Al acht jaar tekent Nol Sales mensen op de universiteit. Hij heeft honderden tekeningen van studenten en medewerkers gemaakt. Niet iedereen zal hem herkennen, want hij werkt het liefst in verborgenheid. ‘Ze moeten niet gaan poseren.’

[slideshow_deploy id=’45445′]

Sinds zijn pensioen in 2007 woont Nol Sales (80) in Nijmegen. Daarvoor werkte hij als pastoor in Elst. Vroeger tekende Sales vooral op vakanties, maar nu heeft hij meer tijd. Het tekenen van mensen begon in het sportcentrum, tussen zijn eigen oefeningen door. ‘Op die fitnessapparaten blijven mensen tenminste mooi zitten’, zegt Nol lachend terwijl hij door een van zijn vele tekenboekjes bladert. ‘Ik hoop dat mensen het niet merken als ik ze teken. Ze mogen gerust kijken als ik klaar ben, maar ze moeten niet gaan poseren.’

Sales eet een paar keer per week in de Refter. Tegenwoordig heeft hij altijd een boekje bij zich. ‘Meestal zit ik te eten, en dan zie ik iemand die er interessant of juist een beetje vervelend uitziet. Dan begin ik te tekenen en dan zie ik in die persoon, die me eerst niet zo sympathiek leek, ook een zekere schoonheid.’

Schoonheid, dat is het woord dat in Sales’ verhaal telkens terugkomt. ‘Ik betrap me er soms op dat ik dingen om me heen te weinig aandacht geef. Als ik iets teken, verplicht ik mezelf om aandacht te geven. Dan zie ik altijd weer de schoonheid van het leven.’

Leuke reacties
De studenten in het sportcentrum kennen Sales inmiddels wel en hij wordt raar aangekeken als hij zijn boekje niet bij zich heeft. Regelmatig spreken de mensen die hij tekent hem aan. ‘Soms is een tekening goed gelukt, die laat ik dan graag zien. Soms lukt het minder goed, maar dat geeft niet. Mensen vinden het meestal toch leuk om te zien.’ In het tekenen zit volgens hem ook wat hebberigs. ‘Je ziet iets moois en je wilt het hebben, bij je dragen.’

Met zijn tachtig jaar helpt Sales nog steeds in de kerk van Elst, nu als vrijwilliger. Zijn geloof komt ook in zijn tekeningen terug. ‘Het Hebreeuwse woord ‘kabod’, betekent zowel kracht, glans, als eer. Volgens de Bijbel is de aarde er vol van. Dat ‘kabod’ is volgens mij precies die schoonheid die me zo trekt in het tekenen.’

De hoeveelheid ellende die Sales ziet in de wereld valt hem zwaar. Hij betreurt het daarom dat veel jongeren afstand hebben genomen van het geloof, maar begrijpt dat de vorm van de kerk niet meer iedereen aanspreekt. Hij blijft echter optimistisch over de wereld. ‘Ik zie vooral veel liefde tussen mensen om me heen. Ook hier in de Refter.’ / Maarten van Gestel