Nieuwe studenten krijgen per september 2014 geen basisbeurs meer, staat in het regeerakkoord. Tot die ‘nieuwe studenten’ worden ook studenten gerekend die dan aan hun master beginnen: de huidige eerste- en tweedejaars. Voxweb vroeg ze: ga je die master dan nog wel doen?

Sharbel Goriya en Ali Banayi zitten in de Refter. Ze hangen boven opengeslagen wetbundels. De tweedejaars rechtenstudenten weten dat ze geen basisbeurs meer krijgen in hun master. Maar die master, die doen ze toch. ‘Zonder master is een universitaire opleiding niet compleet,’ vinden ze.’ Ze gaan hun ouders vragen om bij te springen, als het eenmaal zover is. ‘Maar bij nader inzien hadden we liever de langstudeerboete nog gehad. Nu zijn alle studenten de dupe.’ Sharbel: ‘Deze regel lijkt een stap terug in de tijd: studeren wordt weer voor de elite.’ ‘Klote is het’, vindt Phyllis. Ze is eerstejaars Engelse taal en cultuur. Studiegenoot Robin voegt daaraan toe: ‘Zonder basisbeurs kan ik mijn studie niet betalen.’ Robin krijgt geen financiële ondersteuning van haar ouders en moet rondkomen van basisbeurs en aanvullende beurs. ‘Lenen wil ik liever niet. Ik zit niet op een schuld te wachten.’ Gaat ze dan geen master meer doen? ‘Ik weet het niet.’ Tafelgenoten Myrte en Senne in elk geval wel. ‘Maar dan moeten we nog eens extra bij onze ouders aankloppen.’ Open mond Even verderop in de Refter zit nog een clubje eerstejaars Engels. Zij wisten nog niet van deze regel in het regeerakkoord. Hun monden vallen open. ‘Maar ik kán helemaal niet zonder die basisbeurs!’, klinkt het over de tafel. Of ze zich dan nog eens opnieuw moeten beraden op een master? Een paar wel. ‘Dan moet ik misschien een jaartje werken na mijn bachelor. Om het geld te verdienen om nog een master te kunnen doen.’ Voor tweedejaars notarieel recht Claudia is stoppen na de bachelor geen optie. ‘Zonder master is mijn studie niet compleet. Dan vind ik nooit een baan. Ik heb een tijdje in deeltijd gestudeerd, toen had ik ook nergens recht op. Ik ben dus wel gewend dat de regels niet in mijn voordeel zijn.’ Ze haalt de schouders op. ‘Ik neem het risico en zie wel hoe ik het betaal.’ Anneke Wijkvliet komt net uit een tentamen. De tweedejaars taalwetenschappen had het nieuws al in de krant zien staan. ‘Maar ik ga tóch een master doen. Ook zonder basisbeurs. Dan zal ik extra moeten lenen, maar dat is dan maar zo.’ Boos is Anneke niet. ‘De ene keer heb je geluk, de andere keer pech. Voor mijn vriend is dit akkoord juist gunstig: hij zou de langstudeerboete krijgen, maar die is van de baan.’ Ze heeft meer moeite met het vervangen van de ov-jaarkaart door een kortingskaart. ‘Dat kan thuiswonende studenten heel veel geld gaan kosten.’ / Lydia van Aert, Bregje Cobussen