Vrouwen hebben door de geschiedenis heen behoorlijk wat gepresteerd. Maar hun bijdragen worden in de boeken vaak weggelaten, leerden twee ACW-studentes op de universiteit. Nu lichten zij met hun socialmediaplatform 'Women on the Timeline' juist díe vrouwen uit.

Mede dankzij drie Afro-Amerikaanse vrouwen maakte de eerste Amerikaanse man een ruimtevlucht. Maar daarover leer je niets tijdens de geschiedenisles op de middelbare school, viel Charlotte Hermanns (22) en Anouk Wolkotte (21) op. Door hun studie Algemene Cultuurwetenschappen aan de Radboud Universiteit ontdekten zij dat vrouwen meer hebben betekend voor de maatschappij dan hun werd geleerd. ‘Door de mannelijke blik op de geschiedenis zijn ze gewoon weggelaten’, zegt Wolkotte via Zoom.

Miep Gies

Wolkotte en Hermanns wilden een laagdrempelige, leuke manier om te leren over vrouwen uit de geschiedenis. Het werd het platform Women on the Timeline, nu iets meer dan een maand oud. Het platform vertelt lezers door middel van kleine artikelen op Instagram (@w_o_t_t) en Facebook, met bijpassende illustraties, over belangrijke daden van vrouwen of non-binaire personen.

De studentes maakten al artikelen over negentien uiteenlopende vrouwen. Van de Amerikaans ruimtevaartwiskundige Katherine Johnson en filosoof en politica Hypatia van Alexandrië, tot de  Nederlandse WOII-verzetsstrijdster Miep Gies en Sirimavo Bandaranaike, oud minister-president van Sri Lanka – tevens de eerste vrouw ter wereld die dat ambt bekleedde. Ook nog levende personen – zoals de Amerikaanse burgerrechtenactiviste Angela Davis – komen aan bod. Wolkotte: ‘Het doel is jonge mensen op middelbare scholen en universiteiten te laten zien dat die vrouwelijke voorbeelden er wél zijn.’

Verborgen figuren

Hermanns schreef haar masterscriptie over de film Hidden Figures, die het verhaal vertelt van de drie Afro-Amerikaanse vrouwen die ten tijde van de ruimtevaartrace als wiskundigen voor NASA werkten – waaronder Katherine Johnson. Een vergeten verhaal voor het grote publiek, tot de komst van de populaire film in 2016.

Toen Hermanns tijdens een college Wolkotte vertelde over haar scriptie, kreeg ze de volgende dag een telefoontje. ‘Kunnen we niet iets maken dat mensen kennis laat maken met meer van dat soort vrouwen?’, stelde ze voor. Twee maanden later stond de eerste post online. ‘We zijn nog niet zo lang bezig en bouwen nu een netwerk op, dus de posts krijgen maar twintig tot dertig likes’, zegt Hermanns. ‘Maar we krijgen wel steeds meer DM’s en leuke reacties.’

De studentes pakken het serieus aan. Ze hebben inmiddels een redactie van zo’n 25 Nijmeegse studenten én docenten die bijdragen leveren aan het platform. Voornamelijk ACW-studenten maken posts, maar ook studenten Nederlands, geschiedenis en een tandheelkundestudent schrijven mee. Met nog drie anderen vormen Hermanns en Wolkotte een redactie, zij lezen en checken de geschreven blogs, die voornamelijk op academische bronnen zijn gebaseerd. Elke maandag, woensdag en vrijdag verschijnt er een nieuwe post.

De twee studenten zijn er dagelijks minstens een half uur mee bezig. Wolkotte schoof haar scriptie wat op, en Hermans nam een tussenjaar, al volgen ze beiden ook nog gewoon vakken aan de universiteit. ‘Voor ons is dit project een soort extra stage’, zegt Wolkotte.

Diverse disciplines

‘Omdat wij een van de weinige platforms zijn op social media over dit onderwerp, is het voor jongeren en studenten heel laagdrempelig’, zegt Hermanns. ‘En een docent zei tegen ons dat het goed is dat we niks uitgesproken feministisch aan het publiek opleggen’, zegt Wolkotte. ‘Dat schrikt soms toch af.’

De teksten hebben dan wel academische bronnen, maar de studentes proberen er pakkende en niet al te lange teksten van te maken. Zodat iemand die geïnteresseerd is in bijvoorbeeld biologie, weet welke vrouwen haar in dat veld voor zijn gegaan, geeft Hermanns als voorbeeld. Neem dr. Wangari Muta Maathai, een Keniaanse biologe, filosofe en milieuactiviste. Zij richtte de The Green Belt Movement op en kreeg voor haar bijdrage aan een duurzamere wereld de Nobelprijs voor de Vrede.

‘Laten zien dat disciplines diverser zijn dan je denkt, vind ik belangrijk’, zegt Hermanns. ‘Zo krijgt iemand niet langer het gevoel: dit vakgebied is een echte mannendiscipline. Want er waren ook vrouwen die bijdroegen. Dat wordt alleen niet altijd verteld.’