Online college geven, beurzen aanvragen, onderzoek doen. En dan ook nog kinderen te eten geven en het huishouden doen. Wetenschappers moeten tijdens de coronacrisis veel ballen in de lucht houden. Toen deze docent (naam bekend bij de redactie) zich niet meer kon concentreren op wat de bakker zei, besloot hij zijn paper terug te trekken.

04.00 uur: Opstaan

Ik word wakker omdat ik niet langer kon slapen. Over twee weken heb ik een deadline van een onderzoekspaper voor een goed tijdschrift in mijn vakgebied. Er moet nog heel wat gebeuren. Omdat ik de afgelopen maanden online les heb moeten geven, plus de noodopvang eruit lag én de kinderen getest moeten worden, ben ik nog lang niet zo ver. Ook loopt de communicatie met collega’s moeizaam. Iedereen heeft andere prioriteiten nu, waarvoor ik alle begrip heb en je loopt niet snel even binnen bij anderen om ideeën te pitchen..

Het paper gaat over de effecten van thuiswerken, waarvoor ik in afgelopen voorjaar een vragenlijst heb uitgezet. Het lijkt ons leuk om een Covid-paper te maken die mooi op tijd verschijnt. Normaal heb je een jaar de tijd voor dit soort onderzoek, maar wij willen het in een maand afronden – en tegelijk onderwijs geven.

06.30 uur: Kinderen wakker

De kinderen worden wakker en ik ga met hen aan de slag. Ik heb drie kleine kinderen. Vanaf de geboorte van het eerste kind ben ik veertig uur per week blijven werken, maar vrijdag is mijn zorgdag en doe ik in principe niets. Of dat is misschien niet waar: als de twee oudste kinderen op vrijdag naar school zijn, dan handel ik wat administratie af.

‘Door een Covid-besmetting is de noodopvang dicht’

Normaal gesproken kunnen de kinderen naar de noodopvang, maar door een Covid-besmetting is die dicht. Ik wil nu liever werken maar dat kan niet.

09.00 uur: Knutselen

Ik ga knutselen met de kinderen en probeer er ook nog educatieve elementen in te verwerken. Het is de week voor carnaval, dus we maken carnavalsmaskers. Ik check of ze de verschillende kleuren nog kennen en laat ze het aantal strepen papier tellen dat ze voor het masker afscheuren.

10.00 uur: Verder met het paper

Mijn zus is toevallig blijven slapen en vermaakt de kinderen. Ik ga stiekem verder met het paper.

12.00 uur: Lunch

Ik trek mij los van het paper en maak lunch voor mijn zus en de kinderen. We eten tosti’s.

13.00 uur: Trouwring kwijt

Tijdens een spelletje met de kinderen, waarbij we een bal heen en weer gooien, verlies ik mijn trouwring. Dit kan ik er niet bij hebben. Gelukkig vindt mijn zus hem weer terug.

14.30 uur: Fout in onderzoek

Mijn zus vertrekt, er komt een vriendinnetje spelen bij mijn kinderen. En ik duik weer achter de laptop. Ik ontdekte een stomme fout in het onderzoek. Voor het paper hadden we data verzameld in Atlas, een programma voor kwalitatieve analyses. In een tweede fase besloten we om een aantal correspondenten te verwijderen omdat bleek dat ze met pensioen waren. Door een foutje werden ze echter wel nog meegeteld in de dataset.

‘Voor de derde vrijdag op rij ligt mijn aandacht niet bij de kinderen’

Dat wordt nachtwerk. Ik bel snel met een collega, ondertussen baal ik dat mijn aandacht voor de derde vrijdag op rij niet bij de kinderen ligt en ik weer een weekend moet doorwerken.

16.00 uur: Spelletje met de kinderen

Ik doe een balspelletje met de kinderen. Mijn vrouw komt thuis en ik ga weer werken in plaats van te koken. Gelukkig wil mijn vrouw koken.

18.00 uur: Avondeten

We eten en ik stop de kinderen in bed.

20.15 uur: Verder met het paper

Net zoals de voorbije twee weken ga ik op vrijdagavond verder met het paper. Ik zit in bed te werken, wat op ergonomisch vlak niet zo slim is.

23:00 uur: Kladje

Ik kom erachter dat de verhaallijn van de resultaten niet goed is en in bed schrijf ik een kladje voor morgenvroeg.

01.00 uur: Slapen

04:30 uur: Opstaan

Al voor de wekker gaat, ben ik wakker. Ik sta op en begin opnieuw te tikken. Dit is gekkenwerk, maar toch wil ik door.

06:00 uur: Kinderen wakker

De kinderen zijn vroeg wakker. O nee. Mijn vrouw ligt nog te slapen. Ik kan dit er nu niet bij hebben.

08.30 uur: Verder werken

Ik heb de kinderen laten rommelen met de knutselspullen. De kamer ligt vol maar ik heb wel kunnen typen.

09.00 uur: Naar de bakker

We ontbijten en ik haal brood bij de bakker. Ik kan mij niet concentreren op wat de bakker zegt. Dit gaat natuurlijk fout: het paper is het enige waar ik mee bezig ben. Alles waarvoor ik waarschuw in mijn onderzoek doe ik nu zelf ook verkeerd. Je hebt tijd nodig om te herstellen van werk, anders vallen je concentratie en energie weg. Van nature kan ik snel herstellen, maar nu komt het er niet van, dus dreigt de situatie te escaleren. Omdat ik geen interactie meer heb met andere mensen, kan ik mijn eigen werk niet relativeren. Door het thuiswerken weten collega’s minder goed waarmee ik bezig ben en zien we elkaar ook niet pauzeren. Dat ongestoord werken is dus heel erg risicovol.

10.30 uur: Naar de schoonouders

We halen de slee op bij mijn schoonouders, want blijkbaar gaat het sneeuwen. Dit was langs mij heengegaan. Ik heb de laptop mee om nog even te werken. Ik besef ook wel dat dit gekkenwerk is. Misschien is dit wel nodig om te beseffen dat het zo niet langer kan.

11.30 uur: Ik trek het paper terug

Ik spreek tegen mijn vrouw uit dat ik de editor van het tijdschrift laat weten dat ik het paper terugtrek. Ondanks alle offers de laatste tijd – of misschien wel dankzij – gaat het nooit lukken om kwaliteit te leveren binnen twee weken. Er valt een last van mijn schouders. Deze beslissing had ik geen dag later moeten nemen.