Effect neurofeedback bij jongeren met autisme blijft omstreden
Neurofeedbacktrainingen kunnen kinderen en jongeren met autisme leren om beter te schakelen tussen verschillende taken, maar hun autistisch gedrag verandert er niet altijd door. Dat concludeert orthopedagoog Mirjam Kouijzer. Kouijzer promoveert 2 december aan de Radboud Universiteit.
Mensen met autisme hebben vaak problemen met communicatie, symbolen en gebaren, sociale interacties of wederkerigheid in gesprekken, of vertonen stereotype of repetitief gedrag. Hun EEG-patroon laat veel trage golven zien, golven met grotere bewegingen.
Met behulp van neurofeedback leert iemand zijn eigen hersenactiviteit te beïnvloeden en de hoeveelheid trage hersengolven te verminderen. Neurofeedback wordt soms ingezet voor kinderen en jongeren met een autistische stoornis, maar er was nog nooit systematisch onderzoek gedaan naar de effectiviteit ervan.
Trage hersengolven
Orthopedagoog Mirjam Kouijzer deed drie verschillende studies, twee met kinderen tussen 8 en 12 jaar en een derde met jongeren tussen de 12 en 18 jaar. Bijkinderen tussen 8 en 12 jaar hadden de trainingen effect: ze communiceerden beter en bleken handiger in sociale interacties. Bij jongeren tussen 12 en 18 jaar was dat niet zo. Bij de helft van hen waren de trage hersengolven wel minder geworden en konden ze beter schakelen, maar hun autistische symptomen waren niet veranderd.
Niet overtuigend
Kouijzer vindt de toepassing van neurofeedback bij autisme nog niet overtuigend en zou het nog niet adviseren: ‘Er zijn wel degelijk kinderen en jongeren met autisme die postieve effecten van neurofeedback ervaren, maar er zijn er ook een heleboel waarbij dit niet het geval is. Neurofeedback is tot op heden een experimentele behandeling, waarvan de effectiviteit ook in mijn studie nog niet wetenschappelijk is aangetoond.’/ Bets Berntsen
Chantal de Vries schreef op 1 juni 2022 om 16:21
Heeft neurofeedback bijwerkingen? Wat met velen medicatie (die zelfs onder de opium wet vallen) die wel wetenschappelijk zijn aangetoond wel zo is. Deze medicijnen werken ook bij velen niet. Ik lees dat er bij neurofeedback toch baat bij is dus. Ik denk dat het het proberen waard is aangezien er geen sprake is van bijwerkingen. Het is toch aan de mensen om dit te mogen beslissen?
Hoe wordt iets wetenschappelijk aangetoond? En wie financiert zo’n onderzoek? Is het niet zo dat bepaalde grote geldstromen dergelijke invloed heeft op zo’n wetenschappelijke onderbouwing?