefinanciering is het extra actueel geworden’, zegt AMC-student Christiaan Ponsen van Dit Doet De CO!, de groep achter de actie van vanmiddag. ‘De Eerste Kamer blijft vragen stellen over het onderwerp en ook de Tweede Kamer debatteerde er deze week over. Morgen hebben we een gesprek met minister Bussemaker. Hoe meer studenten vandaag van zich laten horen, hoe beter.’
De opkomst in Nijmegen is prima, ziet ook Micha Meijer, praeses van faculteitsvereniging MFVN. ‘Er zijn vooral tweede- en derdejaarsstudenten, die nog geen coschappen lopen. Iedereen zal ermee te maken krijgen als er niets veranderd. Ik ben dus blij dat ze er zijn.’
‘Als je op je vrije dagen ook nog moet werken, is het niet vol te houden.’
Marloes van Muijen en Sabine de Wild zijn wel al coassistenten en vanmiddag ook aanwezig. Zij horen bij de laatste generatie die wel een basisbeurs krijgt. Beiden zeggen dat ze zonder die stufi nog meer hadden moeten lenen. ‘Je werkt als co veertig tot vijftig uur per week. Als je dan op je vrije dagen ook nog moet werken, is dat niet vol te houden. Daarnaast zijn wij nu niet erg aantrekkelijk voor een werkgever, omdat we vaak avond- en weekenddiensten hebben.’
1,45 euro per uur
De actiegroep gaat de minister morgen vragen om een vergoeding van 288,95 euro per maand – niet toevallig het bedrag van de afgeschafte uitwonende basisbeurs. Dat komt neer op zo’n 1,45 euro per uur. ‘Waarom zouden wij daar geen recht op hebben?’ vragen Van Muijen en De Wild zich af. ‘Natuurlijk zijn we nog in opleiding, maar we voeren bijvoorbeeld intakegesprekken en zien patiënten. Bijna alle studenten aan de universiteit krijgen een vergoeding als ze ergens stage lopen, maar geneeskundestudenten niet. We voegen wel degelijk iets toe in het ziekenhuis.’
nounounou schreef op 27 oktober 2016 om 17:40
“Bijna alle studenten aan de universiteit krijgen een vergoeding als ze ergens stage lopen […]”.
Dit is echt zwaar overdreven. Behalve bij juristen en bedrijfskundigen zijn stagevergoedingen zeker de uitzondering.
En bèta masterstudenten werken tijdens een stage minstens 40-50 uur/week, daar wordt niemand betaald.
Ik gun het de coassistenten zeker wel, ze hebben vermoedelijk ook een grotere verantwoordelijkheid dan andere stagaires. Maar het is niet zo dat zíj de uitzondering zijn.
Sander Willems schreef op 28 oktober 2016 om 14:20
Het is zeker waar dat coassistenten niet dé uitzondering zijn. Wel worden Geneeskundestudenten verplicht tot een driejarige master, in tegenstelling tot andere studies. Daardoor loopt de studieschuld vaak hoog op. En tegenwoordig zijn de baankansen bij net afgestudeerde artsen afgenomen. Een tegemoetkoming zal de studie laagdrempelig houden, óók voor studenten met ouders met een lager inkomen.
Chantal schreef op 27 oktober 2016 om 20:10
Laat Amalia wat zakgeld afstaan! Probleem opgelost 🙂
L.J. Lekkerkerk (Hans) schreef op 31 oktober 2016 om 09:52
Misschien zit de kern van het probleem wel in de reactie van Sander Willems: ‘verplicht tot een driejarige master.’ Is dat niet net zo’n taaie traditie als bijvoorbeeld Zwarte Piet, ringsteken en koekhappen? Ooit was het misschien zo dat een arts na 6 jaar studie alles wist wat er medisch te weten viel. Maar al vele decennia volgt er na de 6 jaar studie nog een langdurige specialisatie. Wat het nut is van die langdurige snuffelstages over een breed spectrum van medische specialismen ontgaat me op grond van de volgende vergelijking: Juristen gaan ook niet alle rechtsgebieden af, ingenieurs niet alle technische disciplines en bedrijfskundigen niet alle deeldisciplines. Zouden die dat wel doen (of willen?) dan moet ook daar de studieduur naar 6 jaar.
Kortom, geneeskunde in 4 jaar en daarna net als iedere andere academische discipline in de praktijk tegen een salaris verder leren en specialiseren.