Fotograaf Dick van Aalst heeft een eigen kijk op de campus. Om de week kiest hij een beeld waar hij in honderd woorden iets bij vertelt. Wellicht zien we dan meer – of iets anders – dan bij de eerste blik. ‘Ik weet het zeker; morgen ga ik in de trein zitten vlakbij haar (of toch een hem?) die ik nooit eerder zag. Een onderlinge afstand van vele kilometers wordt teruggebracht tot minder dan een meter. Wat doet zij morgenochtend op het moment dat ik mijn tanden poets? We kunnen allebei die trein gaan missen, vanwege een twijfel over wat we aan moeten trekken, het nette jasje of een favoriet shirt. Maar dat gaan we dus niet doen, een toeval dat we niet vieren.  Niet met vragen, misschien met een blik, en zelfs die terloops of via het raam. Een gemiste kans voor een nieuwe beste vriend, geen klik om een toekomst een draai te geven. Ik zal het zo laten, net als zij.’