De campus in 2030: studentenwoningen in het Erasmus, nieuwbouw voor Spinoza en Collegezalencomplex
-
Het Erasmusgebouw. Foto: Dick van Aalst
Het Spinozagebouw, het Collegezalencomplex en het Linnaeusgebouw gaan tegen de vlakte. In (een deel van) het Erasmusgebouw komen studentenwoningen. Deze ontwikkelingen staan in het nieuwe Campusplan dat maandag werd besproken met de medezeggenschap.
In 2030 is de universiteitscampus waarschijnlijk een aantal nieuwe gebouwen rijker. Op de plek van het Spinozagebouw staat nieuwbouw en het Huygensgebouw zal zijn uitgebreid. Waar nu nog het Collegezalencomplex staat, is tegen die tijd een Ontmoetingscentrum verrezen.
Het college van bestuur deelde deze plannen, gebundeld in het Campusplan, maandag met de medezeggenschap in de Gezamenlijke Vergadering. Ze streeft naar meer groen en meer leven tussen de universiteitsgebouwen.
Campus
Bekijk de campusplattegrond voor de locatie van de in dit bericht genoemde gebouwen. Veel gebouwen zullen verdwijnen, als het plan wordt uitgevoerd zoals het nu is gepresenteerd. Niet alleen het Spinozagebouw gaat tegen de vlakte, maar ook het Linnaeusgebouw en het Collegezalencomplex. Over vijf jaar wordt besloten of ook de aula en het Comeniusgebouw worden gesloopt.
Nieuwe gebouwen
De bedoeling is dat de faculteiten Letteren en Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen in de toekomst verhuizen van het Erasmusgebouw naar de nieuwbouw op de plek van het Spinozagebouw. Volgens een conceptversie van het Campusplan leidt het efficiënter huisvesten in deze nieuwbouw tot “een reductie van circa 35 procent van de bestaande ruimtebehoefte” waarbij medewerkers meer zullen thuiswerken.
Het Huygensgebouw kan uitbreiden naar het zuiden. Er verrijst er een ’tussenlid’ op de plek waar nu het Linnaeusgebouw en parkeerplaats P10 zijn. Een ’tussenlid’ is een gebouw zoals dat nu ook al tussen de vleugels van de bètafaculteit staat. In de toekomst kan er mogelijk een vijfde vleugel bij komen. Ook Mercator I wordt voor FNWI.
Het Ontmoetingscentrum op de plek van het huidige Collegezalencomplex moet het hart van de campus worden. De loopbruggen tussen Refter, Cultuurcafé en bibliotheek verdwijnen dan. De bibliotheek krijgt een ingang aan het Erasmusplein. In het nieuwe Ontmoetingscentrum komen horeca en congreszalen, ook wordt het de locatie voor de Radboud Academy, het Teaching en Learning Centre, de Radboud Docenten Academy en de Radboud Honours Academy.
Studenten kunnen hun intrek nemen in het Erasmusgebouw, dat voor 40 procent wordt ingezet voor huisvesting. In het lage deel van het gebouw komen kantoren en ontmoetingsruimtes.
Onderwijs en thuiswerken
Het onderwijs zal in de toekomst wellicht meer een mengvorm van fysiek en digitaal onderwijs worden, aldus het Campusplan. Mogelijk zal ook het aandeel fysiek onderwijs voor grote groepen afnemen. De divisie Academic Affairs maakt de komende tijd werk van een nieuwe visie op onderwijs. Nieuwe gebouwen zullen hierop aangepast worden.
Voor de hele campus geldt dat persoonsgebonden werkplekken zullen veranderen in “een werkomgeving met als norm gedeelde werkplekken en voorzieningen.” Werkplekken zijn in de toekomt niet meer exclusief voor één medewerker, maar worden met elkaar gedeeld. Hierdoor gaat het aantal vierkante meter aan kantoorruimte naar beneden. Een deel van de vrijgekomen ruimte zal volgens het campusplan worden gebruikt om behoeften “aan voorzieningen voor ontmoetingen” te realiseren.
Berchmanianum
Er is in het Campusplan ook al verder gekeken dan 2030. Een optie is om academische plechtigheden naar het Berchmanianum te verplaatsen en daar ook een aularuimte te maken. Het Comeniusgebouw wordt nu gebruikt voor digitaal toetsen. Mocht dat in de toekomst niet meer nodig zijn of elders onderdak vinden, dan kan de strook langs de St. Annastraat voor nieuwe gebouwen worden gebruikt.
De gemeente Nijmegen wil graag met de universiteit in gesprek over wonen op de campus aan de St. Annastraat of in het bosgebied tussen de Houtlaan en het Radboudumc. Dat bos wil de Radboud Universiteit echter behouden. Naast de nieuwe studentenwoningen in het Erasmusgebouw is er ook nog de optie van huisvesting bij de manege van Park Brakkenstein, op het Toernooiveld of ten zuiden van het Guesthouse.
Heyendaalseweg
De Heyendaalseweg is de zwakke schakel in deze plannen, staat in het Campusplan te lezen. De universiteit spreekt de ambitie uit er “een iconische buitenruimte te creëren, met kwaliteiten als biodiversiteit en ruimte voor fietsers en voetgangers“. Er wordt gestreefd naar minder uitstoot en veiliger verkeer. Dat kan echter alleen in samenspraak met veel andere partijen.
