Feyenoord-supporters tussen hoop een vrees
Zondag kan Feyenoord voor de eerste keer deze eeuw kampioen van Nederland worden. Maar dan moeten ze wél winnen van Heracles. Twee studenten en een promovendus met Feyenoord-bloed blikken vooruit. ‘Het móet een keer gaan lukken.’
‘We laten het niet meer lopen’
Felix Wagner, masterstudent Politicologie: ‘Sinds 2003 heb ik een seizoenkaart, samen met mijn vader bezoeken we als het even kan alle wedstrijden in De Kuip. Natuurlijk zijn we er zondag weer bij, en nu moet het eens gaan lukken, we staan het hele seizoen al bovenaan en Heracles is geen onoverkomelijk obstakel. Mochten ze onverhoopt toch verliezen, tja: dat is dan weer typisch Feyenoord. Dan denk je: “Daar gaan we weer”. Feyenoord-supporter ben je niet voor je lol, is het cliché, en zo is het ook. We hebben vaak genoeg in De Kuip gezeten en afgevraagd: “Wat doe ik hier!?”. Maar nu laten we het niet meer lopen.’
‘Het dal achter ons laten’
Jordy Davelaar, promovendus bij Sterrenkunde: ‘Zondag zit ik bij mijn ouders op de bank: mijn vader is nog fanatieker dan ik. Ik leef tussen hoop en vrees. Enerzijds denk ik dat het goed komt, met een volle Kuip die achter het team zal staan. Het elftal heeft bewezen met tegenslagen om te kunnen gaan. Anderzijds houd je er als Feyenoordfan altijd rekening mee dat de gifbeker nog niet leeg is. We hebben veel moeten doorstaan de afgelopen jaren. De club die bijna failliet ging, het slechte aankoopbeleid, de 10-0 tegen PSV. Het is hoogtijd dat we dat dal definitief achter ons laten. Als het goed afloopt, sta ik maandag op de Coolsingel. Dat is me wel een vrije dag waard.’
‘Diehard supporter op de bank’
Gideon van der Hulst, researchmaster Social and cultural science: ‘Ik ben geen supporter die in het stadion zit of vooraan loopt met shirtjes of trainingspakken. Ik ben een diehard supporter op de bank en volg alles van Feyenoord. Ik kom niet uit de buurt van Rotterdam, maar als klein jongetje uit de buurt van Zwolle werd Feyenoord mijn favoriete club, en dat is altijd zo gebleven. De club spreekt me aan: dat nuchtere van geen woorden maar daden ligt me meer dat het arrogante van Ajax. Afgelopen zondag was ik chagrijnig, wat ik meestal niet ben als ze verliezen. Als het zondag weer misgaat, zal ik echt verschrikkelijk geïrriteerd zijn. Maar dat gaat niet gebeuren: ik zie geen enkele reden waarom ze zouden verliezen. Ik kijk de wedstrijd samen met mijn broertje en maandag gaan we naar de huldiging. Eigenlijk heb ik een gesprek met mijn scriptiebegeleider, maar die heeft er wel begrip voor dat de Coolsingel even belangrijker is.’