Student politicologie Auke Roos studeert een halfjaar in de hoofdstad van Georgië, Tbilisi. In een driedelige serie beschrijft hij zijn bijzondere ervaringen met de mensen, de universiteit en het nachtleven. Deel 1: Auke ontmoet de Georgiër.

Taxichauffeurs die geen GPS kunnen lezen, bankmedewerkers die doodleuk hun vriendinnen aan het bellen zijn terwijl je staat de wachten en serveersters die erbij staan alsof ze een doodswens hebben. Welkom in Georgië. Soms lijkt het wel alsof de Georgiër altijd zijn eerste werkdag heeft en het nog niet onder de knie heeft. Het is me al enkele malen overkomen dat ik eten bestel in een restaurant en na een half uur de ober vriendelijk vraag waar mijn hoofdgerecht blijft. Hij kijkt me dan glazig aan en zegt: ´It’s finished, we have no more.´ Dat had je me een halfuur geleden wel mogen vertellen, denk ik dan. Regelmatig moet ik de taxichauffeur uitleggen hoe hij precies moet rijden. Op zo’n moment vraag ik me toch af wie er nou langer in Tbilisi woont.

Wonderschone dames en, naar mijn mening, wat minder mooie mannen

Toch schuilt er achter die schijnbare incompetentie een trots en lief volk. Zo heeft door het winterse weer mijn vlucht naar Nederland een flinke vertraging opgelopen, waardoor ik moet overnachten in een hotel. Ik deel de kamer met een Italiaanse jongen, die een weekje in Georgië is geweest om zijn Georgische vriendin te bezoeken. Toen bleek dat we moesten overnachten is zij in de auto gestapt om de vier uur naar het hotel te rijden. Om 2 uur ’s nachts staat ze voor de deur om hem nog een paar uur te kunnen zien. Te romantisch voor woorden.

Het uiterlijk van de Georgiër is een bijzondere mix van Russisch, Turks en Perzisch. Dit zorgt voor wonderschone dames en, naar mijn mening, wat minder mooie mannen. Georgiërs blijven een apart volk, maar wel een volk dat ik niet snel zal vergeten. Een volk dat soms nog leeft met een mindset uit de Sovjettijd, waarin het niet uitmaakt hoe hard je werkt of hoe veel service je je klanten geeft. Maar ook een volk dat oprecht liefdevol is, en uit de grond van het hart verheugd is met jouw komst naar hun land.