Het is weer zomervakantie, en dat betekent  bier, beach en… boeken! Elk Nederlands boekenmedium (van de Libelle tot de bibliotheek Gelderland-Zuid) propagandeert zijn zomertop-10. Door de bomen zie je het bos niet meer, waardoor je alsnog radeloos bij Bruna’s ‘veelgelezen’-sectie eindigt. Om te zorgen dat je daar – in de Bruna – niet de fout ingaat, vroegen wij literair Nijmegen welke boeken je deze zomer in ieder geval níet moet lezen.

Tipper #1: Dennis Gaens, redacteur bij De Wintertuin.
De grootste anti-tip van Gaens is al het werk van Harry Mulisch. ‘Normaal gesproken leert een boek je iets over jezelf, of op zijn minst iets over de wereld. De boeken van Harry Mulisch daarentegen doen dat niet. Die leren je alleen maar iets over Harry Mulisch. Daarom denk ik dat Mulisch een beetje voor zelfingenomen mensen is.’
Gaens vindt het verder nogal stijlloos om Kafka op het strand (Haruki Murakami) aan het strand te lezen en hij raadt ons aan On the Road (Jack Kerouac) te bewaren tot de winter. ‘Mensen denken vaak dat het een relaxed boek voor op reis is, maar dat is het niet. Het is een treurig boek dat je beter in de winter kan lezen, thuis bij de open haard.’
In plaats daarvan raadt hij poëziebundels aan, die zijn namelijk niet zo zwaar. Is dat niet je ding, lees dan The Girls van Emma Cline. ‘In dat boek is het continu snikheet. Als de zomer tegenvalt, put je daar genoeg hitte uit.’

Tipper #2: Jos Joosten, hoogleraar Nederlandse letterkunde.
Elk jaar neemt Joosten te veel boeken mee op vakantie, waarvan er dan een hoop blijven liggen, wat een onbevredigend gevoel geeft. Dit jaar besluit hij daarom één of twee grote klassiekers te lezen waar hij nooit aan toegekomen is.
Hieruit volgt zijn tip: lees deze vakantie geen boek met minder dan duizend pagina’s! ‘Normaal gesproken kom je tussen werk en afspraken nooit aan die dikke pillen toe. Deze zomer ben ik pas aan Don Quichot (Miguel de Cervantes, red.) begonnen. Wat een fantastisch boek!’
Niet onhandig, zo’n dik boek op het strand? ‘Valt reuze mee. Ik ben niet zo bibliofiel dat ik het erg vind als mijn boek vies wordt van koffie en wijn. Tenminste, zolang het mijn eigen vlekken zijn. Anders…’

Tipper #3: Jaap Robben, schrijver en oud-stadsdichter van Nijmegen.
Robben las voor zijn werk het tweede boek van Jonas Jonasson, die debuteerde met De honderdjarige man die uit het raam klom en verdween. Dat eerste boek hield hij nog wel even vol, maar Gangster Anders en zijn vrienden (en een enkele vijand) was een heus drama. ‘Weer zo’n lange titel. Na twee pagina’s vond ik het al verschrikkelijk. Grappig bedoelde zinnen waren vooral flauwe mopjes zonder clou. Jonasson wil maatschappijkritisch zijn, maar het is werkelijk onzin. Flauwe, niksige onzin. Het lijkt alsof hij er elke dag een stukje bij heeft gebreëen en het nooit heeft teruggelezen.’
Mocht je het nu toch per se willen lezen, ga dan naar De Slegte. Daar staat Robbens oude exemplaar namelijk.