Introductiedeelnemers bij moleculaire wetenschappen deden maandag spelletjes als 'kledingketting leggen' en ‘komkommerpijpen’. Twintig jaar geleden moesten biologen voor soortgelijke spelletjes op het matje komen bij de rector.

Komkommerpijpen, hoe gaat dat in zijn werk? Een student klemt een komkommer tussen zijn of haar benen, waarna anderen er een zo groot mogelijk stuk vanaf bijten. Het mentorgroepje dat het eerst twee komkommers heeft laten verdwijnen, is de winnaar. Dit spel stond maandag op het programma bij de intro van moleculaire wetenschappen (molecular life sciences, chemistry en science).

Een ander onderdeel van de vossenjacht over de campus was ‘kledingketting maken’. Wie de langst mogelijke ketting kon leggen van uitgetrokken kledingstukken, werd uitgeroepen tot winnaar. Bh’s en ander ondergoed leverden bonuspunten op.

‘Het was ongemakkelijk, maar dan heb je daarna ook wat om over te lachen met elkaar’

Een soortgelijk ‘blootspelletje’ leidde 21 jaar geleden tot een hoop beroering op de campus. Universiteitsblad KUNieuws, de voorloper van Vox, schreef er een artikel over, en het universiteitsbestuur kwam dat onder ogen. Daarop werd de introductiecommissie van biologenvereniging BeeVee op het matje geroepen bij de toenmalige rector en de faculteitsdecaan. De studenten waren ‘veel te ver gegaan’ en ‘bedierven de mores van de Nijmeegse introductie’, oordeelde rector Theo van Els. Het nieuws bereikte de landelijke media.

Ruim twee decennia later zijn de ‘blootspelletjes’ dus weer terug op de bèta-faculteit. En volgens ingewijden al langer. Waarom? ‘We doen deze spellen om de eerstejaars uit hun comfort zone te trekken’, vertelt mentor en derdejaars Teun Peeters (20). ‘Zulke ongemakkelijke dingen doen maakt je zelfverzekerder’, is zijn indruk.

Krachtige heupbeweging

Bij een derde spel zat een ballon ingeklemd tussen het achterwerk van de ene student en de heupen van een student daarachter. Met een krachtige heupbeweging moest die kapot gemaakt worden. Overigens doen andere bètaopleidingen, waaronder biologie, dit soort spelletjes ook.

De deelnemende eerstejaars hebben er gemengde gevoelens over. ‘Het was ongemakkelijk, maar dan heb je daarna ook wat om over te lachen met elkaar’, vertelt een vrouwelijke eerstejaars die liever anoniem blijft. Ze zegt dat ze niets heeft gedaan waar ze niet achter stond. ‘Maar een beetje groepsdruk voel je altijd wel.’

Mats van Rossum (18) vond het wel ‘een beetje gênant’. Over de kledingketting: ‘Daar sta je dan op straat, waar iedereen langsfietst. Gelukkig was het op de campus en niet midden in de stad.’ Cas Thijssen (19) valt hem bij. ‘Er werd wel gezegd dat je niet mee hoefde te doen, maar bij ons deed niemand dat. Er heerst toch een soort sociale druk. Ik denk dat áls er iemand de eerste stap had durven zetten, er meer mensen niet mee hadden gedaan.’

Maar echt vervelend vonden ze de spelletjes nu ook weer niet, zeggen de eerstejaars. Van Rossum, nuchter: ‘Ik had wel verwacht dat we gekke dingen zouden doen tijdens de introductie’.

Niks verplicht

Een lid van de introductiecommissie van moleculaire wetenschappen, die anoniem wil blijven, laat in een reactie weten dat de spellen de groepsdynamiek verbeteren. ‘We benadrukken bij alle deelnemers en mentoren dat niks verplicht is en checken dit ook regelmatig.’ In enquêtes geven sommige studenten volgens hem aan dat ze de spelletjes wel ietwat seksueel vinden, maar dat ze zich niet gedwongen voelen om mee te doen. De scheikundigen wisten niets van de ‘rel’ van twintig jaar geleden, voegt hij eraan toe. De meesten van hen waren nog niet eens geboren.

Intro-coördinator van de Radboud Universiteit Dionne Aldus is niet op de hoogte van de spellen die de opleidingen met hun eerstejaars doen. ‘Wij organiseren het centrale deel, de introductiecommissies zijn verantwoordelijk voor de invulling van het opleidingsdeel.’ Ze heeft geen berichten gehoord van mensen die zich stoorden aan spelletjes als komkommerpijpen of kledingketting rijgen. ‘Ik mag hopen dat meedoen niet verplicht is.’ De eerstejaars een goede start geven, dat is waar de intro om draait, benadrukt Aldus. ‘Dat betekent dat het heel leuk moet zijn en dat je niet iets tegen je zin doet.’ Ze oppert om het onderwerp van de blootspelletjes daarom nog eens op tafel te leggen in een overleg met alle introductiecommissies op de campus. ‘Ik kan me voorstellen dat het na twintig jaar goed is om deze discussie weer eens te voeren.’