Carolus Magnus plant ‘symbolisch’ bos bij de campus
Ter ere van het achttiende lustrum plantten leden van Carolus Magnus gisteren bomen en struiken op een brak stuk land aan de Nijmeegsebaan, vlakbij de campus. 'Het zou leuk zijn als studenten af en toe een blokje om lopen om te kijken hoe het met hun boompjes gaat.'
‘Kijk, zo maak je wortelruimte.’ Een groepje leden van Carolus Magnus staat rondom Arjan Vernhout, afgevaardigde van NL Bloeit! Hij legt uit hoe ze de grond klaar moeten maken voor de bomen die straks geplant gaan worden. ‘Dus ik zou zeggen, pak een schep en graven maar!’
Op een nu nog kaal stukje grond aan de Nijmeegsebaan zijn zo’n dertig leden bezig. Het is vroeg: dit is pas de eerste schift – straks komen nog twee delegaties. Doel van vandaag: zo’n 71 bomen en 450 struiken planten.
Dynastie
De actie is een initiatief van Carolus Magnus zelf. Ter ere van het achttiende lustrum van de studentenvereniging – die samenvalt met Nijmegen Green Capital – besloot het bestuur een bomenplantactie op te zetten. Daarmee konden reünisten, disputen, bedrijven en leden een boom doneren à 150 euro per stuk. De struiken kocht Carolus Magnus zelf.
‘Het lustrumthema is dynastie’, legt penningmeester Mike van Dijk uit. ‘Voor ons gaat dat ook over normen en waarden: wat geef je mee aan een nieuwe generatie? Duurzaamheid is iets wat we uit willen stralen. Bomen planten heeft daarnaast iets symbolisch: bij een boom kun je ook de jaarringen terugzien.’
De meeste studenten die vandaag helpen zijn eerstejaars, in de volksmond ‘sjaars’ genoemd. Ze lopen rond met een dikke jas, sjaal en muts – al is een enkeling dat vergeten. Ergens op het veld staat een groepje te lachen om een lid dat met open schoenen aan komt zetten. ‘Wat dacht jij, lekker warm zo?’ grappen ze.
Hoe ze het vinden, tot nu toe? ‘Koud!’ en ‘vroeg!’ roepen de meesten. Verderop staan drie jongens met een schep op een paaltje te slaan. Wat voor struiken ze planten, weet niet iedereen. ‘Iets met takken’, zeggen twee leden. Dan valt een ander hen bij. ‘Rozenstruiken, of zo? En nog iets anders, maar dat weet ik niet meer.’
‘Het zijn geen professionals, dat zie je meteen’, lacht Van Dijk.
Rijtje sprietjes
Om de groep een beetje in goede banen te leiden, worden ze bijgestaan door vrijwilligers en professionals, die ze leren hoe dat nou eigenlijk moet – een boom op de juiste manier in de grond krijgen. Jef Gielen, landschapsbeheerder van beroep, is enthousiast over het ‘rijtje sprietjes’ dat er inmiddels al staat.
‘Nu lijkt het nog niks, maar als je hier over tien jaar terugkomt is dit echt geen kaal stukje grond meer. Ik heb hier als kind nog op de akkers gespeeld, voordat er sportvelden waren. Ik plant al veertig jaar bomen. Het is fantastisch om te zien dat een jongere generatie nu iets doet voor de lange termijn. Die bomen gaan uiteindelijk veel langer mee dan wijzelf.’
De grond blijft eigendom van de gemeente, die ook meewerkte aan de actie. Wat de studentenvereniging er verder mee gaat doen, is nog de vraag.
‘Het ligt best dicht bij de universiteit, dus het zou leuk zijn als studenten af en toe een blokje om lopen om te kijken hoe het met hun boompjes gaat’, zegt Van Dijk. ‘Maar vooralsnog gaan we hier geen moonlight party houden, hoor. Dan denken mensen al helemaal dat we een sekte zijn.’