Mannen met veel testosteron in hun lijf zijn agressiever en minder sociaal aangepast. Dat zou wel eens kunnen komen doordat het mannelijke geslachtshormoon de communicatie beïnvloedt tussen twee hersengebieden die belangrijk zijn voor sociaal-emotioneel gedrag.

Mannen met een hoog testosteronniveau kunnen het gebied voor automatische emotionele reacties minder goed onderdrukken, blijkt uit een recente fMRI-studie naar de rol van testosteron in het brein. Cerebral Cortex publiceert de resultaten van onderzoekers van het Donders Institute for Brain, Cognition and Behaviour van de Radboud Universiteit Nijmegen op 21 februari.

Neurowetenschapper Inge Volman scande de hersenen van mannelijke studenten nadat ze hun testosterniveau had vastgesteld. Dat verschilt namelijk per persoon. De een is meer een ‘haantje’ dan de ander. Ze liet de studenten op twee manieren reageren op plaatjes van sterk emotionele gezichten. Ze konden ofwel hun automatische neiging volgen, bijvoorbeeld een boos gezicht vermijden, of het tegenovergestelde doen, zoals het boze gezicht toenaderen. Dit laatste vergt controle over je automatische neigingen en is erg belangrijk voor flexibel sociaal gedrag.

Meer controle met minder testosteron
‘Wij hebben gekeken naar de activiteit van de prefrontale cortex en de amygdala. Deze hersengebieden zijn belangrijk voor sociaal-emotioneel gedrag. Bij proefpersonen met een laag testosteronniveau was de prefrontale cortex actiever als ze gevraagd werd hun sociale gedrag te controleren. Hun amygdala, het hersengebied dat betrokken is bij automatische emotionele reacties, werd gereguleerd door de activiteit van de prefrontale cortex. Bij deelnemers met een hoog testosteronniveau was dit niet zo.’ ‘Haantjes’ lijken deze cognitieve controle te missen.

Volman en haar collega’s bekijken in vervolgonderzoek welke rol testosteron speelt bij psychologische aandoeningen als psychopathie en sociale angst. 

Endogenous Testosterone Modulates Prefrontal-Amygdala Connectivity during Social Emotional Behavior
Inge Volman; Ivan Toni; Lennart Verhagen; Karin Roelofs
Cerebral Cortex 2011; doi: 10.1093/cercor/bhr001