Nellie Stiny, pre-masterstudent culturele antropologie, vertrok naar India om een documentaire te maken. Samen met haar man interviewde ze westerlingen die permanent wonen in het toevluchtsoord van de Dalai Lama. De hamvraag: hoe word je gelukkig? Deze week start een crowdfundingsactie.

Je bent afgestudeerd en krijgt zowaar een baan aangeboden in het veld van je studie. Al die jaren van blokken in de UB werpen eindelijk hun vruchten af, zo lijkt het. Maar dan lijken de komende vijf jaar van je leven ineens helemaal uitgestippeld en besef je dat dit niet is wat je wilde. Het overkwam Nellie Stiny, afgestudeerd psycholoog en pre-masterstudent culturele antropologie aan de Radboud Universiteit.
‘Toen ik in 2009 na mijn studie klinische psychologie aan het werk ging als psycholoog, dacht ik dat ik deed wat ik moest doen’, vertelt ze. ‘Maar ik werd hartstikke ongelukkig van het vooruitzicht de komende jaren alleen bezig te zijn met carrière maken. Het liefst wilde ik naar India om een documentaire te maken over de fascinerende mensen die ik daar tijdens een eerdere reis had ontmoet. Samen met mijn man besloot ik de sprong te wagen.’

Bedevaartsoord
Stiny en haar man Bernard Coops, die vormgever en filmmaker is, vertrokken in 2012 met spaargeld naar het oosten. Ze installeerden zich in Dharamsala, een bedevaartsoord in India voor boeddhistische pelgrims en het toevluchtsoord van de Dalai Lama en andere Tibetaanse vluchtelingen. Daar gingen ze op zoek naar de verhalen van westerlingen.

‘De westerlingen die we tegenkwamen vond ik fascinerend,’ vertelt Stiny. ‘Zij gingen weg uit hun vertrouwde omgeving om het geluk te zoeken in het verre, chaotische India. Zo ontmoetten we Ria, een Duitse vrouw die dertig jaar geleden verliefd was geworden op een Indiase sadhoe. Ze had haar baan als kapster in Duitsland opgezegd en verruild voor een leven in de jungle van Goa, waar ze woonde met hun twee aangewaaide adoptiekinderen. We kregen de kans met dit bijzondere gezin samen te wonen, wat heel mooie beelden opleverde.’

Levenslessen
De mensen die Stiny en Coops ontmoetten, legden ze vast op film. Ze vroegen hen naar hun visie op de westerse samenleving, de dood en geluk. Ze willen de kijker prikkelen zelf ook over deze onderwerpen na te denken, en ze laten ervaren dat ze niet vastzitten aan de kaders van de westerse maatschappij. Zelf leerden ze ook veel van de ontmoetingen.  Stiny: ‘In het Westen zijn prestaties zo belangrijk, dat we een groot deel van onze identiteit ontlenen aan ons werk of onze studie. Als dat vervolgens wegvalt, weten we niet goed meer wie we zijn of wat we willen.’ Coops voegt toe: ‘De les zou kunnen zijn dat je altijd invloed hebt op je eigen geluk, ook als het niet makkelijk is.’

Stiny studeert sinds dit collegejaar antropologie aan de Radboud Universiteit. Ze hoopt dat de documentaire Is dit het nou? volgend jaar af is. Om zo ver te komen, is ze een crowdfundingsactie begonnen op Cinecrowd.

De trailer bekijken en bijdragen aan het project doe je hier: www.cinecrowd.nl/dit-het-nou.