Een doorsnee student handelt niet in aandelen, de leden van Pecunia Causa doen dat wel. In volkscafé ’t Haantje sluit Vox een avondje aan bij de beleggingsvereniging voor studenten. ‘Beleggen is een wedstrijdje toekomst voorspellen.’

Druk pratend, met glazen bier in de hand, drommen studenten samen rond de bar van Café ’t Haantje. Normaal gesproken is dit café aan de Daalseweg een plek waar ‘echte Nijmegenaren’ samenkomen, maar vanavond tapt de kroegeigenaar pilsjes voor studenten die voor de gelegenheid een das om hebben gedaan – allemaal dezelfde, met diagonale strepen.

Wie zich beleggers voorstelt, ziet misschien een Wall Street-achtige omgeving voor zich. De Zuidas desnoods. Geen bruin volkscafé in Nijmegen-Oost. Schijn bedriegt: dit is de bijeenkomst van de Nijmeegse beleggingsvereniging Pecunia Causa. ’t Haantje is de stamkroeg waar de leden elke laatste maandagavond van de maand bij elkaar komen.

‘Het gaat er niet om bakken met geld binnen te halen. Rijk worden kun je altijd zelf nog’

Pecunia Causa (‘omwille van het geld’) ontstond in 2009 als afsplitsing van de Economische Studenten Vereniging (ESV). Inmiddels heeft ‘Pecunia’ – zoals de leden de vereniging kortweg noemen – zo’n zestig leden. De meeste daarvan zijn economie- en bedrijfskundestudenten, maar andere studenten, promovendi en geïnteresseerden zijn ook welkom. ‘Al onze bijeenkomsten zijn vrij toegankelijk’, zegt Joris Hoefnagel (21), die net is begonnen als secretaris van de vereniging. ‘Vorig jaar waren een paar geneeskundestudenten lid. We zijn er juist ook voor mensen zonder enige ervaring met beleggen.’

85 euro

De opkomst is betrekkelijk klein: slechts twaalf studenten zijn aanwezig in ’t Haantje. ESV heeft vanavond ook een groot evenement, legt oud-voorzitter Koen Smeets (22) uit. ‘Daar hadden we niet aan gedacht. Dus ja, de helft van onze actieve leden zit nu daar.’ Maar de harde kern is er, net als drie nieuwe gezichten.

‘Wie lid wil worden van de vereniging, koopt zich voor zo’n 85 euro in bij ons beleggingsfonds’, zegt Smeets. ‘Met dat geld gaan we vervolgens gezamenlijk beleggen.’ Op dit moment zit er circa zesduizend euro aan vermogen in aandelen in de verenigingskas. Elke maand pitchen leden welke aandelen de club moet aankopen of juist van de hand moet doen. De rest mag stemmen of ze hiermee akkoord gaan. Smeets: ‘Het doel is natuurlijk om daarbij winst te maken: we willen dat onze aandelenportefeuille zo veel mogelijk waard wordt.’

‘Om echt een hoog rendement te behalen, zouden we echter veel vaker bij elkaar moeten komen’, zegt Hoefnagel. ‘Eén keer per maand overleggen is niet genoeg om goed in te spelen op de aandelenmarkt. Maar het gaat ons niet om het grote geld, maar om toegankelijkheid. Ons beleggingsfonds is bedoeld om ‘in het echt’ te oefenen en studenten te laten zien hoe leuk beleggen is, niet om bakken met geld binnen te halen. Rijk worden kun je altijd zelf nog.’

Crypto currency

Als iedereen gearriveerd is, lopen de studenten naar een zaaltje achterin de kroeg. Op de beamer na doet niets hier denken aan serieuze economische zaken. De wanden hangen vol met nostalgische schilderijtjes, er staan wat barkrukken en boven de tap liggen oude biervaten. Vanavond is de eerste bijeenkomst van het collegejaar: met een officiële hamerslag wordt het nieuwe bestuur ingeluid, waarvan Hoefnagel deel uitmaakt.

Hij begint aan zijn presentatie waarin hij het macro-economisch nieuws duidt. Tweets van Trump vliegen voorbij, de invloed van de Brexit op de koers van de pond wordt besproken en ook de huidige goudwaarde komt aan bod. Met ondersteuning van een nauwkeurig in elkaar gezette PowerPoint vol grafieken en diagrammen legt hij rustig de trends uit. ‘Hier zie je een inverted yield curve’, zegt Hoefnagel terwijl hij naar een dal in een grafiek wijst. Voor een leek is zijn lezing amper te volgen, maar Hoefnagels gehoor knikt geïnteresseerd.

Student economie Clemens Jongen (21) is er vanavond voor het eerst. Het was een spontane beslissing, zegt hij in de pauze. ‘Vanochtend hadden we college over beleggen. Toen vertelde een klasgenoot over deze avond. Het leek me leuk er eens bij te zijn.’ Zelf belegt hij ook. ‘Ik werk naast mijn studie in een drukmachinebedrijf. Wat ik daarmee verdien, investeer ik grotendeels in aandelen.’ Vooral farmaceutische bedrijven hebben zijn aandacht. ‘Ik heb er niet zo veel verstand van, maar de farmaceutische industrie is meestal wel veilig. Iedereen wordt ziek, de vraag naar medicijnen zakt nooit in.’

