Fotograaf Dick van Aalst heeft een eigen kijk op de campus. Om de week kiest hij een beeld waar hij in honderd woorden iets bij vertelt. Wellicht zien we dan meer – of iets anders – dan bij de eerste blik. ‘Is het niet een jaarlijks terugkerend cliché? Altijd die intredende koude, mist en regen, die spectaculair veranderende kleuren in bijna horizontale zonnestralen, die kastanjes, eikels en beukennootjes? Voor ons rennen de bladeren ook dit jaar weer licht paniekerig de straat over. Maar is het elk jaar wel het zelfde? Dit jaar is er meer. Deze prachtige bladafdrukken op beton als moderne fossielen, of deze verroeste ijzeren paddenstoel die er al jaren staat en nu ineens perfect in de nieuwe herfst past. Het nieuwe schuilt ook in mijn vergeten: ik moet hem eerder hebben gezien. Ik prijs de gaten in mijn geheugen die de herfst weer nieuw maken.’