Een goede tijd neerzetten in Strava, daar is het veel wielrenners voor te doen. Ook deze drie Nijmeegse sporters trekken graag een extra sprintje voor een titel als King (of Queen) of the Mountain.

Joost van Wijngaarden: ‘Vol omhoog op de Oude Holleweg’

In 2016 zette Joost van Wijngaarden zijn studie communicatiewetenschap een jaar stil, met als doel profwielrenner te worden. ‘Ik bleek niet goed genoeg, maar ben blij dat ik het geprobeerd heb’, zegt Van Wijngaarden, tegenwoordig docent aan de HAN en organisator van sportevenementen.

Uit die periode dateert wel zijn KOM (King of the Mountain of beste tijd van alle Stravagebruikers ooit) op de Oude Holleweg. Dat is met zijn 910 meter klimmen en een stijgingspercentage van 7,4 het meest gevreesde bergje van Nijmegen en omgeving. Maar niet voor Van Wijngaarden, die er met 32,4 kilometer per uur omhoog knalde. ‘Ik had mijn bidons, reservebandje en pompje onderaan de klim achtergelaten om met zo min mogelijk gewicht omhoog te kunnen stampen. Met succes. Het voelt toch een beetje alsof je een Nederlands record hebt. Ik word er vaak op aangesproken door andere sporters.’

Strava heeft zijn manier van sporten veranderd, zegt Van Wijngaarden. ‘Ik heb bijvoorbeeld de app VeloViewer aan Strava gekoppeld. Die verdeelt de wereldkaart in vakjes van anderhalve bij anderhalve kilometer, die worden ingekleurd als je er hebt gefietst. Om nieuwe vakjes in te kleuren, ontdekte ik al veel mooie plekken in Duitsland, Brabant en op de Veluwe.’

Toen hij nog wedstrijden reed, gingen alle data weleens ten koste van het plezier. ‘Sindsdien ben ik meer om me heen gaan kijken en gaan genieten. Mijn gemiddelde snelheid maakt me niet uit. Maar als ik na een ritje van 3 uur en 59 minuten thuiskom, fiets ik nog even de straat uit.’

Manon Gremmen: ‘Cijfertjes kunnen ook averechts werken’

Masterstudent biomedical sciences Manon Gremmen doet aan fietsen, hardlopen en marathonschaatsen – in die laatste discipline hikt ze tegen de Nederlandse subtop aan. Strava gebruikt ze vooral voor het bijhouden van haar eigen statistieken in de verschillende sporten. ‘Als ik zelf iets upload, kijk ik op mijn feed wat andere mensen gedaan hebben, maar ik ben er niet intensief mee bezig. Ik kijk niet vaak naar kudo’s, maar vind het wel grappig als vrienden van mijn vader zeggen dat ik een mooie tocht heb gemaakt.’

Als het even kan, fietst de voorzitter van de Nijmeegse Studenten Wielervereniging Mercurius graag in het buitenland. Tijdens een fietsvakantie in de Eiffel reed ze zo een hele hoop QOM’s (Queen of the Mountain) bij elkaar. ‘Achteraf is het leuk om te zien dat je de snelste vrouw op een bergje bent. Na een tijdje werd het een uitdaging. Als ik een bepaald segmentje net niet haalde, ging ik er de volgende keer extra mijn best voor doen. Tijdens een vakantie in de Alpen pakte ik zelfs een QOM in de afdaling, waar ik een paar dagen eerder de hele tijd aan het remmen was. Maar eigenlijk heb ik meer interesse in de afstand en hartslagzones.’

Vorig jaar was het Gremmens doel om 10.000 kilometer te fietsen, een opzet waar ze ook in slaagde. Maar al die cijfertjes kunnen ook averechts werken, merkte ze. ‘Op een gegeven moment was ik heel competitief met schaatsen bezig en wilde ik iets te veel calorieën verbranden – een probleem waar vooral vrouwelijke sporters mee kampen. Ik ben toen een tijdje minder gaan sporten en moest erop letten dat ik voldoende at. In die periode heb ik Strava ook minder gebruikt.’

Tom Wever: ‘Een KOM op het snelfietspad is extra leuk’

Eind december vorig jaar knaagde er iets bij HAN-student fysiotherapie Tom Wever: hij had in 2020 nog maar 14.500 kilometer op de fiets gezeten. ‘En 15.000 kilometer is natuurlijk een veel mooier getal. Dus stapte ik een paar keer extra op de fiets.’

Sinds hij in 2018 lid werd van de Nijmeegse Studenten Wielervereniging Mercurius is Wever competitiever gaan fietsen. Als wedstrijdgerichte fietser is hij zich bewuster geworden van zijn afstand, snelheid, vermogen en hartslag. ‘’Zo kan ik in real time zien hoe goed mijn conditie is.’

Wever heeft een paar KOM’s (King of the Mountain) op zijn naam staan. Onder andere in het Achterhoekse dorp waar zijn ouders wonen, en op het snelfietspad tussen Arnhem en Nijmegen. ‘Die laatste is natuurlijk extra leuk, want daar fietsen veel mensen. Dat ik mijn toptijd tijdens een storm reed, met stevige rukwinden, maakt niet uit.’ Wever noemt zichzelf een veilige fietser, maar om een snelle tijd te halen, neemt hij weleens een berekend risico. ‘Als je op een kaarsrechte weg tegen de 50 of 60 kilometer per uur gaat, kunnen andere weggebruikers schrikken.’

Tijdens het fietsen denkt hij soms na over een mooie titel voor zijn Strava-ritje. Dat moet iets grappigs zijn of een inside joke met andere leden van Mercurius. Gevoelig voor kudo’s is hij niet, zegt hijzelf. ‘Behalve als ik tijdens een mooie tocht een paar foto’s heb genomen. Dan is het zonde als niemand ze leuk vindt.’