De eerste universitaire gezamenlijke vergadering (UGV) van het nieuwe collegejaar duurde maar anderhalf uur – tot teleurstelling van de vele afficionado’s die van heinde en verre komen om het spektakel vanaf de publieke tribune gade te slaan. Bezuinigingen bleken de rode draad door deze sessie.

De verwachting dat er zich geen onverwachte tegenvallers voor zouden doen, blijkt uitgekomen. Dat pareltje liet collegevoorzitter Gerard Meijer optekenen tijdens de bespreking van de beleidsbrief 2014. Daarom ziet het college van bestuur (CvB) geen reden om de in de brief gestelde kaders aan te passen, zeker omdat onduidelijk is wat er nog vanuit Den Haag op ons afkomt. De gehele studentenraad verscheen op hun eerste vergadering gestoken in smetteloos witte overhemden. Die overhemden bleven schoon, misschien wel een beetje te schoon. Het was duidelijk een beetje wennen. Maar als ze antwoorden en toezeggingen willen lospeuteren bij dit college, is enig verbaal modderworstelen soms noodzakelijk. Dat bleek toen de bezuiniging op het facilitair bedrijf ter sprake kwam. De studentenraad vroeg scherp en duidelijk hoe het college deze bezuiniging voor zich ziet. Maar de collegevoorzitter omzeilt de vraag, door er op te wijzen dat het pad dat leidt tot deze bezuiniging al jaren geleden is ingezet. Ook herhaalt hij de mantra dat de universiteit niet wil korten op onderwijs en onderzoek. Meijer vult verder niet in hoe het facilitair bedrijf vier ton moet bezuinigen, over prijsstijgingen is niet gesproken, en wat de plannen betekenen voor de vorig jaar door de studentenraad afgedwongen korting op de warme Reftermaaltijd blijft onduidelijk. Wel dwingt de USR tijdens de rondvraag af dat de GV zal worden geïnformeerd. Maar een voorliggend plan eventueel weer van tafel krijgen kost energie en zou makkelijker zijn met een toezegging op zak. Bezuinigingen blijken de rode draad van deze vergadering. Waarom steekt de universiteit wel de hand uit om het CPG te redden, maar niet om het NIMAR te helpen? Dat vroeg studentenraadlid Stefan Vermaat. Hij wijst er ook fijntjes op dat het sluiten van het enige functionerende instituut in de Arabische wereld (Cairo bijvoorbeeld is nog steeds onrustig) niet strookt met de wens om te internationaliseren. Meijer erkent dat en geeft aan het ook vervelend te vinden. Maar het open houden van instituten is een taak van het ministerie, niet van een individuele universiteit. ‘Wij hebben simpelweg de financiële middelen niet om het instituut in stand te houden – we kunnen niet alle Haagse beslissingen keren.’ De situatie van het CPG is anders omdat het een uniek, gerenommeerd en Nijmeegs instituut is – en omdat de kosten deels worden gedragen door externe partijen. Natuurlijk moest er gesproken worden over de weblectures. Weblectures – opgenomen colleges die later digitaal terug te kijken zijn – zijn al jaren punt van discussie. Vlak voor de zomervakantie werd bekend gemaakt dat het CvB overstag is en de mogelijkheid om colleges op te nemen gaat faciliteren. Faculteiten kunnen dan zelf kiezen of en hoe ze er gebruik van maken. Hoe het er precies uit zou gaan zien, zou in augustus per brief worden medegedeeld. Die brief is nooit verschenen. Waarom niet? Omdat de medische faculteit nog aangaf aan het overleg mee te willen doen, vertelt rector magnificus Bas Kortmann. Eind oktober, begin november, volgt de brief. De rector geeft aan het traject graag met alle partijen tegelijk te doorlopen, zodat alle systemen compatibel zijn. / Mark Merks