Ik heb dat eigenlijk nooit zo goed begrepen, van die collega’s die zeggen zo fijn te kunnen werken in de zomer. Niet alleen vind ik het doorgaans veel te heet om ook maar iets te kunnen doen – de luchtcirculatie in het Erasmusgebouw is echt alleen maar luchtcirculatie, er is geen airco en er kan geen raam van enig fatsoenlijk formaat open – maar dat is nog niet eens het grootste probleem. Nee, de totale doodsheid van de campus, die, zoals elk jaar, plotseling is opgetreden ergens tussen vrijdagmiddag en maandagochtend. Je kunt er een kanon afschieten zonder iets te raken – en als ik zo uit mijn raam kijk lijkt dat kanon inderdaad afgeschoten op de ruïnes van Thomas van Aquinostraat 2 t/m 6. De oorlogszone die ik als uitzicht heb, doet de troosteloosheid nog meer stijgen dan in andere jaren.

Want ik heb dat eigenlijk ieder jaar, dat gevoel van volkomen verlatenheid op de universiteit in het begin van de zomer. Die collega’s die zo fijn kunnen werken als er vrijwel niemand is, die gedijen bij de kortere – wat heet: ontbrekende! – rijen in de Refter en de luxe van een lift die onmiddellijk na het indrukken van de liftknop te voorschijn schiet, die blijmoedig hun fiets in een verder verlaten fietsenrek stallen, ik geloof het allemaal wel. Het is zo lekker rustig, zeggen ze dan, niemand die je lastigvalt. Kan ik lekker dóórwerken.

Vast. Ik heb ook wel eens behoefte aan rustig doorwerken. Dat doe ik dan gewoon thuis, waar niemand me lastigvalt en er geen enkele rij is voor wat dan ook. Zoals het hoort. Maar de universiteit, die hoort te bruisen. Daar horen jonge mensen in de weg te staan in de Refter, bij de lift en bij de fietsenrekken. Jonge mensen die komen leren, die op het punt in hun leven staan waarop ik decennia geleden stond en hun hele toekomst voor zich hebben. Jonge mensen die léven. Zoals de universiteit hoort te leven – en niet dat doodse gedoe van nu, dat pas in september, weer net zo plotseling, overgaat in een complete kakofonie van nieuwe studenten.

Nee, er zit voor nu maar een ding op. Koffers pakken en op vakantie!

Lees alle columns van PH neutraal