Promovendus Natalia Lielczyk (33) is tijdens de pauze binnengekomen. Zij is een van de meest ervaren leden van de vereniging. Acht jaar geleden verhuisde ze van Polen naar Nijmegen, inmiddels is ze bijna klaar met haar promotie bij Computational Neuroscience. Per toeval kwam ze bij de vereniging terecht. ‘Een huisgenoot organiseerde een filmavond bij mij thuis, waar ook mensen van Pecunia waren. Ik vond het zulke leuke, intelligente mensen dat ik me ook wilde aansluiten.’ Lielczyk belegt al jaren – niet alleen met aandelen maar ook in crypto currency. ‘Maar mijn vrienden hebben helemaal niks met aandelen. Bij Pecunia vond ik eindelijk de mensen die ik zocht.’

Gokken

Even rondvragen maakt duidelijk dat alle aanwezige Pecunia-leden ook buiten de vereniging in aandelen handelen. Wat is daarvan de aantrekkingskracht? ‘Je kunt geld natuurlijk op je spaarrekening zetten’, zegt Hoefnagel, ‘maar de rente is nu zó laag – daar maak je amper winst op. Als je in aandelen investeert, behaal je op de lange termijn bijna altijd meer rendement.’ En het is ook leuk, vindt Smeets. ‘Ik was hier op de middelbare school al in geïnteresseerd. Beleggen is een soort wedstrijdje toekomst voorspellen. Meerdere dingen komen samen: economie, politiek, maar ook risico nemen en gokken.’

‘Mijn vrienden hebben helemaal niks met aandelen. Hier vond ik de mensen die ik zocht’

Sommige leden van Pecunia beleggen tot in de tienduizenden euro’s, weet Smeets te vertellen. ‘Eén lid beheert een beleggingsfonds voor een grote bank. De omvang van zo’n fonds kan oplopen tot vijftigduizend euro.’ Maar vaker gaat het om een paar honderd of duizend euro, zegt Smeets. ‘Zelf beleg ik in indexaandelen. Dat betekent dat ik in een fonds inleg dat een beetje koopt van alles wat op de markt beschikbaar is. De kans dat je flink verliest, is dan niet zo groot. Maar ik beleg ook via Robeco in risicovollere fondsen.’

Wat voegt de vereniging toe voor de studenten? Smeets: ‘Vooral als je net begint, is het moeilijk om de juiste informatie te verzamelen en te weten hoe je moet handelen. Hier kun je oefenen. En we wisselen ook informatie uit: de een weet meer van valutahandel, de ander van crypto currency.’ Lielczyk heeft een lezing gegeven over dat laatste onderwerp, vertelt ze. ‘Ik heb bijna alles geleerd via YouTube en internetfora. Die informatie geef ik door. Het is veel leuker – en ook beter – om ideeën uit te wisselen met anderen. De kwaliteit van de discussies hier is echt goed.’

Viagra

Na de pauze pitcht oud-bestuurslid Martijn Van Os (22) het farmaceutische bedrijf Pfizer, waar de studenten aandelen van kunnen kopen. ‘De naam Pfizer zegt jullie waarschijnlijk niks’, zegt hij, ‘maar dit is het bedrijf achter Viagra en Xanax. Volgens mij gaat het groot worden.’ Na wat kritische vragen over de gedaalde marktwaarde afgelopen jaar, lijken de meeste studenten overtuigd. De ethische kant van het bedrijf wordt wel nog even besproken: willen ze echt investeren in een bedrijf dat patenten opkoopt en vervolgens medicijnen veel duurder op de markt brengt? ‘Maar financieel ziet de koers er hoopvol uit’, zegt Van Os. ‘En Pfizer brengt ook iets goeds: het ontwikkelt de medicijnen die mensen nodig hebben.’ Tien minuten later zijn alle critici gerustgesteld: Pecunia koopt vijfhonderd euro aan aandelen na een unaniem ‘ja’.

Het gemak waarmee de studenten die aandelen kopen, doet denken aan Wall Street-achtige taferelen, waar beurshandelaren bakken met geld investeren alsof het niks is. Past zo’n liberale vereniging wel in het linkse Nijmegen? ‘We zijn wel een beleggingsvereniging, maar dat betekent niet dat we allemaal balletjes zijn’, zegt Hoefnagel. ‘Ons ledenbestand bestrijkt het hele politieke spectrum. De een is pro-Trump, de ander stemt PvdA. Tegenwoordig kun je ook heel goed duurzaam beleggen, het een sluit het ander niet uit.’

De Nijmeegse sfeer is daarnaast wel degelijk aanwezig, vindt Smeets. ‘De onderlinge concurrentie is klein. We helpen elkaar graag.’ Hoefnagel: ‘Bij beleggingsverenigingen in andere steden spreken de leden af in studieruimtes op de universiteit. In Rotterdam, bijvoorbeeld, waar ze elke week samenkomen om te overleggen. Dat willen wij niet. Het moet wel leuk blijven. Of je nu net begint, of al jarenlang economie studeert en van beleggen je beroep wilt maken.’ Van Os: ‘Natúúrlijk nemen we ons geld serieus. Maar ik presenteer liever met een biertje in mijn hand.’