Hoeveel er ook gebouwd wordt op de campus, zonder een zichtbaar cultureel hart is het niet compleet. Dat stelt Ariane Vervoorn, coördinator van Cultuur op de Campus. ‘De universiteit vindt binding zo belangrijk, daar haken culturele voorzieningen uitstekend op in.’

Het idee voor betere culturele voorzieningen op de campus is minstens tien jaar oud, maar het kreeg nooit de handen op elkaar. Waarom zou het nu wel lukken? Ariane Vervoorn, coördinator van Cultuur op de Campus, wijst op de dit jaar verschenen plannen van het universiteitsbestuur, die tot doel hebben de campus tot een betere verblijfplaats te maken. ‘Het college van bestuur heeft het doel gesteld de binding te verbeteren. Studenten moeten langer op de campus blijven. Zo’n cultureel hart sluit prima aan op die ambities.’

Laagdrempelig
Vervoorn maakte haar plannen niet alleen. Ook kunstcoördinator Let Geerling, de Studenten Programmerings Commissie en CHECK – koepel van culturele studentenverenigingen – hebben zich achter het plan geschaard. Vervoorn: ‘Zo’n cultureel hart  kan zichtbaar maken wat er allemaal al gebeurt, de activiteiten zijn nu veel te versnipperd, ook op locaties in de stad.’ Volgens de cultuurcoördinator is er behoefte aan een plek waar bandjes en theatergroepen kunnen oefenen en laagdrempelig kunnen optreden. ‘Het moet geen concurrent worden voor de podia in de stad.’

Een plek heeft Vervoorn al in gedachten: midden op de campus, nabij de Refter en het Cultuurcafé. ‘Alleen dan gaat het ook echt bruisen. Op zo’n plek krijg je mensen samen, net als bij Radboud Rocks. Het kan zo bijdragen aan het Radboudgevoel.’ Vervoorn hoopt op z’n minst dat er geld komt om een serieuze voorstudie te doen naar de haalbaarheid en wenselijkheid van een cultureel campushart. Inspiratie valt op te doen in andere steden, zoals in Rotterdam en Amsterdam, waar recentelijk nieuwe cultuurcentra zijn geopend. ‘Zo’n droombeeld heb ik ook, een prachtig gebouw in het hart van de campus waar alles samenkomt.’/ Paul van den Broek