Het chronisch vermoeidheidssyndroom wordt met verschillende therapieën behandeld. Engelse onderzoekers vergeleken de behandelingen met elkaar voor The Lancet, Nijmeegse wetenschappers gaven commentaar. Pikant is dat juist de aanpak die patiëntenverenigingen voorstaan, en die zich richt op aanvaarding van de aandoening, niet lijkt te werken.

De Engelse wetenschappers vergeleken drie therapieën: cognitieve gedragstherapie,graded exercise therapie en de adaptive pacing therapie. Cognitieve gedragstherapie richt zich vooral op verandering van gedrag en opvattingen rondom vermoeidheid. Graded exercise vermindert de vermoeidheid door langzaam de fysieke activiteit op te voeren en de fitheid van de patiënt  te verbeteren. Adaptive pacing is gericht op aanvaarding van de chronische aandoening en helpt de patiënt zich daaraan aan te passen.
Het onderzoek wijst uit dat patiënten na cognitieve gedragstherapie of graded exercise duidelijk minder vermoeidheidsklachten en beperkingen hebben dan de patiënten die deelnamen aan adaptive pacing. Patiëntenverenigingen echter rapporteren dat de graded exercise therapie voor sommige patiënten niet veilig zou zijn en dat ook met adaptive pacing therapie goede resultaten worden geboekt.

Nijmeegs commentaar
Prof dr Gijs Bleijenberg en dr Hans Knoop van  Nijmeegs Kenniscentrum voor Chronische vermoeidheid van het UMC St Radboud schreven op verzoek van The Lancet  een commentaar bij het onderzoek. Zij noemen het onderzoek belangrijk, onder meer vanwege de schaalgrootte en omdat het aantoont dat chronische vermoeidheid in principe succesvol behandelbaar is. /Anja van Kessel