Zo’n dertig leerlingen van basisschool ’t Holthuus uit Huissen namen een kijkje in de keuken van het DNA-lab van het UMC St. Radboud. Ze vergaapten zich vrijdagochtend aan de hypermoderne apparatuur en stelden de meest aandoenlijke vragen.

Een nietsvermoedende laborant trekt nog net niet wit weg als een club van zo’n vijftien leerlingen zijn afdeling op loopt. In de ruimte – qua oppervlakte nog kleiner dan een gemiddelde studentenkamer – staan naast de enthousiaste kinderen ook twee draaiende machines van elk een half miljoen euro. ‘Dat valt nog mee’, oordeelt een leerling, alvorens de groep weer een andere kamer vol indrukwekkende robots binnenstuift, de laborant opgelucht achterlatend.

Dyslectische dieren
De klas is al vanaf februari bezig met het project ‘Ziek van nieuwe foutjes in de DNA’, dus de basisschoolinderen hebben kennis van zaken. Eerder op de dag hebben ze zelfs geleerd om hun eigen DNA te isoleren, maar toch zijn er nog voldoende prangende vragen over genetica en wetenschap die ze op hoogleraar antropogenetica Han Brunner en zijn collega Joris Veltman af willen vuren. ‘Hoe komen de kinderen van de juf er uit te zien?’, vraagt iemand. Waarna die snel aanvult dat er nog helemaal niemand zwanger is. Volgende vraag:  ‘Kunnen dieren ook dyslectisch zijn?’ Daarna: ‘Is het kweken van zebravisjes voor onderzoek niet zielig?’ Brunner en Veltman kunnen vaak een glimlach niet verbergen, maar alle kinderen krijgen keurig een bevredigend antwoord.

Werkdruk
De bedoeling van de ochtend is om het jeugdige talent te interesseren voor de toch behoorlijk ingewikkelde materie binnen de genetica, en de wetenschap in het algemeen. En dat lijkt aardig gelukt, de leerlingen zijn oprecht geïnteresseerd. Voordat het bijdehandje van de klas echter kiest voor een mogelijke baan in de wetenschap, wil hij eerst even bij Brunner checken of professoren eigenlijk last hebben van een hoge werkdruk.

Opgeruimd
Als de lachende Brunner vervolgens vertelt dat dat vaak wel meevalt, is klasgenote Juul is in ieder geval gematigd enthousiast. Ze wil nu later misschien wel wetenschapper worden. Of advocaat, want de laborante die ze gesproken had, zag er wel héél erg netjes uit, en zelf is ze toch beduidend minder opgeruimd. / Tim van Ham, foto Elke Jacobs