Het laatste grote feest voor de coronapandemie was het carnaval van 2020. Sinds die week snakken de carnavalsvierders uit Brabant, Limburg en Duitsland naar een nieuw carnaval. Vanaf vandaag mogen ze weer. 'Ik ben zo blij!'

Chinouq Claessens

Al vanaf haar geboorte viert Chinouq Claessens vasteloavend in Rooy (Venray). Als dreumes werd ze in de Maxi-Cosi door haar ouders meegenomen. De masterstudent gezondheidszorgpsychologie ziet uit naar de viering van het leven. ‘Mijn liefde voor Venray is te groot om het ergens anders te vieren. De vasteloavend hier draait om familie, vrienden, plezier en gezelligheid. Niks moet, alles mag. Het is een ultieme levensvreugde die je met de hele stad viert.

Alles wat we zo misten in lockdown heeft onze vasteloavend. Het gaat om verbinding en samen zijn. Voor studiegenoten die het niet vieren is het soms lastig te snappen waarom het zo belangrijk is. We vieren het hier op de Limburgse manier, vergelijkbaar met Venlo. Elke dag heeft een vaste activiteit en we hebben heel veel nummers in eigen dialect die ik dus allemaal mee kan zingen, omdat ik het mijn hele leven al doe.

Er is veel wat dit jaar niet mag. Het feest op het plein, de Roetsj, gaat waarschijnlijk niet door. Net als de optochten. Er is ook geen prins. Je moet voor het plein een kaartje kopen waardoor het minder druk is. Zolang het maar doorgaat, nemen we veel voor lief. We zijn zo blij dat we weer mogen.’

Ricky van Oers

De vakantie was al geboekt door Ricky van Oers, opleidingsmanager bij het Centrum voor Postacademisch Juridisch Onderwijs (CPO), toen duidelijk werd dat het tóch vijf dagen carnaval was in Tullepetaonestad (Roosendaal). ‘Dat ga ik dus wel te horen krijgen, dat ik er op maandag en dinsdag niet ben. Ik had rekening gehouden met iets van carnaval, maar niet dat alles weer mocht.

Ik sla nooit over. Zelfs toen ik in Parijs en Amsterdam studeerde, ging ik nog carnavallen in Roosendaal. Ik vind het jammer dat mensen carnaval nodig hebben om zo open, plezierig, makkelijk en relaxt met elkaar om te gaan. Het zou leuk zijn als iedereen dat ook de rest van het jaar zou volhouden. Alleen bij festivals kom je die sfeer ook tegen.

Vanuit andere Brabantse steden wordt soms smalend gedaan over Roosendaal, maar het is echt een leuke carnavalsstad, laat je niks anders wijsmaken. Bovendien is carnaval in Roosendaal toegankelijk: iedereen wordt geaccepteerd, geen gedoe met wat je zou horen te dragen om op basis daarvan mensen uit te sluiten. Wel zo leutig.

Ik zit zelf in een dweilband die Roosendaalse carnavalsnummers speelt. We zeulen van café naar café. Achteraf gezien ben ik blij dat ik carnaval in 2020 nog volop in zalige onwetendheid heb kunnen vieren. Ik heb daar nog lang op kunnen teren. Wel spijtig dat er later onterecht met de beschuldigende vinger naar carnavalsvierders werd gewezen alsof alleen zij verantwoordelijk waren voor de verspreiding van corona in Nederland. Terwijl: iedereen is bekend met de desinfecterende werking van alcohol.

Afgelopen weekend was ik al in Roosendaal voor een voorbereidend carnavalsfeest en het voelde als vanouds. Ik heb alle prikken gehad en nog niet zo lang geleden ook nog corona, dus ik voel me nu onoverwinnelijk. Ik ben niet bang dat ik iets oploop of ga verspreiden. Ik ga vooral weer volop genieten.’​

Amber Bakker

Superblij, was premasterstudent communicatie- & informatiewetenschappen Amber Bakker toen ze hoorde dat het carnaval dit jaar doorging. ‘Ik had er niet meer op gerekend. Maar vrijdag sta ik in de kroeg en dan ga ik vijf dagen feesten. Ik ga naar Eindhoven en mijn geboorteplek Veldhoven (Rommelgat).

Vorig jaar heb ik het thuis gevierd met een paar vrienden. We hadden een grote geluidsbox, veel bier en de livestream van de cafés, maar het was echt niet hetzelfde. Het leukste van carnaval vind ik toch het terugzien van oude bekenden en het bijkletsen. Ik ga verkleed als reporter met een nepmicrofoon. Zo kan ik allerlei mensen interviewen. Iedereen domme vragen stellen, dat kan dan gewoon, want iedereen heeft het naar zijn zin.

Het lijkt erop dat het net als vroeger gaat worden. Alleen de optocht is er dit jaar niet. Maar al was het carnaval maar één dag geweest, dan was ik alsnog blij geweest. Ik woon in een studentenhuis met allemaal Brabanders en iedereen was zó enthousiast dat het doorging.

Voorlopig ben ik niet bang voor mijn gezondheid. Ik heb net twee weken geleden corona gehad. Toen ik het kreeg, baalde ik, maar toen ik hoorde dat carnaval doorging, was ik blij dat ik waarschijnlijk genoeg antistoffen had. Ik hoef in ieder geval niet bang te zijn dat ik het vlak voor carnaval nog krijg. Het wordt alleen even wennen om zo veel dagen achter elkaar te feesten. Maar carnaval geeft mij ook energie, dus ik houd het vast nog wel vol.’