Buitenlandse studenten vinden Nederland vooral leuk als ze kunnen mengen met de Nederlanders. Dat is nog niet zo eenvoudig. Want feestjes en bijeenkomsten zijn vaak doordeweeks, als zij hard aan het studeren zijn voor hun duurbetaalde collegegeld. Wat te doen?

Afgezien van wat schoonheidsfoutjes spreekt de Duitse Vivien Kühnen vlekkeloos Nederlands. De eerstejaarsstudent psychologie heeft in Duitsland drie jaar Nederlands gevolgd op de middelbare school en kwam veel in aanraking met de Nederlandse taal, doordat ze dicht bij de grens woont. Bovendien grijpt ze elke mogelijkheid aan om haar Nederlands bij te schaven.
Desondanks voelt Kühnen zich niet vrij als ze in Nederlandse groepen spreekt: ‘Ik voel meer afstand als ik Nederlands praat. In een groep kost het me veel energie om alles bij te houden. Iedereen gebruikt weer eigen unieke woorden en in een groep kun je niet telkens vragen wat die betekenen.’ Het is een van de redenen waarom ze naar Duitse medestudenten toetrekt. ‘Ik ervaar sneller een klik met Duitsers, ook omdat we veel gemeen hebben en dezelfde humor delen.’

‘Ik sta er awkward bij en druip uiteindelijk af’

Stephanie Buah komt uit Ghana en studeert International business administration. Ze vindt het lastig om aansluiting te vinden met Nederlandse studenten. ‘In groepen, zoals mijn werkgroep, vraag ik andere studenten meestal wel om Engels te praten. Maar er komt altijd een moment dat ze terugschakelen naar het Nederlands, waarna ik me buitengesloten voel. Dan sta ik er awkward bij en druip ik uiteindelijk af.’

Met de start van zes nieuwe Engelstalige bachelors is het aantal buitenlandse studenten op de campus dit jaar flink gegroeid. En hier blijft het niet bij, want er staan meer Engelstalige bachelors in de planning. Studenten uit het buitenland willen doorgaans graag mengen met de Nederlanders. Maar hoe doe je dat?

De introductieweek blijkt een goede start. De internationals die hieraan deelnamen, hebben blijvende contacten gemaakt met hun ‘broertjes’ en ‘zusjes’. En zelfs degenen die zelf geen introductie liepen, kennen Nederlandse studenten via internationals die er wel aan mee deden. Toch blijft het hier voor de meesten bij. Nieuwe Nederlandse contacten komen er de rest van het jaar niet meer bij.

In de kantine van het Huygensgebouw zitten vijf eerstejaars studenten van moleculaire levenswetenschappen en scheikunde. Ook zij willen best meer Nederlandse studenten leren kennen. De gretigheid om de Nederlandse taal te leren is dan ook groot: ze vertellen enthousiast dat ze komend kwartaal de cursus Social Dutch gaan volgen. Nederlanders kun je leren kennen door naar activiteiten van de studievereniging te gaan, dat weten ze wel.

‘Ik kom hier speciaal voor mijn opleiding en mijn ouders betalen daar een hoop geld voor’

Maar helaas, vertellen ze, kunnen ze die sociale activiteiten niet combineren met hun studie. De drukke studieplanning is de boosdoener. ‘We willen wel gaan, maar vrijwel alle activiteiten zijn doordeweeks, als we college hebben’, zegt Davin Elian, afkomstig uit Indonesië. ‘Ook ‘s avonds hebben we geen tijd, omdat we de volgende morgen weer vroeg op moeten voor college.’

Wennen
Drie van de vijf studenten komen van buiten de Europese Unie en dat betekent: torenhoge collegegelden. Elian: ‘Ik kom hier speciaal voor mijn opleiding en mijn ouders betalen daar een hoop geld voor. Ik vind het zonde van het geld om studievertraging op te lopen. Bovendien stel ik dan mijn ouders teleur.’ Elen Asatryan, verhuisd vanuit Armenië, herkent zich daarin: ‘Het is beschamend om terug naar huis te moeten, omdat je je studie niet hebt gehaald.’

‘Nederlanders zijn gastvrij en bereid om vragen te beantwoorden’

Bij de Engelstalige masters blijkt de situatie zo mogelijk nog lastiger. Stefanos Loizou, Italiaanse masterstudent Medische biologie, maakt maar weinig contact met andere studenten. ‘Ik moet zo veel voor mijn studie doen dat ik amper tijd heb voor nevenactiviteiten! Het onderwijssysteem is ook anders dan in Italië, daar moet ik aan wennen. Bovendien hebben de meeste studenten van mijn studie al vriendengroepen gevormd tijdens hun bachelor hier.’

Studievereniging
Vier dames van kunstmatige intelligentie vormen een uitzondering op de hiervoor geschetste problemen. Alle vier zitten ze in een commissie van studievereniging CognAC. Ondanks dat ze van kwart voor negen tot half zes college hebben en daarnaast veel opdrachten moeten maken. ‘Na de intro zijn we meteen actief geworden bij de studievereniging ‘, zegt de Duitse Ellen Schrader. En ze hebben inderdaad heel wat Nederlandse studenten leren kennen. ‘Ook ouderejaarsstudenten.’

Wat is het geheim van CognAC? De studievereniging heeft vanaf het eerste moment aandacht geschonken aan de internationale integratie. En de Nederlandse studenten doen tijdens en tussen de colleges hun best om Engels te spreken. Hierdoor voelen de buitenlandse studenten zich welkom. Het viertal is zeer te spreken over de inspanningen van de studievereniging.

Een van hen, Francesca Drummer, merkt op dat ze op de site van de universiteit een overzicht mist van activiteiten voor internationale studenten. Ze blijkt niet te weten dat zo’n agenda er al is, gemaakt door Radboud International Students. Deze organisatie heeft als doel om internationale studenten te helpen het meeste uit hun studententijd te halen.

Ook buiten de georganiseerde sociale activiteiten om liggen er kansen om Nederlandse studenten te leren kennen. In de kantine van het Huygensgebouw gebaart Elen Asatryan in het rond. ‘De meeste Nederlandse studenten die we spreken, kennen we van werkgroepen en practica hier.’ Het is niet zo dat Hollanders te beroerd zijn om te mengen, zeggen de bètastudenten. ‘Nederlanders zijn gastvrij en bereid om vragen te beantwoorden’, heeft Asatryan ervaren. De andere studenten knikken bevestigend.

Masterstudent Loizou, die een bachelor in Engeland heeft afgerond, vindt Nederlanders in elke geval een stuk behulpzamer dan de Engelsen. ‘Ik vond het veel lastiger om Engelsen op straat aan te spreken.’

Wat helpt om te integreren, is gaan wonen in een studentenhuis dat niet internationaal is. Elada Panavaité uit Litouwen: ‘Ik woon bij drie Nederlandse studenten in huis. Ze nemen me mee naar activiteiten en leren me veel over de Nederlandse cultuur.’