“Doe het niet!” is dé gedachte die bij menig horrorfilm opkomt. Maar wat nou als het jezelf overkomt? De medische faculteitsvereniging organiseerde gisteren een Medical Fright Night waarbij vijfendertig deelnemers een horrorfilm voorgeschoteld kregen. Deze mochten zij gedurende een spooktocht in het echt herbeleven.

Wanneer de colleges zijn afgelopen en het verzorgend personeel de dienst heeft overgedragen aan de avondwacht, kun je je afvragen wat je nog te zoeken hebt in de gebouwen van het Radboudumc. Onder de medische bibliotheek verzamelen de deelnemers zich voor een flink avondje zelfkastijding. Het begint met een wandeling door de kelders van het ziekenhuis.

Twee verdiepingen onder de grond bevindt zich een instructiezaal die vanavond vanaf half acht dienst doet als bioscoop. Hier draait The Conjuring, een verhaal over een bezeten huis. Een leidend element is een speeldoosje waarmee de kwelgeesten zichtbaar gemaakt kunnen worden. Clichématig, doch effectief, komen de schrikmomenten met de geluidseffecten veelvuldig voor. Alleen de kelder in? Niet slim. Zullen we verstoppertje spelen? Niet slim. Toch maar even een holte in de muur checken? Ook niet slim. Bij het publiek staat het hart af en toe stil en wordt Jezus aangeroepen.

Veel tijd om bij te komen na twee uur film is er niet. Marijn Sinkeldam en Daan Viering worden al geblinddoekt terwijl hun maat Léon Rijk nog even mag wachten. Ze worden naar de auto geleid waarin de chauffeur haar taak erg serieus neemt. ‘Heb je nog een leuke CD liggen?’, wordt er vanaf de achterbank geroepen, maar geen antwoord is hen gegund.

Op nog geen vijf minuten rijden afstand begint de tocht langs waxinelichtjes in het bos. Het is bijna een déjà vu hoe de schrikmomenten weer terug komen, alleen dan zonder de geluidseffecten. Door de nauwe struikjes? Niet slim. Het geluid van een speeldoosje achterna lopen? Niet slim. Kijken aan wie de witte jurk in de boom toebehoort? Ook niet slim.

De jurk blijkt van een overleden heks te zijn. Terwijl de heren de aandacht naar haar richten springt er een handlanger al schreeuwend tevoorschijn. De schrik zit er goed in en het belooft een lange tocht te worden. Hoe overleef je dit? Door ieder een flank in de gaten te houden, terwijl je langzaam door de duisternis voortschrijdt.

In de verte is de tweede groep begonnen aan de spooktocht. Het gegil is duidelijk hoorbaar. Ook zij weten dat het niet slim is om de route af te leggen, maar het is de enige weg naar een flinke stoot adrenaline. / Jimmy Israël