Hoe bijzonder is het pronkstuk van het binnenkort op te leveren Grotiusgebouw, vanaf de zomer het nieuwe onderkomen van de rechtenfaculteit? De grootste collegezaal van de campus oogt opvallend grijs en klein – ondanks vijfhonderd zitplaatsen. Drie geheimen van de nieuwe zaal. ‘Intiemer dan zalen elders in het land die zo groot zijn.’

#1 Geen donkere gesloten ruimte 
Voor de inrichting van de nieuwe collegezaal is men niet over een nacht ijs gegaan. Ellen Schild van Studio Groen+Schild, verantwoordelijk voor het interieur, reisde het hele land af om ideeën op te doen. ‘Heel vaak zijn zulke zalen donkere dozen, wat een bedompte uitstraling geeft. Onze zaal is licht en warm. Het door Benthem Crouwel Architecten bedachte idee om een van de zaalwanden een zicht op buiten te geven, werd op aandringen van de faculteit niet doorgevoerd. Om de rust bij colleges te bewaken viel de
keuze uiteindelijk op een gesloten uitvoering.

#2 Grijze stoelen voor de concentratie
Het is bij eerste aanblik even schrikken, die enorme zee van grijze stoelen. Geen collegezaalblauw of Radboud-rood, maar een grijs-beige tint. Schild bracht de keuze naar voren, die werd omarmd tijdens sessies waarin studenten en medewerkers hun voorkeuren konden uitspreken. ‘Vooral de medewerkers willen graag iets rustigers’, legt Schild uit. ‘Vanwege de concentratie.’ Rechtendecaan Paul Bovend’Eert onderstreept de keuze. ‘Het is hier geen middelbare school of theater. Dit is een prima locatie om geconcentreerd college te geven. En bedenk: de mensen maken de kleur in de zaal.’ Schild zegt dat we voor de kleur in het gebouw bij de publieke ruimtes moeten zijn: de koffiecorners, de entree en de balies. ‘Als er dynamiek is in het gebouw kiezen we voor groen, in onderwijsruimtes staat concentratie voorop, en daar domineren grijs en wit.’

#3 De zaal is klein en toch groot
De voornaamste inspiratiebron voor de inrichting ligt dichtbij huis: CC1, tot nu toe de grootste zaal. Schild: ‘Het is nagenoeg een kopie geworden, omdat die zo goed bevalt qua akoestiek en stoelenplan. Maar anders dan CC1 krijgt de Grotiuszaal een ultraklein podium: de docent staat met zijn neus bovenop de eerste rij. Ruimte voor debat of theater is er niet. ‘Het is een collegezaal, geen auditorium’, benadrukt Bovend’Eert. ‘Het voordeel van het kleine podium is dat ondanks de grootte de sfeer intiem blijft, heel anders dan vergelijkbare zalen van deze grootte in het land.’ De decaan noemt de opstelling perfect ‘om les te geven en contact te hebben met een grote groep studenten.’ / Paul van den Broek