Van 10 oktober tot  11 november staat Nijmegen in het teken van duurzaamheid. Woningcorporaties isoleren hun woningen, in wijkcentra worden lampen vervangen voor energiezuinige en in Hatert worden 90 zonnepanelen geïnstalleerd. De SSHN-complexen Proosdij en Graafse Ringpad krijgen respectievelijk zonnepanelen en zonneboilers. Goede initiatieven alom, dat is duidelijk. Maar hoe zit het met de duurzaamheid onder de Nijmeegse studenten?

‘Duurzaamheid? Praat me er niet van!’ Student Bedrijfscommunicatie Michaël (24) heeft er zojuist een college over gehad. Hij is niet erg duurzaam ingesteld, geeft hij schaamteloos toe. ‘Bij mij thuis staat de kachel de hele dag aan. Ook als ik er niet ben. Ik heb een hekel aan kou en mijn kamer warmt langzaam op, dus het moet maar. Jammer dan voor het milieu.’ En zo denken meer studenten erover. Bovendien is bij velen de energierekening meegenomen in de huurprijs. Dat is niet bepaald een stimulans om duurzaam te leven: per maand betaalt men toch hetzelfde bedrag. ‘Als je zelf de rekening moet gaan betalen, dan verandert alles.’

Joost Ankone, vierdejaars Geschiedenis, woont in een van de SSHN-studentenhuizen. Hij schat zijn medestudenten niet erg duurzaam in. Het groene beleid dat SSHN door wilde voeren in 2010, werd na enkele maanden alweer opgeschort. ‘We kregen de mededeling al het plastic afval in van die speciale zakken te stoppen. Maar door laksheid van onze gang, en ongetwijfeld ook van andere studenten, hoefde het anderhalve maand later ineens niet meer.’

Psychologiestudenten Annelieke, Suze en Iris (20) laten zien hoe het wel moet. Ze scheiden afval, pakken zoveel mogelijk de fiets en laten apparaten niet in standby-stand. Maar dat doen ze omdat anders ‘alles in de fik kan vliegen’. Rechtenstudent Deniz (19) let vooral op haar waterverbruik. ‘Ik laat de kraan niet lopen tijdens het tandenpoetsen, ik douche minder lang. Mijn moeder vindt dat belangrijk. Volgens ons geloof [Deniz is moslim] moeten we zuinig zijn op de aarde. Dus ook niet meer water verbruiken dan nodig is.’

Na een dag rondvragen kunnen voorzichtig enkele conclusies getrokken worden. De stereotiepe, luie, milieuonvriendelijke student bestaat nog steeds, maar er zijn ook enkele fanatieke groene studenten. Het overgrote deel zit hier echter tussenin. Enerzijds is duurzaam altijd duurder en zijn wasmachines met A-labels ver te zoeken in het gemiddelde studentenhuis. Maar zolang het geen geld kost of zelfs geld bespaart, zijn studenten best duurzaam. Michaël: ‘Het zit hem in de kleine dingen. Koken met de deksel op de pan, de fiets pakken in plaats van de auto. Maar laten we wel wezen, iedereen met een halve hersencel kan dat bedenken. Duurzaamheid is in grote mate geen levensstijl, het is logica.’ / Joep Sistermanns