Je bent pas een echte Nijmegenaar als je de Vierdaagse hebt gelopen. Dat dachten de leden van dispuut Elias. Met 21 man begonnen ze aan de wandelmars. ‘Trainen? Nee ik ga de Vierdaagse op karakter uitlopen.’

Moegestreden, maar met een grote glimlach komen woensdagmiddag tegen 16.00 uur de mannen van dispuut Elias over de finish op De Wedren. Allen in neonroze tanktops, geheel in stijl voor Roze Woensdag.

‘Alle 21 nog’, zegt student Simon Peek enkele minuten later vol trots, doelend op het aantal leden van het dispuut dat op de tweede dag de finish haalt. Dat ging met de nodige moeite. ‘Iemand zat halverwege de dag lange tijd bij de blarenpost en kon het tempo daarna niet meer bijhouden, maar ook hij is binnen.’

Zware inspanning

De 21 leden van Elias, het herendispuut van roeivereniging Phocas, doen dit jaar mee aan de Vierdaagse. Als team welteverstaan. Dat betekent dat ze de route als groep af moeten leggen. Soms is dat vervelend, zegt Peek. ‘Dan moeten we bij de controlepunten wachten, daar moeten we als groep doorheen. Dat kan tijdens een lange dag voor wat irritatie zorgen.’

‘Maar dat is logisch als je een zware inspanning levert met zoveel mensen bij elkaar’, relativeert hij meteen. ‘Dit is misschien wel het zwaarste wat ik ooit heb gedaan. We ondersteunen elkaar ook als het nodig is, we slepen elkaar er doorheen.’

Een flinke beproeving dus voor de roeiers. Hoe anders was de sfeer enkele dagen voor de start, toen de leden nog vol goede moed vooruitblikten op de Vierdaagseweek. ‘We hebben goed getraind’, vertelde Ruben Visch toen. ‘Enkele jongens hebben het voortouw genomen en trainingsschema’s gemaakt. Ook zijn we een keer op wandelweekend gegaan, waar we twee dagen op rij veertig kilometer hebben gelopen.’

Of iedereen dus een goede voorbereiding heeft gehad? Visch in ieder geval wel, net als medelid Floris Bouwmeister. De twee kijken met een schuin oog naar Peek, die begint te lachen. Peek: ‘Ik heb niet heel veel getraind omdat ik weinig tijd had naast studie en stage. De langste afstand die ik heb gelopen is dertig kilometer. Ik zal de Vierdaagse op karakter moeten uitlopen.’

Uitdagingen

De mannen legden tijdens het interview uit hoe het dispuut op het idee kwam om mee te doen. ‘Bij disputen denken mensen natuurlijk al snel aan een groep gasten die alleen maar bier drinken’, vertelt Bouwmeister. ‘Dat doen we ook wel, maar meer dan dat. We zijn er ook om uitdagingen aan te gaan.’

‘We zijn allemaal vrij fitte jongens’, aldus Bouwmeister. ‘Omdat we veel roeien. Dus de Vierdaagse is een leuke uitdaging voor ons. Enkele jongens hadden al eerder meegelopen en kwamen met het idee om weer mee te doen. Al snel haakten meer en meer leden aan.’

‘We hadden de afspraak gemaakt dat als je eenmaal ‘ja’ had gezegd, je ook niet meer mocht afhaken’, vult Visch lachend aan. ‘Wie dat toch deed, moest een kratje Franziskaner betalen voor de rest.’

De groep is inmiddels aan de derde wandeldag begonnen. Waar het er gisteren nog op leek dat iedereen zou starten, bleek vanochtend dat de jongen die langere tijd op de blarenpost had gezeten niet kon starten. Via WhatsApp laat Peek weten dat zijn dispuutsgenoot ‘blaren in blaren’ heeft en daardoor te veel pijn heeft om te lopen.