Toen Bob Vogel tijdens zijn studententijd in aanraking kwam met de pubquiz, was hij verkocht. Sindsdien heeft hij er honderden, misschien wel duizenden, gemaakt en geleid. ‘Een volle kroeg geeft voldoening.’

Wie – in een wereld zonder restricties – op maandagavond na acht uur De Kluizenaar binnenloopt, heeft weinig kans op een tafeltje. Maandagavond is namelijk pubquiz-avond in de Bottendaalse kroeg.

700 meter verderop, in Café Van Rijn, moet je juist op zondagavond vechten voor een tafel. Dan is het dáár pubquiz-tijd. En die vragen over nieuwsgebeurtenissen, muziek of sport, die maakt de barman niet zelf. Dat doet Bob Vogel, professioneel pubquiz-maker.

Geef de Nijmeegse Vogel (40) maar een goedgevulde kroeg. Een glas bier erbij, en dan anderhalf tot twee uur zweten op antwoorden met teamgenoten. ‘Zo’n quiz gaat verder dan alleen maar wat vragen beantwoorden’, vindt Vogel. De vriendschappen die hij ziet ontstaan binnen pubquiz-teams, bruiloften die er soms zelfs uit voortkomen. ‘Ik ben geen Robert ten Brink, maar mensen leren elkaar kennen in de kroeg, en bij een quiz. Dat sociale heeft voor mij heel veel waarde.’

De afgelopen vijftien jaar maakte en presenteerde Vogel pubquizzen in kroegen, bij personeelsfeesten, op bruiloften. Voor het recept van een goede pubquiz moet je bij hem zijn.

Horecaman

‘Ik mis het wel’, zegt Vogel vanachter zijn computer. Hij zucht. Via Zoom vertelt hij over zijn beroep. Via zo’n zelfde online platform presenteerde hij de afgelopen maanden nog wel wat quizzen, in de verste verte niet vergelijkbaar met een echte quiz in een kroeg. ‘Als je ooit een online borrel hebt geprobeerd te houden, weet je dat wel.’

Vogel studeert in 2001 algemene cultuurwetenschappen aan de Radboud Universiteit en werkt daarnaast bijna fulltime achter de bar, onder andere bij Café Van Rijn, als hij de pubquiz ontdekt. ‘De Ierse pub in Nijmegen begon er geloof ik mee’, zegt Vogel. Die sféér, die vindt hij vooral geweldig. En hij is een spelletjesmens, bordspellen en computerspellen
heeft hij altijd leuk gevonden. Als er tijdens een vergadering bij Van Rijn wordt gevraagd of iemand nog leuke ideeën heeft om meer volk naar de kroeg te krijgen, oppert Vogel een pubquiz. Die maakt hij meteen al zelf, met succes. Vogel: ‘De zondagavond, normaal best een dooie avond, zat gewoon vol.’

Vogel stopt met zijn studie en begint een pubquiz-bedrijfje. ‘Het werken in de horeca heb ik altijd ontzettend leuk gevonden, maar ik wilde niet telkens om vier uur ’s nachts thuiskomen. Met het maken van de quizzen had ik het beste van twee werelden.’

Creatief proces

Hoe pakt Vogel het aan? ‘Ik neem een onderwerp. Een nieuwsgebeurtenis bijvoorbeeld, zoals de Tweede Kamerverkiezingen. Dan draai ik die tot ik een invalshoek heb, een gegeven, dat nét nog te raden is.’ Vogel denkt hardop:
‘Dan kom je waarschijnlijk uit bij hoe de vrouw van de BoerBurgerBeweging heet, of wat de derde grootste partij werd in Nederland.’

Door de week heen krabbelt Vogel losse ideeën op papier. Van een bepaalde afkorting die politici gebruiken, tot een kunstwerk dat hij voorbij ziet komen. ‘Vragen bedenken is voor mij een heel creatief proces, ik kan het niet altijd sturen. Ik heb gelukkig een beetje ADHD, wat me helpt van het ene naar het andere onderwerp te springen. Soms wil ik een vraag over een neushoorn en eindig ik bij een giraffe.’

Dé perfecte quizvraag, die bestaat niet. ‘Ik maak quizzen voor een weekend van een voetbalteam, waar iedereen ’s middags al zo zat is dat ze bijna niet meer kunnen lopen. Maar ik kom óók bij het college van burgemeester en wethouders van een gereformeerde gemeente op de Veluwe.’ Die sfeer is nogal anders, vat Vogel droog samen. En de mensen en wat zij weten ook.

Ladderzat voetbalteam

Voor een écht goede vraag moet iemand op z’n minst een beetje graven. ‘De hoofdstad van Nederland weet iedereen, lekker boeiend. Je moet eigenlijk altijd hebben dat mensen nét een beetje moeten reiken, of net te ver reiken om het antwoord te vinden. Ah fok, dat wéét ik wel, maar ik kan er nu niet opkomen’, zegt Vogel lachend.

Dan moet je je goed kunnen inleven, ook in dat ladderzatte voetbalteam. Daarin zit voor Vogel meteen de uitdaging. Het houdt zijn pubquiz-brein scherp. ‘Vaak gaat het heel goed. Ik heb dat honderden, zo niet duizenden keren gedaan. Vooraf heb ik veel contact met de mensen die een pubquiz willen organiseren. Ik vraag naar interesses, wie er komen. En toch slaan soms een aantal vragen helemaal dood.’

Dan past Vogel ter plekke zijn quiz aan. En thuis spit hij vaak antwoordformulieren door, op zoek naar die ene vraag die iedereen wel wist, of juist niet. ‘Ik blijf altijd bezig om het nog beter te maken.’

Die natte-vinger-wetenschap houdt het leuk. Dat, en de kroeg. Vogel: ‘Het lijkt nu wel een eeuwigheid geleden, maar ik vind het heel gaaf als het volle bak is bij De Kluizenaar. Dan zitten er honderd man die een leuke avond hebben, en genieten van jouw quiz. Het geeft echt voldoening. Dat blijft altijd wel zo, denk ik.’