In 2014 opent de rechtenfaculteit haar nieuwe onderkomen, het Grotius. Maar voor het zover is komt een leger van bouwers, architecten en planners voorbij. Vox volgt de mannen (en een enkele vrouw) die het maken. In deel elf uitvoerder Kees Brenders (56). ‘Het werk gaat altijd door’.

Net van de mts ging Brenders als hulpuitvoerder aan de slag bij Heerkens van Bavel. Een paar jaar later werd hij uitvoerder, maar een ding bleef hetzelfde. ‘Na 35,5 jaar, is Heerkens van Bavel nog steeds mijn eerste werkgever.’ Oogje in het zeil Als uitvoerder houdt Brenders een oogje in het zeil. ‘In de ochtend bereid ik alles voor, zodat de jongens meteen aan de slag kunnen. In de middag kijk ik het werk na en bereid ik de werkzaamheden van de volgende dag voor.’ Op dit moment wordt de vloer van de parkeergarage gemaakt. Die vloer bestaat uit onder andere zand, beton en gebroken puin. Wellicht is het gebroken puin wel een overblijfsel van het gebouw dat plaats moest maken voor het Grotiusgebouw. ‘Wanneer een gebouw wordt neergehaald, worden de stenen en het beton in kleine stukjes gebroken. Dat gebruiken we weer als deel van de vloer. Het is steviger dan zand en zakt daardoor niet door wanneer er veel gewicht op komt te staan.’ Brenders maakt lange werkdagen. ‘Ik ben als eerste op de bouwplek en ga als laatste weg.’ Sommige werkzaamheden gebeuren ’s nachts en voor de veiligheid moet er altijd een uitvoerder bij aanwezig zijn. Vijftien jaar geleden waren de veiligheidseisen nog niet zo streng. Dan ging Brenders de volgende ochtend gewoon weer door. ‘In zulke gevallen sliep ik een nachtje in de bouwkeet. Uitslapen of vrij nemen was geen optie. Toen was je als uitvoerder altijd aanwezig bij het gehele proces van de bouw. Nu draag ik na zo’n nacht het werk over aan een collega.’ Een ding blijft hetzelfde: ‘Het werk blijft niet op mij wachten. Het gaat altijd door.’ / Jolene Meijerink