De groene ambitie wordt tot slot nog scherper gesteld in de ambitie om al in 2040 (in plaats van 2050) energieneutraal te zijn als campus.
Pieter schreef op 26 april 2022 om 09:17
Gedeelde werkplekken, waarschijnlijk ook open offices. Met als bericht aan de wetenschapper die graag gefocust werkt: blijf maar thuis. Er is al vele jaren onderzoek gedaan naar flexplekken en open offices (zie ook artikelen in Harvard Business Review) en keer op keer blijkt maar weer dat het gewoon geen goed idee is. Dat het management dit dan toch wilt doen uit kostenoverwegingen laat maar weer zien hoe ver men verwijderd is van de dagelijkse wetenschapspraktijk.
Erik schreef op 26 april 2022 om 09:51
Werkplekken delen is iets anders dan dan ‘flexplekken en open offices’. Het betekent enkel dat een bureau niet twee of drie dagen per week ongebruikt blijft staan. Daar kun je moeilijk wat op tegen hebben, lijkt me.
Jos schreef op 26 april 2022 om 17:20
In de praktijk komt “werkplekken delen” toch wel degelijk altijd neer op :’flexplekken en open offices’. En hier kan je heel makkelijk iets op tegen hebben zoals Pieter hierboven ook aangeeft. Ik ben ook heel benieuwd of het college van bestuur dan ook zelf hun kantoren opgeeft om als eerste in deze nieuwe flexplekken plaats te nemen. Mijn vermoeden is dat ze flexplekken en gedeelde werkruimte toch vooral een goed plan vinden voor werknemers onder zich.
Jan Hein Furnée schreef op 26 april 2022 om 19:38
Werkelijk, wie kan zoiets nu verzinnen? Om als docenten en onderzoekers goed te functioneren hebben geesteswetenschappers amper dure laboratoria nodig. Maar waar wij absoluut niet zonder kunnen is: werkkamers met individuele werkplekken waar we ons thuis kunnen voelen. Waar we geconcentreerd kunnen werken, omringd door vaste kamergenoten en naaste buren. Waar we studenten in een prettige sfeer kunnen ontvangen. Waar we onze eigen boeken en andere vakliteratuur om ons heen hebben die ons dagelijks inspireren. Waar we rommelige stapels werkstukken kunnen laten liggen. Waar we vaker in plaats van minder vaak willen zijn. Dát hebben we nodig, en niet zo’n quasi modern maar (evidence based) volslagen achterhaald flex-concept dat met 35% minder ruimte inzet op minstens 100% meer thuiswerken.
Koen schreef op 27 april 2022 om 08:44
Erik verwoordt het precies goed: Werkplekken delen is iets anders dan dan ‘flexplekken en open offices’. Het betekent enkel dat een bureau niet twee of drie dagen per week ongebruikt blijft staan.
Het doel zijn goede werkomgevingen die aansluiten bij het soort werk en behoeftes van medewerkers. Het streven is niet iedereen aan een kantoortuin of in een ‘open office’ te helpen.
Behoeftes veranderen ook. Voorzieningen om deel te nemen aan digitale of hybride vergaderingen bijvoorbeeld. Mensen kiezen ervoor om meer thuis te werken, dan wordt ontmoeten op de campus nog belangrijker.
Werkplekken die een groot deel van de week niet bezet zijn passen bovendien niet bij de duurzaamheidsdoelen van de universiteit.
H. Meredig schreef op 28 april 2022 om 21:31
U schrijft dat goede werkomgevingen het doel zijn, waarmee werkplekken bedoeld zijn die aansluiten bij het soort werk én de behoeftes van de medewerkers. In het artikel boven staat echter vermeld dat dit in de Campusvisie blijkbaar per definitie geen persoonsgebonden werkplekken zijn. Wat als een groep medewerkers wél behoefte heeft aan persoonsgebonden werkplekken resp. een eigen kantoor? Duurzaamheid kan ook anders geïnterpreteerd worden: namelijk als duurzame omgang met personeel. Medewerkers die behoefte aan een eigen plek hebben “thuiswerken” als oplossing (en “de toekomst”) aan te bieden komt voor mij meer over als een vriendelijke vorm van wegjagen.
Karlijn schreef op 27 april 2022 om 10:12
De kantoortuin, de grootste nachtmerrie voor de autist en adhd’r.
Robin B schreef op 29 april 2022 om 09:58
De discussie over de werkplekken meng ik mij nu niet in maar als positief punt: van de Heyendaalseweg een plek met meer ruimte voor voetgangers en fietsers maken vind ik een heel goed idee. Tijd om er echt één gezellige campus van te maken. Wellicht met een mooie voetgangerszone inclusief een klein parkje in het midden.
Yikes schreef op 29 april 2022 om 16:13
Maria Montessori is a poorly engineered piece of shit – the space inside it is used incredibly inefficiently. It also has been flooded multiple times already. Sitting inside it makes you feel like you’re being watched and you can’t stretch your neck because you feel like you’re peeking inside teachers’ offices. It’s all form over function. Radboud seems to be in the business of demolishing old, slightly ugly but very robust buildings for new flashy-looking but inefficient and uncomfortable buildings. Why not instead expand the campus elsewhere with more buildings (instead of demolishing+replacing existing ones) and add more amenities such as study, work, and leisure/relax spots, computer labs, a robotics and VR/AR lab open for anyone to use, and more gym facilities such as an on-campus swimming pool and sauna?