Nijmegen is een echte studentenstad. Dat houdt de stad gezellig en jong, maar zorgt soms ook voor spanningen. Hoe kijken Nijmegenaren die niet op de campus werken aan tegen studenten? In deze aflevering: William Nijland, wijkagent in de Nijmeegse binnenstad.

‘Het stallen van fietsen blijft voor veel studenten moeilijk. Het liefst zetten ze hem voor de deur van de kroeg. Hierdoor staat het depot van de AFAC (de dienst die verkeerd gestalde fietsen weghaalt, red.) vol met fietsen. Da’s toch wel zonde van het geld voor zo’n student.’

‘Sinds de intrede van de Swapfiets is de verkeersveiligheid er flink op vooruitgegaan, aangezien deze fietsen altijd verlichting en goede remmen hebben. In tegenstelling tot de bierfietsen, zoals wij ze noemen. Ook worden oude fietsen vaak achtergelaten, waardoor de fietsstallingen uitpuilen. Elk jaar vertrekken zo’n 4.000 studenten uit Nijmegen, maar hun fietsen blijven achter.’

Onenigheid

‘Studentenwoningen veroorzaken vaak onnodig overlast. Veel studenten zijn niet begaan met hun leefomgeving, en dit leidt tot onenigheid met de buurt. Ze vergeten het vuilnis, maken lawaai en de voortuinen van studentenhuizen puilen vaak uit van de fietsen. Zonder contact met de buurt ontstaat onbegrip. Als je gewoon eens met je buren om de tafel gaat zitten, blijkt vaak dat er veel winst te behalen is door samen te werken.’

‘Ik ben zelf groot voorstander van iets doen voor een ander, en ben daarom ambassadeur van de Fieldwork Foundation. Deze stichting helpt mensen in nood. Ook studenten zijn welkom bij ons: als iemand bijvoorbeeld in de financiële problemen zit, is de kans groot dat we hem of haar kunnen helpen. Over het algemeen zijn studenten erg creatief en zelfredzaam, kunnen ze meer doen om een ander te helpen. Het lijkt mij heel mooi om te zien dat ze deze vaardigheden inzetten om Nijmegen tot een nog mooiere stad te maken.’