Hoogleraar ecologie Hans de Kroon sprak gisteren met koning Willem-Alexander tijdens diens bezoek aan Nijmegen. 'Een hele eer, ook al werd hij na zeven minuten alweer weggekaapt.'

Het staatshoofd bezocht Nijmegen vanwege Green Capital. De stad mag zich dit jaar de duurzaamste stad van Europa noemen. Willem-Alexander bezocht het bezoekerscentrum op het Kelfkensbos, het nieuwe centrum voor natuur en cultuurhistorie de Bastei, en liep vervolgens over het witte bruggetje de Stadswaard in.

Daar sprak hij met hoogleraar Experimentele plantenecologie Hans de Kroon over diens onderzoek. ‘De koning luisterde heel aandachtig en was heel ontspannen, je hoefde niet het ijs te breken ofzo’, vertelt deze.

Met het rivierengebied gaat het goed qua natuurontwikkeling, maar de uitdaging ligt nu juist óver de dijk, hield De Kroon hem voor. Daar neemt de biodiversiteit drastisch af (zie kader). ‘Als zelfs insecten verdwijnen, waarvan iedereen toch eigenlijk dacht dat ze de mens lang zouden overleven, dan is er iets serieus aan de hand.’ Willem-Alexander vond het nationale Deltaplan dan ook interessant, voor herstel van biodiversiteit samen met boeren en burgers. De Kroon is één van de initiatiefnemers hiervan. ‘Die vergelijking lag hem wel, met zijn achtergrond in watermanagement.’

Grap

Of de wetenschapper denkt dat het gesprek wat oplevert? ‘Dat weet je natuurlijk nooit. Hij wordt overladen met informatie op zo’n dag.’ Voor De Kroon was het al winst dat hij in het kielzog van het koninklijk onderhoud van gedachten kon wisselen met de burgemeester en wethouder Tiemens (Duurzaamheid). Voor de hoogleraar is het van belang dat de lokale politici doordrongen zijn van de ernst van de situatie.

Een grap over zijn naam in combinatie met de koning zat er niet in, lacht De Kroon. ‘Ik zat er nog over te denken, intern maakte ik hem wel: “De Kroon komt eindelijk bij de Koning terecht”.’ Maar eigenlijk was er ook geen tijd voor, vertelt hij . ‘Na zeven minuten werd hij alweer weggekaapt voor het volgende gesprek, maar het was een hele eer om ons werk met hem te mogen delen.’