De grootste noodopvang van Nederland sluit op 2 mei. De Radboud Universiteit was nauw betrokken bij Heumensoord. Wie zijn de vrijwilligers die de asielzoekers met van alles en nog wat hielpen? Vandaag: docent Orthopedagogische Wetenschappen Marjolein Gompel.

Wat doe je op Heumensoord?
‘Ik werkte een paar keer mee aan de handwerkdag op Heumensoord – waarvoor ik eerder wol inzamelde op mijn werk. Erg veel RU-medewerkers doneerden hun bolletjes wol. Ook pakte ik mijn vroegere werk als kapster weer op voor een RePowerParty voor de vrouwen in het centrum : ik knipte dames en maakte hen op. Daarnaast bracht ik spullen – een koffer en sportschoenen bijvoorbeeld – en gaf ik taalles. Helaas viel mijn groepje uiteen en is er nog maar één iemand overgebleven. Hij is een vriend geworden. Ik leer hem de taal, maar hij komt ook bij mij thuis. Hij speelt bij ons piano, we wandelen met de hond en hij eet mee.’

Waar loop je tegenaan?
‘De handwerkdagen, die drie keer per week georganiseerd worden, waren soms lastig. Het was wat chaotisch, vooral omdat veel vrouwen geen Nederlands of Engels spreken. Maar we breidden vele mutsen en sjaals en bereikten daarmee twee doelen: de vrouwen hadden iets leuks te doen én maakten bescherming tegen de kou.’

Is je beeld van ‘de vluchteling’ veranderd?

‘Nee. Misschien had ik ook niet echt een beeld: vluchtelingen spreken een andere taal en hebben heftige dingen meegemaakt – maar het blijven mensen. Juist het negatieve beeld dat in de media van hen geschetst wordt, is een reden om iets voor hen te doen.’ / Nicole Nibbering