Afgelopen vrijdag vond in Arnhem het jaarlijkse Coupe des Tempeliers (CDT) plaats, naar eigen zeggen ‘het grootste en dikste hockeytoernooi voor studentikoos Nederland’. Het festival (hockey speelt slechts een bijrol) is populair onder disputen en verenigingen uit het hele land. ‘Het leukste aan CDT is dat iedereen er elkaar kent.’

Al ver buiten het festivalterrein is te merken hoe studentikoos Coupe des Tempeliers is. Vrijdagmiddag zit de trein van Nijmegen naar Arnhem vol met studenten in jasjes en polo’s in verenigingskleuren. Ze trekken flesjes bier open en er wordt onderling flink geklooid en gelald.

Vanuit het hele land komen studenten van voornamelijk verenigingen en disputen op het festival af, dit jaar op evenemententerrein De Stadsblokken. Voor het evenement, georganiseerd door het Nijmeegse kroegdispuut de Tempeliers, zijn maar liefst 5.500 kaartjes verkocht.

Geen hockey

Vanaf Arnhem Centraal lopen de clubjes al brassend richting De Stadsblokken, gelegen aan de andere kant van de Rijn. Voorgaande jaren werd er een bus ingezet, maar nadat er vorig jaar een werd gesloopt, is de pendeldienst dit jaar afgeschaft.

Hockey is allang niet meer het voornaamste ingrediënt van CDT. Met de zon hoog aan de hemel dansen de bezoekers hun katers weg van de pre-party; die vond een avond eerder plaats in Nijmegen. Het bier is voor festivalstandaarden goedkoop – twee euro per glas – en vloeit dan ook rijkelijk.

De disputen onderling onderhouden vriendschappelijke relaties en een festival als CDT is een plek waar ze elkaar treffen. Veel festivalbezoekers vinden het leuk om feest te vieren met gelijkgestemden.

Radboudstudent Harm Stevering (21) bijvoorbeeld, van herendispuut Los Hombres Locos. ‘Het bijzondere aan CDT is dat er disputen vanuit heel Nederland samenkomen’, zegt hij. De Tilburgse student Tijn Stalpers, lid van Black and White, onderschrijft dat. ‘Ons dispuut is goed bevriend met de Tempeliers, het is fantastisch om ieder jaar samen op deze manier feest te vieren.’

Prachtig weer

Maar er zijn meer redenen om naar CDT te gaan. ‘Ongeveer 60 procent van de bezoekers is vrouw, en slechts 40 procent man’, knipoogt de Nijmeegse Finn Peters.

De hele middag is het prachtig weer, wie niet aan het dansen is zit in de volle zon te genieten van een vette hap en een biertje. Tegen het avonduur begint het ineens hard te regenen. De organisatie houdt haar adem in: vorig jaar veranderde het festivalterrein namelijk door hevige regenval in een grote modderpoel. Gelukkig is de bui van korte duur en verstoort het de feestvreugde niet.

De organisatie is tevreden over de dag, vertelt Friso van der Hoek, die al sinds zes uur ’s ochtends in de weer is. ‘Op een beetje drukte bij de ingang na verloopt het allemaal vlekkeloos.’ Ook de hoosbui mocht de pret niet drukken. ‘Na de regen komt zonneschijn.’

Terwijl Van der Hoek over de dag vertelt, begint in Nijmegen ook een ander festival, Radboud Sounds. Op de vraag of hij geen concurrentie verwacht antwoordt de student lachend: ‘Het zijn twee feesten met verschillende klandizie. Naar Radboud Sounds gaan mensen om wat te leren, hier verlies je alleen maar hersencellen.’