Het wonder asap. De studentenpartij gaat haar derde jaar in en heeft nu al de helft van het aantal stemmen in de universitaire studentenraad. Ze verdubbelt haar zeteltal van twee naar vier en is nu even groot als AKKUraatd, dat gisteren zijn verlies moest nemen. Een verklaring in drie stappen. #1 Meer alfa’s dan ooit die de stembus weten te vinden Na het wegvallen van Siam is het partijenlandschap in Nijmegen tamelijk overzichtelijk geworden: het sinds jaar en dag actieve AKKUraatd is populair onder de bèta’s, asap vindt haar achterban bij de alfa’s. Een van de bronnen van de partij is studentenblad ANS, wat de partij een alfa- (en gamma-)kleurtje geeft. Tegelijk met de universitaire studentenraad konden studenten deze weken ook hun stem uitbrengen voor de facultaire vertegenwoordigers. Wat blijkt? De opkomst bij letteren was met ruim 40 procent hoger dan ooit. De opkomst voor de facultaire raad van de bèta’s was weliswaar nóg hoger (ruim 45 procent), maar die bleef stabiel. Asap spint dus garen bij de groeiende kieslust van de alfa’s, waarbij de vraag rest waar die aandrang vandaan komt. #2  AKKUraatd is niet meer de enige van de inhoud Raar jaar: de universitaire studentenraad was met voorman Patrick Verleg actiever dan ooit. Het regende een record aantal initiatiefvoorstellen vanuit de studenten, maar Verleg plukte daar nauwelijks de vruchten van. Mogelijk omdat hij als raadsvoorzitter minder gekleurd is dan de gewone leden, mogelijk ook omdat AKKUraatd niet meer de enige is die de inhoud als troefkaart op tafel kan leggen. Asap toonde zich het afgelopen jaar op dit punt een geduchte concurrent. De twee asap-leden in de raad deden niet onder voor de vijf van AKKUraatd, waarmee het unique selling point van de concurrent uit handen werd geslagen. #3 Asap snapt iets beter dat het ook om de vorm gaat Er heerst ook in partijenland een wet van de remmende voorsprong. Op het eerste oog doen AKKUraatd en asap niet voor elkaar onder met moderne communicatiemiddelen, maar asap heeft het kunstje als jonkie net iets beter onder de knie. Wat de fractie ook slim heeft gedaan: een goed behapbaar tienpuntenplan voorleggen aan de kiezer, terwijl AKKUraatd meer leeswerk vraagt. Het beeld van de ‘vakbondspartij’ versus een hippe, nieuwe garde zie je terug in de beeldcommunicatie. En in de presentie in de sociale media: onder de honderd meest invloedrijke Nijmeegse studenten op twitter zijn er acht van asap en twee van AKKU. En dan ziet die jongste lijsttrekker van asap Esra er ook nog leuk uit. Kwestie van smaak natuurlijk en de voorsprong is gering, maar er kan er maar één de hipste en jongste zijn. En het draait nu eenmaal niet meer alléén om de inhoud. / Paul van den Broek