INGEZONDEN Pim van Zanen, directeur Dienst Marketing en Communicatie, reageert op de opiniebijdrage van Klaas Landsman waarin de laatste ageert tegen de ‘change-perspective-terreur’. Hij stelt dat we zonder de inzet van de afdeling ‘de tent na vijf jaar kunnen sluiten’.

Klaas Landsman sprong er jaren geleden uit tijdens het festival Radboud City omdat hij in toga Radboud-rode ballonnen uitdeelde. Hij deed iets waarmee hij de aandacht trok om vervolgens met geïnteresseerden in gesprek te komen over wiskunde en zijn universiteit.

In het kort komt ons werk daar ook op neer: eraan bijdragen dat het aanbod van de Radboud Universiteit de aandacht trekt, dat potentiële studenten, medewerkers, samenwerkingspartners en investeerders zich aangetrokken voelen, voor ons kiezen en vervolgens zo tevreden zijn dat ze zich verbonden blijven voelen en iets terug willen doen voor de universiteit in de vorm van ambassadeurschap, gastlessen, career service en donaties.

Dit wordt belangrijker nu studenten en hun ouders de studie zelf moeten financieren. Ze worden kritischer en kijken over de grens (België vreest een vloedgolf aan Nederlandse studenten). Bij het aantrekken van goede onderzoekers moeten we rekening houden met de opmars van Aziatische universiteiten. Voor de financiering van onderzoek is samenwerking met andere universiteiten en het bedrijfsleven nodig. We kunnen er niet vanuit gaan dat de buitenwereld vanzelf wel snapt wat we doen en hoe dat relevant is. Wij moeten ons verdiepen in de behoeften van studenten, onderzoekers en samenwerkingspartners. En zichtbaar maken wat wij te bieden hebben. Zoiets noemen ze ook wel marketing en communicatie. En reken maar dat andere universiteiten niet stilstaan. Ga maar eens langs bij het Innovation Lab van TU/Eindhoven, waar juist marketeers erin slagen de brug te slaan tussen het bedrijfsleven en de universiteit.

Kapstok
Waar we al ver in zijn, is in het besef dat we de krachten moeten bundelen. De FNWI leverde een belangrijke bijdrage door te gaan voor een Radboud-brede profilering. Met het thema change perspective ontwikkelde ze een thema als gemeenschappelijke noemer voor dat waar we goed in zijn, waarin alle faculteiten zich kunnen vinden. Met dit thema als kapstok ontstaat een verband tussen de verschillende onderwijs- en onder-zoekprestaties. Ook het Donders Instituut ziet in dat het belangrijk is om de Radboud Universiteit zichtbaar te maken in haar communicatie en omarmt de nieuwe huisstijl. Het Radboud Centrum Sociale Wetenschappen, de Radboud Management Academie en het Soeterbeeck Programma kiezen eveneens voor een naamsverandering om duidelijker te maken dat ze onderdeel zijn van deze universiteit.

Waar we ook steeds beter in worden, is het durven uitdragen dat we trots zijn op onze universiteit. De hoody-actie komt voort uit een debat voor en door studenten georganiseerd over het thema communicatie. Een student gaf aan blij te zijn met de Radboud-pen die ze had gekregen. Anderen zeiden meer te willen uitdragen dat ze aan de Radboud Universiteit studeren. Tijdens de Introductie kleurde de stad rood en zelfs tijdens het uitgaan liepen de studenten in hun hoody. En ook op een ander recent moment kwam de verbintenis met de universiteit sterk naar voren. Op het Radboud-filmpje dat tijdens de jaarrede werd vertoond, volgde een spontaan applaus.

BBC
Klaas Landsman oppert om de centrale communicatieafdeling op te heffen. Wanneer er op het gebied van onderwijs en onderzoek geen prestaties worden geleverd, hebben we inderdaad geen rol. Wij verzinnen niets zelf, we etaleren wat er op de universiteit gebeurt. Het filmpje dat de afdeling corporate communicatie ontwikkelde in samenwerking met bioloog Hans de Kroon, was niet door de BBC uitgezonden en op de homepage van National Geographic geplaatst wanneer de onderzoeksresultaten niet zo indrukwekkend waren.

Een centrale communicatieafdeling is ook overbodig wanneer er op de inspanningen geen goede opvolging is. Het heeft geen zin naar internationale beurzen te gaan en op Google te adverteren voor onze Engelstalige masters, als de examencommissie van de faculteit er vervolgens maanden over doet om te beslissen of de geïnteresseerde student wel toelaatbaar is.

Ik denk ook niet dat de universiteit direct omvalt wanneer je onze afdeling sluit. De vraag is hoe lang het goed blijft gaan. Wat als we nauwelijks meer in de media verschijnen? Als aankomend studenten niet meer op een open dag terecht kunnen? De website onjuiste informatie geeft? Scholieren geen antwoord meer krijgen op vragen? We geen aandacht meer besteden aan alumni? Ik denk dat we de tent na vijf jaar kunnen sluiten. En dat Klaas Landsman zijn Radboud-rode ballonnen hoognodig weer uit de kast moet trekken.