Als pedel van de universiteit speelt Nico Bouwman een belangrijke rol in de organisatie van academische plechtigheden, zoals promoties en oraties. In oktober nam hij het cortège op sleeptouw tijdens de 95ste verjaardag van de universiteit.

Hoe kijkt u terug op de belangrijkste academische plechtigheden van afgelopen jaar waar u ’sleutelfiguur’ was?

‘Met veel genoegen! De verhalen van de eredoctores tijdens de opening van het academisch jaar vond ik heel inspirerend. Zoals Daniel Dennett bijvoorbeeld naar geloof kijkt. Ik vind het goed dat we tegenwoordig eredoctors veel meer een podium bieden op de universiteit, door ze een lezing te laten geven. Zij krijgen een eerbewijs, tenslotte.’

Wat was voor u het hoogtepunt van 2018?

‘Eigenlijk zijn dat er drie. Ik was trots dat mijn zoon Jens een tweede prijs kreeg bij de Roos van Nijmegen, met zijn band De Naakte Waarheid. Ook vond ik het heel ontroerend om de uitvoering te horen van de muziekcompositie die mijn dochter Camille had geschreven voor haar eindexamen bij het NSG. Mijn persoonlijke hoogtepunt komt hopelijk nog, als ik de pre-master bedrijfskunde ga halen deze maand. Dan moet ik volgende week wel slagen voor een vak statistiek. Razend druk ja, naast mijn baan als pedel. Maar het is fijn dat ik me zo persoonlijk kan blijven ontwikkelen.’

Wat is het beste dat u dit jaar gezien, gehoord of gelezen hebt?

‘Dat is Kijker, Kerk en Kosmos, de Nederlandse uitgave van geschriften van Galileo Galilei. Het boek biedt inzicht in hoe de wereld eruitziet, en ook hoe je daar door nieuwsgierigheid achter kunt komen. Maar ook maakt het duidelijk hoe de heersende macht – toen met name de kerk – mensen en ontwikkelingen kunnen tegenwerken. Dat biedt ook een interessant perspectief op het heden.’

Wat wenst u voor 2019 voor uzelf of een ander?

‘Een voorspoedig, vredig en in alle opzichten liefdevol 2019.’