Alumnus Bram Witvliet fietste in twaalf jaar tijd door alle dorpen en steden van Nederland. Met zijn project 'Bram Fietst' haalde hij geld op voor goede doelen die zich inzetten voor milieu en natuur. Afgelopen dinsdag fietste hij door het 3075ste - en daarme laatste - dorp en kwam er een einde aan zijn project.

Op 22 januari 2007 fietst de dan 15-jarige Bram Witvliet (29) door Veldhoven, een stadje naast Eindhoven. Witvliet wist toen nog niet dat dat het begin zou zijn van een project dat twaalf jaar zou duren. Een project waarmee hij op zijn fiets door 3075 dorpen, steden, gehuchten en buurtschappen kwam. Afgelopen dinsdag fietste hij in Drenthe door de laatste plaats op zijn lijst, Amen. De naam van dat laatste dorp was geen toeval: ‘Ik vond het een hele bijzondere naam en daarom passend om hier over de eindstreep te komen.’

Voor Witvliet begon het allemaal als een weddenschap op de middelbare school. ‘Vrienden zeiden dat het me niet zou lukken om in een jaar tijd door alle dorpen van Noord-Brabant te fietsen,’ vertelt hij, ‘Ik vond het wel interessant klinken en ging de weddenschap aan. Mensen zetten van alles in: van chocoladerepen tot een cd van een artiest naar keuze. Het project is dus eigenlijk begonnen als een soort grap.’

Goede doelen

Witvliet kreeg al gauw door dat hij enorm van de fietssport hield. Het bood hem de kans om Nederland op een unieke manier te ontdekken en op plekken te komen waar je normaal niet zo gauw heen zou gaan. ‘In eerste instantie probeerde ik om ieder jaar één provincie te voltooien. Maar na vier jaar en vier provincies boeide de weddenschap mijn vrienden niet meer, want ik haalde het toch elke keer. Toen ging ik nadenken: hoe zorg ik ervoor dat mijn project een positieve impact heeft? Vanaf het vijfde jaar vroeg ik om geld. Dat geld zou ieder jaar gaan naar een goed doel in de betreffende provincie dat zich inzet voor milieu en natuur.’

Het thema milieu en natuur draagt de oud-student dicht bij zijn hart: ‘Ik ben altijd al een milieuactivist geweest. De fiets is een van de weinige vervoersmiddelen die het milieu niet belast, maar toch pakken mensen die een auto bezitten veel sneller de auto. Dat terwijl kleine afstanden, naar bijvoorbeeld de supermarkt, makkelijk met de fiets af te leggen zijn. Nederland is een fantastisch fietsland, de infrastructuur om te fietsen is nergens ter wereld beter. En nu heb ik ook aangetoond dat je fietsend daadwerkelijk overal in Nederland kan komen.’

‘Ik heb aangetoond dat je fietsend overal in Nederland kan komen’

Witvliet heeft Bram Fietst altijd goed weten te combineren met zijn studie Grieks en Latijn aan de Radboud Universiteit. Sinds kort werkt hij als docent Klassieke Talen. ‘Op de middelbare school ging ik alleen fietsen als het lekker weer was en dan vooral tijdens vakanties. In mijn studententijd was dat precies hetzelfde. Alleen nu ik doordeweeks werk als docent is het iets ingewikkelder geworden. Maar het is me altijd gelukt om binnen een jaar één provincie af te ronden, meestal rond het einde van de zomer.’

Ook al was het project tijdsgebonden, efficiëntie was niet altijd het doel. In 2015 legde Witvliet vanaf Nijmegen 165 kilometer af op de tweewieler om één dorp in Friesland te bezoeken. ‘Daarna zijn we naar het station gefietst en hebben we de trein terug naar huis gepakt. Niet bepaald efficiënt,’ zegt hij terwijl hij begint te lachen.

Levenslessen

Grote nieuwe inzichten heeft de docent Klassieke Talen op de fiets niet opgedaan. Wel was dit project voor hem een bevestiging van iets wat hij al wist. ‘School is me eigenlijk nooit makkelijk afgegaan. Ik heb altijd hard moeten werken om mijn tentamens te halen. Met het project heb ik voor mezelf bewezen dat dat is waar mijn kracht ligt: doorzettingsvermogen. Als ik een doel voor ogen heb en ervoor ga, dan lukt het me ook.’

Alhoewel het fietsgedeelte van het project erop zit, heeft Witvliet toch nog één laatste doel voor ogen: ‘Als alles over een tijdje bezonken is, wil ik een boek schrijven over het project. Schrijven heb ik altijd enorm leuk gevonden en ik heb daarom van alle fietstochten reisverslagen bijgehouden. Als afsluiter lijkt het me fantastisch om alle ervaringen samen te bundelen en met de wereld te delen.’