De Radboud Universiteit zou een maximum van 17.000 studenten moeten instellen. Dat was een van de stellingen tijdens het lustrumdebat van de studentenraad in CC4 gisteravond. Volgens collegevoorzitter Roelof de Wijkerslooth komt het daar vanzelf van als het kabinet haar plannen doorzet.

Stel dat de basisbeurs in de masterfase inderdaad wordt afgeschaft, zoals staatssecretaris Halbe Zijlstra voorstelt. Dat betekent een inkomstenderving voor studenten. ‘In het bedrijfsleven werkt het zo dat als klanten dertig procent minder te besteden hebben, ze ook minder gaan kopen’, zegt Roelof de Wijkerslooth, collegevoorzitter en een van de forumleden van het debat. ‘Dat zal op een universiteit niet anders zijn.’
De studentenaantallen zullen vanzelf dalen. Nu zijn het er aan de Radboud Universiteit nog 19.000.

Selectie aan de poort
Lisa Westerveld, voormalig voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) en het tweede panellid, begrijpt de gedachte dat een universiteit niet met minder geld onderwijs kan bieden aan meer studenten. Dat zou gevolgen hebben voor de kwaliteit. Maar het andere alternatief, selectie aan de poort, vindt ze ook onwenselijk.
Een wapen in de strijd zou kunnen zijn: het rendement opschroeven. Volgens De Wijkerslooth haalt slechts zestig van de honderd beginnend studenten de eindstreep. Nee, ook hij is geen voorstander van selectie aan de poort. Maar 40 procent uitval is te veel. Wat te doen?
Onderwijsintensivering – zoals al ingesteld op de Radboud Universiteit – zou kunnen helpen, denkt René ten Bos, hoogleraar filosofie en ook tafelgenoot. Meer hoorcolleges zullen de studenten echter niet helpen. Werkcolleges zijn effectiever. Maar hoe geef je die op een fatsoenlijke manier als de groepen zo groot zijn vanwege het grote aantal studenten? ‘Collega’s zijn dan bovendien meer met onderwijs bezig, wat ten koste gaat van hun onderzoek.’

Inzet en motivatie
Volgens Peter van der Heijden, het laatste forumlid en onderzoeker aan het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis, kunnen studenten best wat harder werken. ‘Vandaag gaf ik het derde college parlementaire geschiedenis en nog steeds zijn er studenten die het boek niet hebben.’ Hij mist inzet en motivatie. ‘De mensen in mijn collegezaal zouden geïnteresseerd moeten zijn in parlementaire geschiedenis, waarom zitten ze er anders?’
Onvermijdelijk komen de ‘genadezesjes’ op tafel waar de Volkskrant gisteren over schreef. Docenten zouden te vaak een voldoende geven aan studenten die dat eigenlijk niet verdienen. Met als doen het slagingspercentage op te schroeven.
Hoogleraar René ten Bos spreekt van een ‘professioneel dilemma’. Het niveau van tentamens opschroeven zodat studenten zich meer uitgedaagd voelen en in het eerste jaar meteen selectie plaatsvindt, is een idee waar hij warm voor loopt. ‘Maar als ik dat doe, leidt dat steevast tot een slachting. Heb ik een rendement van 30 procent.’ Niet handig als je juist streeft naar een groter aantal studenten dat de eindstreep haalt, legt hij uit.
Tot een oplossing komen de gesprekspartners niet. ‘Laat docenten gewoon goed onderwijs geven en laat studenten goed leren’, besluit De Wijkerslooth. / Annemarie Haverkamp

Het debat van de 15-jarige USR gisteravond was de aftrap van een lustrumweek. Vanavond is er een feest in café Malle Babbe.